Η θυσία των παιδιών, Η σφαγή των νηπίων.....

Η θυσία των παιδιών του Λιβάνου
είναι συγκλονιστική
έχει συγκλονίσει όλη την Παγκόσμια Κοινότητα

Αυτό είναι μια ήττα ολόκληρης της ανθρωπότητας
και όλων μας, που ήμαστε άνθρωποι η και
απλά αισθανόμαστε άνθρωποι

Δεν μπορώ να διανοηθώ, ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι,
Δεν το δέχομαι
Υπάρχουν άνθρωποι και στις δυο μεριές
Σε λίγο όμως όπως πάμε δεν θα υπάρχουν παιδιά
και σε προέκταση ούτε και άνθρωποι.

Δεν είναι μόνο ο πόλεμος, οι πόλεμοι, είναι
ο αφανισμός των παιδιών σε ολόκληρο τον πλανήτη,
από εμας τους μεγάλους που καταφέραμε να ξεπεράσουμε
το στάδιο των παιδιών, αλλά κανένας μας δεν σκέφτεται
ότι θα μείνουμε χωρίς παιδιά και εγγόνια.

Η αδιαφορία και η υποκρισία έχουν ξεπεράσει
τα όρια, αν υπάρχουν βέβαια τέτοια όρια.

"Η σφαγή των νηπίων συνεχίζεται"

Η Παγκόσμια Κοινότητα εκφράζει τον αποτροπιασμό της
για άλλη μια φορά, αυτό το έχουμε ξαναδεί,
Δηλώνοντας ότι αιφνιδιάστηκε από την σφαγή των νηπίων.

Μήπως αιφνιδιάστηκε η Παγκόσμια Κοινότητα από
τον αφανισμό των νηπίων, απο την πείνα, την δίψα
τις αρρώστιες σε όλο τον Πλανήτη ?

Λέω, μήπως ?

Είναι τραγικό
Μείναμε στο μήπως
Τι είδους Παγκόσμια Κοινότητα είναι αυτή ?
Μείναμε στα ερωτήματα και εκεί μένουμε

Δηλώνοντας τον αποτροπιασμό μας κάθε φορά
Έτσι, απλά !
Σαν να πρόκειται για κάτι πολύ συνηθισμένο
Φυσιολογικό

Και
Η σφαγή των νηπίων συνεχίζεται
Ο αφανισμός των νηπίων δεν σταματά

Μα τι κόσμος είναι αυτός
Μπαμπά μου ?
Με ρωτάει η κόρη μου

Τι, και πως να απαντήσω

Που είναι ο Θεός
Μπαμπά μου ?

Η Ζωή χωρίς Giorgio Armani.....

Ο Καπετάνιος δεν είναι αξιοθέατο
για φωτογράφηση και φωτογραφίες
Δεν είναι μοντέλο για επίδειξη ρούχων
και εσωρούχων και ας του αρέσει ο Armani

Από τα κρασιά μπορείς να μάθεις πως ο καλός
γραφτός λόγος αργεί να γίνει
θέλει αγάπη, γούστο, μεράκι και μεγάλη
υπομονή.

Να γιατί χρειάζεται ο ένας άνθρωπος τον άλλον
και όλοι μαζί οι άνθρωποι τους άλλους, όλους
τους ανθρώπους, τους συνανθρώπους
Γιατί μόνο έτσι, κάπως έτσι είναι,
πρέπει να είναι η Ζωή

Καλό είναι να μην έχεις την ανάγκη κανενός
Αλλά δεν μπορεί να μην έχεις την ανάγκη όλων

Γιατί σ αυτόν τον κόσμο, σ αυτήν την Ζωή
δεν είσαι μόνος, κανείς μας δεν είναι μόνος
και ας αισθανόμαστε πολλές φορές μόνοι

Είναι μόνο αίσθηση και τίποτα άλλο,
Είναι σαν αίσθηση πραγματική, αληθινή,
δεν είναι όμως πραγματικό, αληθινό ότι
είσαι μόνος, αφού ζεις ανάμεσα και αναπνέεις
την ανάσα των άλλων ανθρώπων, όλων
των ανθρώπων και συνανθρώπων.

Όλα τα έχει φροντίσει ο δημιουργός
για να μην είσαι και να μην αισθάνεσαι μόνος

Όπου και αν είσαι, όπου και αν βρίσκεσαι
αρκεί να υπάρχει Ζωή και όχι απαραίτητα
άνθρωποι
και ας μην ντύνεσαι Armani
σίγουρα θα βρεις κάτι που θα σου ταιριάζει

Πόσο γλυκιά είναι με σένα η Ζωή
Ζωή μου
και που δεν ταξίδεψα μαζί σου
Ζωή μου
και συνεχίζω να ταξιδεύω
Ζωή μου
και χωρίς Giorgio Armani

Γκραν Πρι Φόρμουλα 1.......

Φόρμουλα 1

Χόκενχαϊμ, Γερμανία

Άλλος ένας συναρπαστικός αγώνας από
τα Γκραν Πρι της Φόρμουλα 1
στην πίστα Χόκενχαϊμ της Γερμανίας
Θα ξεκινήσουν
1) Κιμι
2) Σουμι
3) Μασσα
7) Αλονσο

Είμαι πανέτοιμος, για άλλη μια φορά, όπως πάντα
Μαζί, στην πίστα της Φόρμουλα 1
Παρέα με τους οδηγούς και τα αυτοκίνητα
Στις στροφές και στα φρένα.

Πάντοτε στα όρια

Διπλές κούπες καφέ και
Διπλά πακέτα τσιγάρα

Για να ζήσω όλη την ομορφιά τις πίστας, μαζί με
τους οδηγούς, κατασκευαστές και αυτοκίνητα

Για μια ακόμη φορά πιστός στο ραντεβού
με την Φόρμουλα 1

Εκκίνηση, 14.30
Κυριακή 30 Ιούλη 2006

Καλό δρόμο σε όλους
μέχρι την καρό σημαία του τερματισμού.

Χωρίς πρόθεση......

Όλοι οι άνθρωποι
Όλα τα πλάσματα στον πλανήτη μας
είναι μοναδικά
με την μοναδικότητα και
την διαφορετικότητα
την δικιά τους

Μέσα σ αυτά τα πλάσματα είμαι και εγώ
Είμαι ένας ρομαντικός, ερασιτέχνης,
εραστής του γραφτού μα και
του προφορικού λόγου

Πάνω απ όλα όμως είμαι
ένας επαγγελματίας άνθρωπος,
που δεν χαμπαριάζει για ευαισθησίες
και ρομαντικές δακρύβρεχτες ιστορίες,
χωρίς βέβαια να χάνω την ανθρωπιά μου

Αγαπώ και νοιάζομαι για τον άνθρωπο
όσο με αγαπά και νοιάζεται και αυτός
για μένα και τους συνανθρώπους μου

Χωρίς πρόθεση
Χωρίς απώτερο σκοπό
Έτσι, απλά

Με φινέτσα, γούστο, ομορφιά
ανθρωπιά και αν χρειαστεί
Μαγκιά

Δεν είμαι, ούτε αισθάνομαι σπουδαίος
Οι δάσκαλοί μου ήταν και εξακολουθούν
να είναι σπουδαίοι

Ποιός θα Ζωγραφίσει άραγες
την Γκουέρνικα
του Λιβάνου ?

Είμαι σίγουρος ότι σύντομα
θα βρεθεί !

Η Ζωή χωρίς αντιγραφές......

Αντιγραφή είναι αυτά που βλέπεις
και γράφεις από τον διπλανό σου
σαν δικά σου

Όχι όμως αυτά που έμαθες και γράφεις
από τον δάσκαλό σου
Γιατί αυτά είναι κτήμα σου
είναι δικά σου

Γιατί και ο δάσκαλό σου από άλλο δάσκαλο
τα έμαθε όλα αυτά που σε δίδαξε και έμαθες
ο δάσκαλό σου

Έτσι συνεχίζεται ο δρόμος προς τι γνώση
χωρίς αντιγραφές

Δεν χρειάζεται η Ζωή αντιγραφές
παρά μόνο
Δάσκαλο, σχολειό, βιβλία, γνώσεις
Μαθητές, συμμαθητές, συμμαθήτριες

Γιατί η Ζωή είναι σχολειό, που για να ζήσει
χρειάζεται όλους εμάς, κανείς δεν περισσεύει

Δάσκαλους, μαθητές
Συμμαθητές, συμμαθήτριες

Είναι ευλογία οι γνώσεις και
η γνώση

Μέσα από όλους εμάς
Δάσκαλους, μαθητές, συμμαθητές, συμμαθήτριες
βγαίνουν οι δάσκαλοι οι αυριανοί

Που συνεχίζουν μέσα από τις γνώσεις και την γνώση
να βγάζουν όλο και καινούργιους δασκάλους
για να συνεχιστεί αυτή η ευλογία η μοναδική
που μας χάρισε ο δημιουργός μας
τις γνώσεις και την γνώση

Τους δάσκαλους
Τους μαθητές
Τους συμμαθητές, τις συμμαθήτριες

Και η ευλογία θα συνεχίζεται όσο υπάρχουν σχολειά
Δάσκαλοι
Μαθητές
Συμμαθητές, συμμαθήτριες και
Άνθρωποι

Η Ζωή δεν χρειάζεται
Μάστερ και Διδακτορικό, Μεταπτυχιακό
Ούτε πτυχία και βιογραφικό

Μόνο γνώσεις γνώση και
Σχολειά

Καπετάνιος
πάντα μαθητής και συμμαθητής

Η ρότα του Καπετάνιου στη Ζωή....

Δεν είναι καράβι μου η Ζωή
Δεν είναι πλήρωμά μου ο κόσμος
Παρά μόνο να ταξιδεύω πλήρωμα
στο κατάστρωμα της Ζωής
μέσα στα πέλαγα του κόσμου

Κανένας μας δεν είναι αιώνιος
Ούτε η Ζωή με τις ομορφιές
και τις ασχήμιες της
παρά μόνο ο Δημιουργός

Η Ζωή είναι το πιο πολύτιμο κόσμημα
και είναι κοσμημένο με τις πιο όμορφες
λέξεις, φράσεις και εκφράσεις

Όλοι τραγούδησαν, τίμησαν, ύμνησαν
προσκύνησαν την Ζωή
Πόσοι όμως άραγε είναι αυτοί, που γεύτηκαν
απόλαυσαν, αγάπησαν και έζησαν την Ζωή ?

Δεν περιμένουμε την τύχη μας στη Ζωή
Γιατί η Ζωή δεν είναι τύχη
Δεν είναι τυχερό παιχνίδι η Ζωή
για τζόγο και τζογαδόρους

Όποιος έπαιξε τυχερά παιχνίδια στη Ζωή
ποτέ δεν βγήκε στο τέλος κερδισμένος
όχι, γιατί δεν είχε τύχη
η τον εγκατέλειψε η τύχη

Γιατί η Ζωή και η πραγματικότητα
δεν είναι τυχερό παιχνίδι, παρά μόνο
Ζωή και πραγματικότητα

Και όποιος περιμένει να του χαμογελάσει
η Ζωή, το μόνο που έχει να κάνει είναι
να χαμογελάσει αυτός στη Ζωή
και να την ζήσει

Γιατί όσο και αν περιμένει να του
χαμογελάσει η Ζωή
την Ζωή θα χάσει

Η Ζωή είναι ότι πιο όμορφο
μας έχει χαρίσει ο Δημιουργός

Αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι
να πάμε πλήρωμα στο καράβι και
στο κατάστρωμα της Ζωής

Να σεργιανίσουμε στα πέλαγα του κόσμου,
της Ζωής, της Ψυχής, του Έρωτα, της Αγάπης
της Ομορφιάς, των Ματιών, των Χειλιών, των Χεριών
του Κορμιού, του Φιλιού

Με Καπετάνιο, τον Καπετάνιο της ψυχής,
της καρδιάς, του έρωτα, της αγάπης, της Ζωής
και να ακολουθήσουμε τη ρότα που χάραξε
ο Καπετάνιος, στο χάρτη της Ζωής της μοναδικής

Γιατί η ρότα του Καπετάνιου
είναι μοναδική μέσα στα πέλαγα
της Ζωής.

Η αλήθεια, Έτσι, απλά......

Το μόνο που δεν κρύβεται
είναι η αλήθεια

Όσο και αν προσπαθήσεις
Ματαιοπονείς

Γιατί η αλήθεια
Είναι
Μια και μοναδική
Έτσι, απλά !

Αυτή είναι η καθαρή αλήθεια
λέμε εμείς οι άνθρωποι

Δεν υπάρχει καθαρή και βρώμικη
Αλήθεια

Αυτή είναι η αλήθεια η δικιά μου
και σέβομαι την αλήθεια την δικιά σου
συνεχίζουν να λένε οι άνθρωποι

Δεν υπάρχουν αλήθειες δυο
δικιά σου και δικιά μου
Η αλήθεια είναι μόνο μια και
Μοναδική

Δεν υπάρχει το κατά συνθήκη
Αλήθεια
Παρά μόνο το κατά συνθήκη
Ψέμα

Γιατί
Οι άνθρωποι δεν λένε ψέματα
Όχι
Απλά, δεν λένε την αλήθεια

Ποτέ δεν είπα σε άνθρωπο
ότι μου λες ψέματα
απλά, του είπα
δεν μου λες
την αλήθεια !

Η προσβολή της Παγκόσμιας Κοινότητας....

Θα συνεχίσουμε τον πόλεμο μέχρι
που να μην αξίζει άλλο το τίμημα,
είπε ο πρωθυπουργός του Ισραήλ

Τέτοια κυνική, ωμή δήλωση
Αδιαφορία για τις ανθρώπινες ζωές
που χάνονται καθημερινά

Ξέχασε το ολοκαύτωμα
Ενώ όλος ο άλλος κόσμος δεν το ξέχασε

Δεν δέχομαι το ψήφισμα της Παγκόσμιας Κοινότητας
για κατάπαυση του πυρός

Απαξίωση της Παγκόσμιας κοινότητας
Που ούτε το αυτί της δεν ίδρωσε

Αυτό λέγεται προσβολή της Διεθνούς
της Παγκόσμιας Κοινότητας
και όμως
Η Παγκόσμια κοινότητα, κωφεύει, σιωπά !

Αν όμως, επρόκειτο για κάποιο άλλο μέλος
της Παγκόσμιας Κοινότητας, όπως, η Περσία
η Βόρειος Κορέα, θα γινόταν της Κορέας.
Θα ήταν προσβολή και όλοι θα έβγαιναν και θα
καταδίκαζαν και θα έλεγαν ότι κινδυνεύει
η Παγκόσμια Ειρήνη

Ο δε πλανητάρχης και όλοι εμείς οι φίλοι του
θα λέγαμε να επιβληθούν κυρώσεις, τουλάχιστον
και αν δεν.....
θα επιτεθούμε για να επιβάλουμε το δίκαιο
της Παγκόσμιας Κπονότητας

Εδώ όμως με το Ισραήλ
τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει,
και όλοι μας δεχόμαστε την προσβολή
χωρίς ούτε καν να κοκκινίζουμε

Αυτό που κάνουμε είναι
να στρίβουμε δια του χαμόγελου
δεχόμενοι την ντροπή

Γιατί
το Ισραήλ είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο
του Δυτικού Πολιτισμού,
και γι αυτό χτίσαμε το τείχος, του αίσχους,
για προστασία μας από την λαίλαπα του
Μεσαιωνικού Μουσουλμανικού Πολιτισμού
της Ανατολής

Αυτά είπε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός και
οι δυτικοί φίλοι του Ισραήλ
οι προστάτες του Δυτικού Πολιτισμού

Μεσα σ αυτούς ήμαστε και εμείς, οι φίλοι
του Δυτικού Πολιτισμού με το ψεύτικο
και υποκριτικό χαμογελό μας
που δεν ταιριάζει στον πολιτισμό μας

Αυτό εγώ είδα στο πρόσωπο και στο
χαμόγελο της Τζοκόντας.

Πριν λίγο καιρό ο Πάπας της Ρώμης
στην επισκεψή του στη Γερμανία είπε,
που ήταν ο Θεός την ώρα που γινόταν
το ολοκαύτωμα ?

Τώρα αλήθεια γιατί δεν βγαίνει να αναρωτηθή
που είναι ο Θεός την ώρα που σκοτώνονται
τόσοι αθώοι άνθρωποι στο Λίβανο ?

Αν αυτό δεν είναι υποκρισία
τότε ποιά είναι ?

Αξίζει άραγε χάριν της υποκρισίας
να σκοτώνονται τόσοι αθώοι άνθρωποι ?

Το Άλμπατρος του MotoGP......

Τι ωραίος ο " Doctor "
Τι γλυκό πέρασμα έκανε στον Roberts
και μετά στον Melandri
Είναι μοναδικός
Από την 10η θέση είναι τώρα στην 4η θέση
Πίσω από τον Pedrosa.

Ενώ έχει τον καλλίτερο ρυθμό, όπως πάντα αέρινος,
είναι μεγάλη η διαφορά του από τους δυο πρώτους
Hayden, Pedrosa, για την πρωτιά
ήμαστε στον 25-32 γύρο.

Ατυχία για τον Valerossi, κρίμα, μηχανική βλάβη
είναι εκτός αγώνα
Τι την ήθελε την Πάμελα ο γιατρός ?

Α, ρε γαμώτο

Μπράβο στους
Hayden, Pendrosa, Melandri
Σπουδαίοι οδηγοί
Κρίμα για τον γιατρό μας

Πάντως απίστευτο θέαμα, μοναδικής ομορφιάς
Όποιος δεν παρακολουθεί
MotoGP
Είναι όπως να μην παρακολουθεί τίποτα !

Εδώ είναι η ομορφιά της πραγματικότητας
του θεάματος
Χωρίς τρικ, εφέ και μεικ απ
Χωρίς την εικονική πραγματικότητα

Είναι όλη η ομορφιά της μαγείας της κίνησης
που μπορούν να δουν και να αποθανατίσουν
τα μάτια μεταφέροντας την απόλαυση στην
ψυχή και στην καρδιά κάνοντας τους κτύπους
της καρδιάς να κτυπούν αρμονικά σε κάθε στροφή
της πίστας.

Καπετάνιος
Του MotoGP

Ταξίδια τέχνης.....

Τα δέκα χρόνια γιορτάζει φέτος
Το Διεθνές Κέντρο Λογοτεχνίας και
Μεταφραστών Ρόδου.
Κι αυτό το Σαββατοκύριακο φιλοξενεί σημαντικούς
Έλληνες και ξένους συγγραφείς και Ποιητές.

Ελληνικό καλοκαίρι είναι και η μουσική, το θέατρο,
τα εικαστικά, ο χορός, η λογοτεχνία, οι αρχαιολογικοί
χώροι, τα μουσεία.
Όπου κι αν βρεθείτε, από την Κρήτη ως την Θάσο
κι από την Αμοργό ως την Κάσο, από την
Πελοπόννησο στην Εύβοια κι από τη Χαλκιδική
στη Ρόδο και στην Άνδρο.
Παντού η τέχνη στο κύμα σας ταξιδεύει με νότες
χρώματα, γράμματα και φωνές.

Κορυφαίοι ηθοποιοί, μουσικοί, χορογράφοι, ζωγράφοι
και γλύπτες, συγγραφείς και ποιητές, Έλληνες
και ξένοι βρίσκονται κοντά μας κι αυτό το καλοκαίρι
στην Ελλάδα.

Γιατί Ελληνικό καλοκαίρι δεν είναι μόνο
τα ηλιοβασιλέματα, οι όμορφες παραλίες
τα σοκάκια με τα ασπρισμένα σπίτια.
Δεν είναι μόνο τα μακροβούτια, η ξαπλώστρα
και τα μαύρα γυαλιά, η μυρωδιά του αντηλιακού,
ένα βιβλίο στην άμμο.
Δεν είναι μόνο ένα μπαρ δίπλα στο κύμα
μια αχινοσαλάτα, ένα ποτήρι ούζο
μια αστακομακαρονάδα, δυο παγωμένες μπίρες.

Ταξίδεψε κι έτσι !
Με ταξίδια τέχνης
Μέσα στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας
Κάτω από το μπλε του ουρανού.

Καλοκαιρινό χαμόγελο Ζωής.....

Η Ζωή έχει πολλές μορφές
εξαρτάτε όμως σε ποιά από όλες
απευθύνεσαι

και πρέπει να διαλέγεις κάθε φορά
μια για να απευθύνεσαι σ αυτήν

Η δροσιά μιας καλημέρας σου
μου αρκεί για μια ολόκληρη ημέρα

Οι δροσιές από τις καλημέρες σου
μου αρκούν για μια ολόκληρη Ζωή

Η γοητεία της καληνύχτα σου
με συντροφεύει μέχρι το πρωί

Το χαμόγελό σου, δίνει νόημα, χρώμα
ομορφιά στη Ζωή μου, που μου αρκούν
για μια ολόκληρη Ζωή

Η αλήθεια είναι
ότι πρέπει να ομολογήσω ότι είμαι
ερωτευμένος με την Ζωή και τις ομορφιές της
με την γοητεία και την ομορφιά του χαμόγελου
και των ματιών της

Είμαι ένας εραστής της Ζωής

Πόσο όμορφο και γλυκό είναι με σένα
η Ζωή, Ζωή μου

Θα είσαι για πάντα
Ζωή απ τη Ζωή μου

Καπετάνιος

Φαιδρά και ευτράπελα του καλοκαιριού....

Τώρα θα έχουμε
Και οικολογική αστυνομία
Αστυνομία της οικολογίας
Οικολογικούς Αστυνομικούς, Αστυνομικίνες
Είπε ο Πολύδωρας

Σύγχρονους, Μοντέρνους
Οικολογικούς αστυνομικούς και αστυνομικίνες
Που δεν θα μοιάζουν με τους παλαιούς
Αγροφύλακες, Αγρονόμους
Αγροτοαστυνόμους με την Γκλίτσα

Αυτοί θα είναι με 4χ4
και γυαλιά Αρμάνι....

Στο πέτο θα έχουν κεντημένο το Ζαρζαβατικό
που θα αστυνομεύουν
Μπρόκολο, Μπάμια, Κολοκύθι, Καρότο
τώρα για ντομάτα δεν ξέρω.

Στην αρχή θα είναι
Αγροτικοί Αστυνομικοί
Όπως
Οι Αγροτικοί Γιατροί

Η φαιδρότητα και τα ευτράπελα
συνεχίζονται και θα συνεχίζονται

Και εγώ θα είμαι εδώ
Να τα γράφω !

Ο Καραγκιόζης συνεχίζεται και φέτος
σε όλη του την μεγαλοπρέπεια
στο μεγάλο λιμάνι της χώρας,
λόγω καλοκαιριού και των πολιτιστικών
εκδηλώσεων της μεγάλης πολιτιστικής μας
κληρονομιάς.

Και πάλι φέτος κάνει πρεμιέρα με
το κλασσικό έργο του καραγκιόζη

" Δημητρούλα "

Σενάριο, σκηνοθεσία
Αγούδημος
Μουσική υπόκρουση
Κεφαλογιάννης

Θέατρο Σκιών
Το μεγάλο λιμάνι του Καραγκόζη

Μην το χάσεται!

Το Άλμπατρος της λογικής....

Άμα υπήρχε λογική δεν θα υπήρχε
Πόλεμος
Εδώ χάθηκε κάθε έννοια λογικής
Εδώ υπάρχει μίσος μεταξύ των λαών

Πως να εξαφανίσει ο ένας λαός τον άλλο
Υπάρχει θρησκευτικό μίσος, θρησκευτικός
φανατισμός, αν μπορώ να το εκφράσω σωστά,
αγεφύρωτο, που κανείς τους στην πλειοψηφία
δεν θέλει να γεφυρώσει.

Το 1973 το Ισραήλ το ίδιο έκανε
όπως τώρα,
Εξαπέλυσε επιθέσεις σε Λίβανο,Συρία, Αίγυπτο
και η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Το Ισραήλ επιδιώκει να γίνει η κυρίαρχος φυλή
σε όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Γιατί λένε ότι είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού
Που σε αυτόν έδωσε της περίφημες εντολές,
Όλοι οι άλλοι πρέπει να υπακούσουν σε αυτές
τις εντολές, δηλ. στο Ισραήλ, που πιστεύει ότι
είναι ο εκλεκτός λαός επί της Γης.

Το θέμα είναι η θρησκευτική λατρεία, που γι αυτήν
θα σκοτώνονται και θα αφανίζονται οι λαοί.
Οι καθοδηγητές, οι πνευματικοί και θρησκευτικοί
ηγέτες των λαών είναι αυτοί που οδηγούν μαθηματικά
στην εξαφάνιση όλων μας.

Το θρησκευτικό μίσος, γιατί για αυτό πρόκειται, είναι
ο χειρότερος σύμβουλος, είναι ο χειρότερος εχθρός
του ανθρώπου και όχι ο θάνατος που μας λένε.
Γιατί ο θάνατος είναι η φυσική συνέχεια του ανθρώπου
και τις ζωής, γιατί είναι χάρισμα του ίδιου του Δημιουργού
και όχι των εντολών που λένε ότι άφησε ο Θεός
στους Ισραηλίτες.

Και ο σφανισμός του ανθρώπου θα συνεχίζεται, όσο υπάρχει
και παραμένει το θρησκευτικό μίσος η λατρεία
και ο φανατισμός.

Το μόνο που μπορώ να κάνω εγώ σαν Καπετάνιος είναι
να οδηγήσω το καράβι μου στον Ζωικό κόσμο,
στο Ζωικό βασίλειο, που σίγουρα δεν υπάρχει εκεί
το θρησκευτικό μίσος η λατρεία και ο φανατισμός,
στη Ζούγκλα των ζώων που εμείς οι άνθρωποι αποκαλούμε.

Γιατί εκεί μόνο ζούγκλα δεν είναι, είναι ο παράδεισος
Και είμαι σίγουρος ότι θα ζήσω για πάντα ευτυχισμένος
τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου, χωρίς μίσος, θρησκείες
φανατισμούς και εντολές από άνωθεν.

Γιατί άραγε πρέπει να λατρεύω κάποιον η κάπου ?
Γιατί άραγε πρέπει να απευθύνομαι σε κάποιον ?
Γιατί άραγε πρέπει να πιστεύω κάπου η κάποιον ?
Για να γίνονται όλα αυτά ?

Το μόνο που έχω να μάθω στη ζούγκλα των ζώων
είναι να σέβομαι τους κανόνες του Ζωικού κόσμου
του Παράδεισου
Έτσι, απλά !

Αν δεν μπορώ να ζήσω και εκεί
Ε, τότε δεν είμαι άξιος να ζήσω

Η γενοκτονία του Λιβάνου.....

Η κατάσταση είναι τραγική στον Λίβανο,
Οι Ισραηλινοί έχουν ισοπεδώσει όλες τις Αραβικές
συνοικίες, τις Μουσουλμανικές και θα εξαφανίσουν
τον Λίβανο αν δεν παραδοθεί λένε οι Ισραηλινοί.

Με αγριότητα ισοπεδώνουν τα πάντα, γίνεται
γενοκτονία πραγματική και η Διεθνής κοινότητα
δεν κάνει τίποτα για να σταματήσει αυτή η καταστροφή.
Παρακολουθεί με απάθεια χωρίς να παίρνει καμιά
απόφαση για κατάπαυση του πυρός από την μεριά
του Ισραήλ.
Εδώ εφαρμόζεται ο νόμος του ισχυρού.

Άμαχος πληθυσμός σκοτώνεται χωρίς λόγο,
χιλιάδες γυναίκες και παιδιά απροστάτευτα τρέχουν
τρομοκρατημένα για να σωθούν, μάταια όμως,
γιατί οι Ισραηλινοί έχουν κόψει όλους τους δρόμους
διαφυγής τους.

Προσχεδιασμένο έγκλημα γενοκτονίας
Εκ προμελέτης έγκλημα
Συμπεριφέρονται όπως οι κατακτητές
Η αγριότητα σε ολή της την μεγαλοπρέπεια.

Σε λίγο θα έχει σβηστεί ακόμη και από τον χάρτη
ο Λίβανος, όλοι οι κάτοικοι του Λιβάνου τρέχουν
με απόγνωση να φύγουν από την χώρα τους
για να σωθούν.
Σε λίγο το ίδιο θα γίνει και με την Παλαιστίνη
Σε λίγο όλοι θα λέμε ότι εδώ κάποτε ήταν
το κράτος του Λιβάνου.

Σχέδιο αλάνθαστο, γενοκτονία εκ προμελέτης

Το είναι τραγικό δεν είναι τίποτα μπροστά
σ αυτό που γίνεται στον Λίβανο.
Αυτό που γίνεται είναι προσχεδιασμένο έγκλημα
γενοκτονίας από τους Ισραηλινούς και προσάρτηση
του Λιβάνου στο Ισραήλ
Αλλά χωρίς τους κατοίκους του.

Αυτό έχει ξεπεράσει όλα τα όρια της ανθρώπινης
αγριότητας.
Εδώ εφαρμόζεται ο νόμος του Ισχυρού προς
τον αδύνατο, αδύναμο και απροστάτευτο.

Η Διεθνής κοινότητα, οι προστάτες της ελευθερίας
των λαών τους έχει είδη καταδικάσει τους Λιβανέζους
και περιμένει απαθής πότε θα εξαφανιστεί ο Λίβανος
και οι Λιβανέζοι.
Και όσοι σωθούν θα μείνουν για πάντα πρόσφυγες
σε κάποιες άλλες πατρίδες.

Μνήμες γενοκτονίας και αφανισμού λαών
γεννιούνται και πάλι, όπως ακριβώς έγινε
με τους Κούρδους, Αρμένιους, Πόντιους
που έχασαν τις πατρίδες τους για πάντα.

Ο νόμος του ισχυρού εφαρμόζετε, επιβάλετε
για μιαν ακόμη φορά.

Αυτό το αίσχος του 20ου Αιώνα
Ο ΟΗΕ, η Διεθνής κοινότητα, το Συμβούλιο ασφαλείας,
το Διεθνές δικαστήριο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης
Παρακολουθούν με απάθεια όλη αυτή την τραγωδία,
την γενοκτονία με χαρακτηριστική απάθεια.

Γιατί δεν φοβούνται μήπως κάποιος τους δικάσει,
Γιατί αυτοί είναι οι παγκόσμιοι δικαστές,
Οι κριτές της ανθρώπινης ζωής
Που μπορούν να δίνουν και να αφαιρούν τη ζωή
των ανθρώπων και όλων των πλασμάτων επάνω
στον Πλανήτη Γη, με χαρακτηριστική άνεση και
κυρίως απάθεια και αδιαφορία.

Και σίγουρα θα βρεθούν άνθρωποι που θα πουν
ότι θα τους δικάσει η Θεία δίκη
και μετά, ας τους συγχωρέσει ο Θεός

Τόσο μεγάλη πλάνη γίνεται ?
Και όμως γίνεται.

Γι αυτό τον λόγο θα συνεχίσει να εφαρμόζεται
ο νόμος του ισχυρού, επειδή πάντα θα υπάρχουν
άνθρωποι σε πλάνη και οι γενοκτονίες
θα συνεχίζονται και εμείς θα συνεχίσουμε να ζούμε
μέσα στην πλάνη της Θείας δίκης.

Γι αυτό θα γράψω για άλλη μια φορά
Δεν χαμπαριάζω από ευαισθησίες
παρ όλο που σαν άνθρωπος είμαι ευαίσθητος.

Δεν εύχομαι σε κανέναν τίποτες και για τίποτα
Γιατί οι πολλές ευχές και τα ευχολόγια έχουν
πολύ μεγάλη δόση υποκρισίας
και την υποκρισία την απεχθάνομαι.

Το πέταγμα του Άλμπατρος με βούληση.....

Χρειάζεται πολιτική βούληση
λένε όλοι.
Κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι,
στον λαό που περιμένει καρτερικά,
με υπομονή και ελπίδα για ένα καλύτερο
αύριο, για μια καλύτερη και αξιοπρεπή ζωή.

Χρόνια ολόκληρα περιμένει ο λαός αυτή
την πολιτική βούληση,
που βλέπει ότι δεν έρχεται από πουθενά
γιατί του λένε, έχει πολιτικό κόστος.

Και μπροστά στο πολιτικό κόστος ο λαός
περιμένει με υπομονή, για να δει πότε επιτέλους
οι κυβερνώντες και οι αντιπολιτευόμενοι
θα αποκτήσουν πολιτική βούληση.

Για σκέψου ότι έχουμε εμπιστευθεί τις τύχες μας,
τις ελπίδες μας, το παρόν και το μέλλον το δικό μας
και των παιδιών μας σε κυβερνώντες και
αντιπολιτευόμενους χωρίς πολιτική βούληση.

Το πλοίο Ελλάδα είναι πλοίο ακυβέρνητο
επειδή ο Καπετάνιος και οι συνεργάτες του
είναι χωρίς ναυτική βούληση, χωρίς ναυτοσύνη,
είναι ένα έρμαιο πλοίο, που βολοδέρνει μέσα
στο πέλαγος των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν
επειδή δεν υπάρχει ναυτική βούληση, ναυτοσύνη.

Το πλήρωμα, μαζί με τους επιβάτες περιμένει τις αποφάσεις
τις εντολές από την Γέφυρα διακυβέρνησης του πλοίου
από τον Καπετάνιο, οι οποίες δεν έρχονται ποτές,
γιατί δεν υπάρχει ναυτική βούληση και γνώση της
ναυτικής τέχνης και ικανότητας του ασφαλούς
πλου του πλοίου Ελλάδα.

Η μόνη συντροφιά του πληρώματος και των επιβατών
είναι το πέταγμα του Άλμπατρος του Νοτιά
που τους δίνει ελπίδες με το πέταγμά του
το ελεύθερο, το ανεξάρτητο, το αδέσμευτο.

Αυτό το πέταγμα της ελευθερίας της ομορφιάς
της κίνησης μέσα στη ζωή, του Άλμπατρος,
τους δίνει την ελπίδα για μια καλλίτερη ζωή
ελεύθερη και κυρίως το πέταγμα προς
την ομορφιά της ζωής.....

Το Άλμπατρος όμως, αυτό το τόσο προικισμένο
πλάσμα, έχει βούληση και πετάει πάντα περήφανα
και μεγαλόπρεπα μέσα στο πέλαγος με βούληση.

Γιατί αν δεν είχε βούληση, θα έμενε για πάντα
καθηλωμένο στην θλιβερή πραγματικότητα της ζωής
χωρίς βούληση
Μέχρι να έρθει το τέλος....

Που πας Καπετάνιε
Χωρίς ναυτοσύνη, χωρίς ναυτική βούληση
μέσα στο πέλαγος και στους αέρηδες ?

Η καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας....

Η καταπάτηση των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων
Δεν ανήκει και αυτή στον κύκλο
της ανθρώπινης αναλγησίας ?

Η καταπάτηση της γης της Πατρίδας μας
δεν είναι καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων ?
Δεν ανήκει και αυτή στον κύκλο
της ανθρώπινης αναλγησίας ?

Η καταπάτηση της γης της Πατρίδας μας
δεν είναι ασέλγεια ?

Τρέχουμε σαν άποικοι, σαν ξένοι στην ίδια μας
τη χώρα, για να καταπατήσουμε τη γη των παππούδων μας,
των πατεράδων μας, την ίδια την χώρα που γεννηθήκαμε,
την Ελλάδα μας.

Είμαστε σύγχρονοι άποικοι που τρέχουμε να προλάβουμε
σαν να ανακαλύψαμε ξαφνικά τον καινούργιο κόσμο
και τρέχουμε να τον καταπατήσουμε και να τον κατοχυρώσουμε,
αδιαφορόντας πια νου είναι, αντί να τον αξιοποιούμε.

Και όλα αυτά με τις ευλογίες τις εκτελεστικής εξουσίας
που νομοθετεί και προστατεύει την καταπάτηση της γης
της πατρίδας μας, σε βουνά, λαγκάδια, κάμπους,
παράλιες εκτάσεις, νησιωτικούς τόπους, νησιά ολόκληρα.

Η καταπάτηση έχει πάρει άσχημες και ανησυχητικές διαστάσεις,
κάθε τόσο ξεφυτρώνουν καινούργιοι οικισμοί,παντού, σε όλη
την Ελληνική επικράτεια με τις ευλογίες κυρίως όλων μας,
γιατί εμείς οι ίδιοι ήμαστε οι καταπατητές της Εθνικής μας
κληρονομιάς, της Πολιτιστικής της ιστορικής μας κληρονομιάς.

Ισοπεδώνουμε τα πάντα στο πέρασμά μας για να τα καταπατήσουμε,
και όλοι μετά τρέχουμε στο Συμβούλιο Επικρατείας και
στον Άρειο Πάγο για να τα κατοχυρώσουμε σαν δικά μας,
να γίνουν ιδιοκτησία μας, να γίνουμε ιδιοκτήτες της ίδιας
της γης της δικής μας,
της δικής μας κληρονομιάς που μας άφησαν οι προγονοί μας.

Έχει χαθεί κάθε μέτρο

Όλοι τρέχουν στο Συμβούλιο Επικρατείας
και μετά ατον Άρειο Πάγο.
Είμαι σίγουρος ότι όλοι θέλουμε πάγο
Μήπως, λέω μήπως....
και κάποτε συνέλθουμε

Άδικα όμως το γράφω
Γιατί πλέον είναι πολύ αργά
Γιατί, η καταπάτηση και η ασέλγεια
πάνω στη γη των προγόνων μας συνεχίζεται

Άραγε θέλουμε Συμβούλιο Επικρατείας
και Άρειο Πάγο ?
η μήπως μόνο πάγο ?

Βλέπεις και ο πάγος έγινε δυσεύρετος
γιατί μας έφαγε η τεχνολογία, οι καταψύκτες,
γι αυτό σήμερα δεν βρίσκεις πάγο που τον
χρειαζόμαστε όλοι μας.

Αλλά και οι καταψύκτες καλοί είναι
να μας βάλουν μέσα και να επανέλθουμε ξανά
μετά από δυο τρεις αιώνες για να συνεχίσουμε
την καταπάτηση, αν έχει μείνει τίποτα ακαταπάτητο.

Μπορεί τότε, η χώρα, η δική μας χώρα, η καταπατημένη
να είναι καλλίτερη

Δεν ήξερες ?
Τότε γιατί δεν ρώταγες
για να μάθεις ?
Είναι πολύ απλό
Έτσι, απλά

Valentino Rossi, o "Doctor" των MotoGP....

Είναι ένα από τα μεγαλύτερα είδωλα που ανέδειξε
ποτέ ο κόσμος των μηχανοκίνητων σπορ.
Με εκατομμύρια φανατικών θαυμαστών και οπαδών
σε όλο τον κόσμο.
Η προσωπικοτητά του υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια
των αγώνων μοτοσικλέτας.
Η προσωπική του λάμψη συγκρίνεται μόνο με
τις μεγαλύτερες μορφές του αθλητισμού.
Ο Valerossi είναι ένα φαινόμενο
Είναι ένας αληθινός σταρ.

Γράφω ένα μικρό κομμάτι από την Αυτοβιογραφία
του Valerossi, που έγραψε ο ίδιος τόσο συναρπαστικά
στο χαρτί όσο και στην πίστα.

Τρελαίνομαι να κερδίζω τους αντιπάλους μου
στον τελευταίο γύρο.
Είναι ο πιο απολαυστικός τρόπος για να
κερδίζεις έναν αγώνα.
Σίγουρα, μερικές φορές είναι προτιμότερο για
να αποφύγεις τα απρόβλεπτα, να φεύγεις μπροστά
και να δημιουργείς μεγάλη απόσταση από τους
αντιπάλους σου, αλλά υπάρχουν φορές που συνειδητοποιείς
πως δεν μπορείς να χτίσεις μια ικανή διαφορά απ αυτούς,
οπότε είναι καλύτερα να περιμένεις τον τελευταίο γύρο,
εκεί όπου πέφτει η αυλαία.
Έχεις προετοιμαστεί γύρο το γύρο, έχεις μελετήσει
τις τροχιές του κυριότερου αντιπάλου σου, τον τρόπο
που παίρνει τη στροφή, ξέρεις που είναι δυνατός και
που πάσχει, ξέρεις που είναι ευπρόσβλητος
ώστε να του επιτεθείς.
Σε αυτό τον τελευταίο γύρο έχεις τη δυνατότητα να
τον αιφνιδιάσεις μια και μόνο φορά.
Από κει και πέρα δεν μπορείς να τον ξεγελάσεις.

Από την αυτοβιογραφία του
Valerossi

Το Άλμπατρος σε πτήση χαμηλή.....

Η υποχώρηση δεν είναι δειλία, αδυναμία
Είναι τακτική,
Είναι ανασύνταξη δυνάμεων πριν την επίθεση
Εκτός και αν τραπείς σε άτακτη φυγή
Τότε, αλίμονό σου.

Τι θα γινόταν αν ένας ολόκληρος λαός
αποφάσιζε να ψηφίσει λευκό στις εκλογές ?

Και μάλιστα το λευκό να είναι κοσμημένο
με μια μεγαλοπρεπή Μούντζα
η ένα φινετσάτο Φάσκελο

Για να είμαι ειλικρινής αυτό το λευκό,
το κοσμημένο, με γοητεύει ιδιαίτερα,
μου δίνει μια αίσθηση τελείως διαφορετική
από όλες τις άλλες αισθήσεις μου

Κάνει την διάθεσή μου πιο όμορφη
πιο ευχάριστη, πιο χαρούμενη
Πιάνω τον εαυτό μου να λέει
Το ευχαριστιέμαι Καπετάνιε μου

Μια γλύκα μοναδική γεμίζει την ψυχή μου
από την καρδιά μου, όταν αρχίζει η καρδιά
να κτυπά με μια αρμονία πρωτόγνωρη για μένα
στέλνοντας μέσα από τις φλέβες μου μηνύματα
χαράς, ομορφιάς, αισιοδοξίας για την συνέχιση
της ζωής της καθημερινής

Κάποιος στην πλατεία, βλέποντάς με να έρχομαι
από τον δρόμο της Αναλήψεως μου φωνάζει

Καπετάνιεεεεεε....

Για το λευκό ρε γαμώτοοοοοο....

Το Άλμπατρος της γνώσης......

Απλά, αυτό που έμαθα πρώτα είναι
γιατί πρέπει να ξέρω ανάγνωση και γραφή
και όχι γιατί πρέπει να μάθω
ανάγνωση και γραφή.

Δεν γράφω για πράγματα
Δεν είμαι κατασκευαστής πραγμάτων
Ούτε δημιουργός καταναλωτικών πραγμάτων
και αγαθών.

Γράφω για τη ζωή, την ομορφιά, την ασχήμια, τον έρωτα,
την αγάπη, τον άνθρωπο, την ανθρωπιά, την ψυχή,
το χαμόγελο, το δάκρυ, τα ταξίδια μέσα στη ζωή και
στις ομορφιές μα και στις ασχήμιες της.

Γιατί είμαι επαγγελματίας " άνθρωπος "
Πριν από όλα.
Αυτό είναι το επάγγελμά μου " άνθρωπος "
Άσχετα αν το επαγγελμά μου το βιοποριστικό
είναι ναύτης ποντοπόρος.

Πως όλοι λέμε, αυτός είναι πράγματι επαγγελματίας
και μάλιστα πολύ καλός, άριστος, όπως πρέπει
να είναι κάθε επαγγελματίας.

Αυτό πήρα σαν παράδειγμα και έγινα πράγματι
επαγγελματίας " άνθρωπος "
γιατί ήξερα ανάγνωση και γραφή και έμαθα
να είμαι " άνθρωπος "

Μπράβο ναύτη μου, είμαι πολύ υπερήφανος
για σένα, είναι τιμή μου να έχω ναύτες σαν
και σένα στο πληρωμά μου.

Σε ευχαριστώ πολύ καπετάνιε μου
Από εσένα έμαθα τι θα πει επαγγελματίας
και μάλιστα άριστος,
Είναι τιμή μου να είμαι πλήρωμά σου

Για μένα τρεις από τις μεγάλες ευλογίες
στη ζωή είναι,
Η γνώση, το διάβασμα και η γραφή

ο γιος της Θάλασσας

Το Άλμπατρος της γνώσης και της ανθρωπιάς.....

Η αναλγησία του κράτους, της πολιτείας
Η αναλγησία της εκτελεστικής εξουσίας
Η αναλγησία της δικαστικής εξουσίας, της δικαιοσύνης
εισαγγελέων, δικηγόρων
Η αναλγησία της ιατρικής εξουσίας, των γιατρών
Η αναλγησία της παιδείας, νηπιαγωγών, δασκάλων,
καθηγητών, πανεπιστημιακών
Η αναλγησία των δημόσιων λειτουργών
Η αναλγησία της εκκλησιαστικής εξουσίας,
μοναχών, ηγουμένων, παπάδων, μητροπολιτών
αρχιεπισκόπων, πατριαρχών. Αυτοί είναι και πολλοί.
Η αναλγησία των ιδιωτικών λειτουργών
Η αναλγησία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας
Η αναλγησία της κοινωνικής δικαιοσύνης
Η αναλγησία της ελεγκτικής εξουσίας
ΜΜΕ, εφημερίδες, έντυπα, ραδιόφωνο, τηλεόραση
Η αναλγησία του γραφτού και προφορικού λόγου.

Συγνώμη αν ξέχασα κάποιον κλάδο, κάποια εξουσία
της ζωής, του ανθρώπου
δεν το έκανα από αναλγησία.

Γιατί πριν από όλα, είμαι άνθρωπος
Απλά, άνθρωπος
Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο
Έτσι, απλά !

Όλη αυτή η κατάσταση μόνο θλίψη μπορεί
να σου δημιουργήσει, να σου προκαλέσει.

Τώρα αν κάποιος, οι κάποιοι είναι υπερήφανοι
που είναι άνθρωποι, έτσι λένε βέβαια αυτοί,
εγώ δεν είμαι καθόλου υπερήφανος
παρ όλο που είμαι απλά, άνθρωπος.

Καπετάνιε μου τι ψάχνεις ?
Ναύτη μου, δεν ψάχνω τίποτες
Με ψάχνουν
Μα, γιατί καπετάνιε μου σε ψάχνουν ?
Για να δουν, ναύτη μου, μήπως και εγώ δεν κάνω
αναλγησία.
Εκεί φτάσαμε ναύτη μου, να μας ψάχνουν να δουν
μήπως δεν κάνουμε αναλγησίες.

Η αναλγησία της νομοθετικής εξουσίας

Δηλαδή καπετάνιε μου, αυτή η εξουσία
νομοθετεί αναλγησίες ?
Τι να σου πω ναύτη μου, εκεί που φτάσαμε
όλα πρέπει να τα περιμένεις, όλα μπορεί να γίνουν.

Και η αναλγησία συνεχίζεται σε όλη της την μεγαλοπρέπεια.

Θα επανέλθω.....
Εδώ θα είμαι όλο το καλοκαίρι
Στις επάλξεις
Στις Θερμοπύλες
Γιατί ο Καπετάνιος είναι από αυτούς που τιμούν
τον όρκο τους και ποτέ δεν τον έχει αθετήσει
πάντοτε τον τήρησε, πάντοτε τον τίμησε,
γιατί αν δεν το είχε κάνει και είχε αθετήσει
τον όρκο του, δεν είχε τιμήση τον όρκο του
το πλοίο του με το πλήρωμά του και τους συντρόφους του
θα είχε πάει στον βυθό, στον πάτο, του Ωκεανού
μαζί και ο Καπετάνιος όμως, θα τον είχαν δικάσει
για εσχάτη προδοσία, επειδή δεν τίμησε τον όρκο του
και δεν θα ήταν τώρα εδώ για να γράφει με το χέρι
και το μολύβι το δικό του όλες αυτές τις αναλγησίες.

Αυτή είναι η αλήθεια η μία και μοναδική

Δεν θα σταματήσω ποτές να χρησιμοποιώ
την κριτική μου απένατι στην υποκρισία
της εξουσίας,
Γιατί έχουμε ευθύνη και υποχρέωση όλοι μας,
Εσύ κι εγώ και κάθε πολίτης.

Αυτό μου το είπε
Ο Χάρολντ Πίντερ
και το τηρώ με ευλάβεια

Ναύτης, ο γιος της Θάλασσας

Το Άλμπατρος σε χαμηλή πτήση....

Κρατική αναλγησία.....

Πόσο εύκολα χρησιμοποιούν όλοι αυτή την έκφραση
χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός ?

Όταν η αναλγησία απευθύνεται σε άνθρωπο
η ομάδα ανθρώπων, γίνεται το σώσε, τότε
βγαίνουν όλοι και καταδικάζουν αυτούς που
κάνανε την αναλγησία.

Σωστά, πολύ σωστά !

Όταν όμως πρόκειται για κρατική αναλγησία
περνάει στο ντούκου

Γιατί ?

Γιατί ήμαστε συμμέτοχοι όλοι μας,
Σχεδόν όλοι μας, καλλίτερα να γράψω.

Γίνεται

Το στρίβειν δια της αναλγησίας

Χάθηκε η ντροπή και βρήκαμε την αναλγησία
Έτσι, απλά !

Κάνε μου λιγάκι μουουουου.....
Και θα σου κάνω και εγώ μουουουου.....
Γιατί μ αρέσει μουουουου.....
Και θα σου κάνω και εγώ καλοκαιρινό μουουουου.....

Και όχι αναλγησία !

Καλή σας ημέρα
Καλοκαιρινή και δροσερή
Για όσους δουλεύουν
Και όχι, να μας δουλεύουν

Λίγη ανθρωπιά ρε γαμώτο !

Πανσέληνος με την ομορφιά του μπλε....

Από την μια η μοναξιά
και από την άλλη το φεγγάρι
εμπρός μου στέκεται η ομορφιά
με τα μάτια της τα μπλε και το χαμογελό της
και πάει να με τρελάνει

Είναι ένα όνειρο ομορφιάς
τα μάτια της τα μπλε
ανάμεσα στην μοναξιά
και το φεγγάρι

τα μάτια μου αντικρίζουν
τα μάτια της τα μπλε
από τη μια η μοναξιά
και από την άλλη το φεγγάρι

Το χαμόγελο και τα μάτια της τα μπλε
λάμπουν από το φως του φεγγαριού
από τη μια η μοναξιά
και από την άλλη το φεγγάρι

Το Άλμπατρος του πέλαγους, η επιστροφή....

στον επιστροφή

Ο ναύτης, ο γιος της θάλασσας, του άνεμου
και του πελάγους, πάντα γράφει σ αυτή την μικρή
σελίδα της ζωής του με χαμόγελο και δάκρυ πελαγίσιο

Πάντα με γούστο, μεράκι, αγάπη για τη ζωή
τις ομορφιές μα και τις ασχήμιες του πέλαγους
της ζωής, της ψυχής.
Της αγάπης, του έρωτα, των αισθήσεων, των ματιών
των χειλιών, του κορμιού.

Όλη η ομορφιά της ζωής καθρεφτίζεται στα μάτια
τα γαλανά τα μοναδικά, τα δικά του, τα μάτια
τα γαλανά τα θαλασσινά.

Τα μάτια που είδαν και εξακολουθούν να βλέπουν
την ζωή όπως ακριβώς είναι και όχι όπως ακριβώς
θα ήθελε να είναι και να μαθαίνει από αυτήν.

Όλη η ζωή με τις ομορφιές μα και με τις ασχήμιες της
πέρασε και περνά μπροστά από τα μάτια του
τα γαλανά τα θαλασσινά.

Ταξίδεψε μέσα στα πέλαγα και οι κορφές
των κυμάτων τον πήγαν σε κάθε γωνιά
σε κάθε αγκάλη, σε κάθε κόρφο
φιλόξενο μα και αφιλόξενο.

Τον ταξίδεψαν από τον πολικό αστέρα, το αστέρι του βοριά
μέχρι τον σταυρό του νότου, το αστέρι του νοτιά
Από την ανατολή του ήλιου της ζωής
Μέχρι τη δύση του ήλιου την ονειρική.

Απάγκιασε στην φιλόξενη αγκάλη
των λιμανιών της ομορφιάς της ζωής
της ομορφιάς των ματιών, του χαμόγελου
της ομορφιάς των χειλιών του κορμιού.

Περπάτησε σε δρόμους φωτεινούς, ονειρικούς
σε δρόμους σκοτεινούς, απόμερους, θλιβερούς
όπου πουλιέται και αγοράζεται η ψυχή, το κορμί,
το χαμόγελο, το χάδι
Όπου συναλλάσσεται η ζωή με την ζωή
Εκεί που συναντιέται το τίποτα με το τίποτα.

Ήρθε ο καιρός για τον γυρισμό, για την επιστροφή
στη ζεστή και φιλόξενη αγκάλη, στην θαλπωρή
στο απάγκιασμα της ομορφιάς της ζωής, της ηρεμίας
της ψυχής, της καρδιάς των αισθήσεων.

Άφησε πίσω του στο πέταγμά του μέσα στα πέλαγα
όλες τις ομορφιές, τις ασχήμιες μα και τις δυσκολίες
της ζωής και ήρθε να απαγκιάσει στο απάνεμο λιμάνι
του τελευταίου λιμανιού της ζωής του.

Μετά το σεργιάνισμά του μέσα στις φουρτούνες
στις καταιγίδες του πέλαγους του ωκεανού της ζωής

Ήρθε για να αγναντέψει με τα όμορφα και ζεστά
μάτια του, τα γαλανά τα θαλασσινά, την τελευταία
ηρεμία μετά την περιπλάνησή του στις φουρτούνες
στους αγέρηδες στους ωκεανούς της ψυχής
της καρδιάς της ζωής.

Ήρθε για να αγναντέψει το απέραντο γαλάζιο
της ηρεμίας κάτω από το μπλε του ουρανού
για το υπόλοιπο ταξίδι μέχρι τον τελικό προορισμό
της απόλυτης ηρεμίας.

Το πέταγμα έφθασε στο τέλος του
όλη η ομορφιά του πέλαγους είναι
ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του
στα μάτια του τα γαλανά τα θαλασσινά.

Μα ο ναύτης, καλέ μου φίλε,
είναι γερό και περήφανο σκαρί, καλοφτιαγμένο
από καραβομαραγκό με γούστο και μεράκι
με φινέτσα αέρινη, θαλασσινή, πελαγίσια
με φινίρισμα το γαλάζιο της θάλασσας
και το μπλε του ουρανού.

Η επιστροφή του ναύτη
Στον επιστροφή, με πολύ αγάπη
σεβασμό και εκτίμηση.
Είναι τιμή για μένα η μικρή αυτή αφιέρωση.

Ο καπετάνιος πίνει καφέ και ποτάκι μόνος.....

Ο καπετάνιος είναι στενοχωρημένος, είναι από
τις λίγες φορές που του συμβαίνει αυτό.
Γιατί είναι στενοχωρημένος με τον εαυτό του.
Δεν πειράζει όμως, είμαι σίγουρος ότι αυτοί οι δυο
θα τα βρουν, θα το ξεπεράσουν.
Έχει συμβεί και άλλη φορά και το ξεπέρασαν και
συνεχίζουν να ζουν αρμονικά, χωρίς θυμούς,
μόνο με χαμόγελο στη ζωή και στις ομορφιές της.
Ο καπετάνιος να κάθεται μόνος στην πλατεία και
να πίνει καφέ και ποτάκι? αυτό είναι από τα άγραφα
πολύ περίεργο είναι αυτό.
Κάτι πολύ σοβαρό θα έχει συμβεί.
Μια απλή καλησπέρα μας είπε μόνο σήμερα, τίποτα άλλο.
Δεν μιλάει σε κανέναν, κάθεται σκεφτικός μόνος
με τις σκέψεις του.
Η ώρα έχει πάει 1 μετά τα μεσάνυχτα.
Ακόμη και τα κορίτσια του καφέ που τον ξέρουν
χρόνια τώρα, είναι ανήσυχα για τον καπετάνιο μας,
μου λένε ότι και το χαμόγελό του είναι θλιμμένο,
αυτό το μοναδικό όμορφο χαμόγελο του καπετάνιου μας.
Είναι αλήθεια ότι μας λίπη, μου λένε.
Καθισμένος στο τραπεζάκι το δικό του, όπως πάντα
κάθεται αμίλητος, πίνει καφέ και ποτάκι, καπνίζει
και κοιτάει ολόγυρα τον κόσμο που είναι λιγοστός αυτή
την ώρα, που περνάει βιαστικά και πάει στον προορισμό του.
Κάπου, κάπου κοιτάει και το φεγγάρι στον ουρανό που πάει
κατά την δύση.
Ούτε εγώ που τον ξέρω τόσο καλά δεν τολμώ να του μιλήσω,
γιατί αισθάνομαι ότι κάτι πολύ σοβαρό έχει μέσα στην ψυχή του
ο καπετάνιος, κάτι που μόνο αυτός το ξέρει.
Δεν τα έχει με την ψυχή του, γιατί ψυχή σαν του καπετάνιου
λίγοι άνθρωποι έχουν. έχει θυμώσει με τον εαυτό του.
Το λέω εγώ γιατί τον ξέρω, όλα τα χρόνια μαζί ζούμε.
Μέχρι και το κινητό του τηλέφωνο δεν κουδούνισε σήμερα.
Μόνο μερικά μηνύματα έστειλε και πήρε, τίποτα άλλο.
Δεν μιλάει σε κανέναν και για τίποτα, παρά μόνο ο καπετάνιος
πίνει καφέ ποτάκι, το τσιγάρο πάνω στο τσιγάρο και μόνος.
Αυτό είναι μοναδικό, δεν έχει ξαναγίνει ποτές.
Ο καπετάνιος μόνος ?
Ε αυτό, δεν μπορώ να το χωνέψω, μέχρι και τα μάτια του
είναι υγρά, η ώρα έχει πάει λίγο μετά τις 3 τα μεσάνυχτα
και ο καπετάνιος εκεί, μόνος, παρέα μόνο με τις σκέψεις
τις δικές του.

Το τέλος μιας ολόκληρης εποχής......

1914 Γεωργία Ρωσία
2006 Αθήνα Ελλάδα

Έφυγε από κοντά μας σήμερα
η Θεία Αναστασία.....

Η τελευταία της μεγάλης οικογένειας
Η Πατριάρχης
Μετά την Γιαγιά Ελένη

Από σήμερα συνεχίζουμε την ζωή
χωρίς την Θεία Αναστασία
που σχεδόν για ένα αιώνα μας προστάτεψε
όλους μας κάτω από τα φτερά της αγάπης της
της ομορφιάς της ψυχής της, της ανθρωπιάς της

Η μεγάλη καρδιά της σταμάτησε να κτυπά
σήμερα, για πάντα, για όλους μας

Η αγάπη, η εκτίμηση, ο σεβασμός, η ανθρωπιά
η εμπιστοσύνη την διέκριναν όλα τα χρόνια
της πορείας της ζωής της

Αυτά έμειναν χαραγμένα με χρυσά γράμματα
μέσα στην ψυχή όλων μας και στις καρδιές μας

Αυτή είναι η κληρονομιά που μας άφησε
μαζί με την ευχή της

Δάκρυα κυλούν στα μαγουλά μου
Δάκρυα ευγνωμοσύνης, εκτίμησης, σεβασμού
αγάπης, ευτυχίας για την Θεία Αναστασία

Υποκλίνομαι μπροστά στην μεγαλοσύνη
της ψυχής της Θείας Αναστασίας
στην αγνότητα των αισθημάτων της
προς όλους μας

Λίγα δάκρυα είναι πολύ λίγα, ελάχιστα
για να εκφράσω αυτά που έχω μέσα μου
για την Θεία Αναστασία.

Η τελευταία λέξη της ήταν
Μαργαρίτα, το όνομα της αδελφής της
και Μητέρας μου

Καλό σου ταξίδι
Θεία Αναστασία μας

Δεν είναι επικήδειος
Είναι ύμνος, είναι κατάθεση ψυχής
για την Θεία Αναστασία

Το πέταγμα του Άλμπατρος.....

Εδώ σ αυτή τη χώρα συμβαίνουν όλα τα μοναδικά
που σε άλλες χώρες ούτε καν τα έχουν σκεφθεί.
Η ατιμωρησία έχει ξεπεράσει όλα τα όρια,
η δε υποκρισία σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια
βασιλεύει παντού.
Αυτό που είναι ανησυχητικό, είναι ότι αυτό έχει
περάσει και μέσα στον ίδιο το Λαό, τον κυρίαχο Λαό,
όπως τον λένε όλοι οι υποκριτές τις εξουσίας,
βασιλιάδες, πρίγκιπες και πριγκιπόπουλα σ αυτή τη χώρα
των βασιλιάδων, των βασιλέων και αυτοκρατόρων της εξουσίας.

Μέχρι και οι αυτοαποκαλούμενοι σοφοί σ αυτή τη χώρα
πατρονιάρουν αυτό το καταστροφικό έργο τις εξουσίας
και όλοι μας περιμένουμε χωρίς να ξέρουμε γιατί,
και λέμε, ότι κάτι πρέπει να γίνει, κάτι φταίει, και μάλστα
τώρα τελευταία έχουμε προσθέση και το " επιτέλους "
Μεγάλη πρόοδο, τι να σου πω.
Τι λες ρε παιδί μου
Είπαν " επιτέλους " οι άνθρωποι ?
Ακούστηκε σε όλη την Ελλάδα καπετάνιε μου
Εσύ δεν το άκουσες ?
Όχι ρε γαμώτο, γιατί ήμουν στο πέλαγος.
Καλά καπετάνιε μου, τώρα σε έπιασε να πας και εσύ
στο πέλαγος ?
Τι να κάνω ναύτη μου
Πήγα να πάρω λίγο καθαρό αέρα πελαγίσιο για να επιστρέψω
να συνεχίσω να ζω μέσα σ αυτό το γενικό μπάχαλο που
η μπόχα του δεν καθαρίζει με τίποτα.
Είναι λύση αυτή καπετάνιε μου ?
Όχι ναύτη μου, δεν είναι λύση αυτή.
Η μόνη λύση είναι να πάρουμε όλοι από ένα ελικόπτερο
πέντε, πέντε, όπως αυτό το παιχνίδι που παίζουμε με
το τόπι ναύτη μου το 5 επί 5.
και να πετάμε πάνω από τη χώρα και να σπάμε πλάκα,
μεγάλη πλάκα με όλα αυτά που θα βλέπουμε να γίνονται
κάτω, αλλά εμείς θα ήμαστε από πάνω, ελεύθεροι και
ωραίοι και πέντε, πέντε.
Ωραία καπετάνιε μου
Που το σκέφτηκες αυτό ?
Στο πέλαγος ναύτη μου, στο πέλαγος.

Τι άκουσα σήμερα πρωί, πρωί
Ρουσοπουλική απάντηση
Μέχρι και στην απάντηση δώσανε όνομα
Τιμή και δόξα στον Ρουσόπουλο, σ αυτόν τον πρίγκιπα
της πολιτικής του Μαξίμου.
Εσύ τι νόμισες ναύτη μου
Το όνομα του Αντώναρου θα βάζανε ?
Ο Αντώναρος είναι ορδή νάτσα, υποτακτικός
του πρίγκιπα.

Καλό πρωινό σε όλους
Καλοκαιρινό και δροσερό
Και όλοι στο ελικόπτερο, όπως ο Παλαιοκώστας.
Για να μην νομίζει ο Πολύδωρας ότι τον ξεχάσαμε.

Το Άλμπατρος της Αθήνας.....

Η μεγαλύτερη τσιμεντούπολη της Ευρώπης
είναι η Αθήνα.

Η Αθήνα δεν έγινε από μόνη της τσιμεντούπολη
επειδή της άρεσε, απειδή αυτή το απεφάσισε
επειδή αυτή το έκρινε.

Η Αθήνα ήταν, είναι και θα είναι για πάντα
η Πρωτεύουσα του Κόσμου.
Όσο μπετόν και σίδερο να ρίξουμε ακόμη
εμείς οι άνθρωποι, με σκοπό μοναδικό το κέρδος.
το πρόσκαιρο.

Η Αθήνα από μόνη της, χάρις της προσωπικότητάς της,
της λάμψης της, της ιστορίας του πολιτισμού της,
της κουλτούρας της, των γραμμάτων, της γνώσης,
της τέχνης, των σοφών, κατάφερε μέσα από τους αιώνες
να ξεπεράσει όλες αυτές τις παρεμβάσεις και να μείνει
φωτεινή και μοναδική πρωτεύουσα όλου του κόσμου
για πάντα, Αιώνια.

Ο άνθρωπος το μόνο που πρόσθεσε σε αυτή την ξεχωριστή
και μοναδική πρωτεύουσα είναι η ασχήμια.

Παρ όλες αυτές τις ασχήμιες που πρόσθεσε ο άνθρωπος,
οι άνθρωποι, η Αθήνα λόγω της πολύ μεγάλης προσωπικότητάς της.
της λάμψης της, της μοναδικής ομορφιάς της, έμεινε για πάντα
η Αθήνα, η πρωτεύουσα όλου του κόσμου.

Η Αθήνα όπου συναντιούνται όλοι οι λαοί του Πλανήτη μας.

Εμείς τι κάνουμε ?
Συνεχίζουμε τις παρεμβάσεις, την ασχήμια και την καταστροφή
με μοναδικό σκοπό το χρήμα, το κέρδος.
Αν είναι δυνατόν αυτός να είναι και να λέγεται σκοπός.

Η Αθήνα όμως αντιστέκεται σε όλους αυτούς που προσπαθούν
μάταια να την καταστρέψουν, που έχουν αυτή την ψευδαίσθηση.

Η Αθήνα τους ξεπέρασε και τους ξεπερνά όλους, αιώνες τώρα.

Όλοι αυτοί είναι πολύ μικροί και θλιβεροί μπροστά στην Αθήνα.

Η Αθήνα θα είναι για πάντα η πρωτεύουσα όλου του Κόσμου.
Εδώ, στην ίδια θέση, στην Αττική Γη.

Αυτό που με στενοχωρεί περισσότερο, είναι ότι οι άνθρωποι
κατέστρεψαν με το σίδερο και το μπετόν όλες
τις " Γειτονιές των αγγέλων " και τις " Συνοικίες του ονείρου "

Εκεί που έζησα και περπάτησα, από τα πρώτα βήματά μου
σε αυτή τη ζωή, στη " Γειτονιά των αγγέλων " που γεννήθηκα
και περπάτησα, που συνόρευε με την " Συνοικία το όνειρο "

Το Άλμπατρος της γνώσης.....

Το λεξικό των χρωμάτων
Μαίρη Κολώνια (Εκδ.Λιβάνη)

Να ένα ελληνικό μυθιστόρημα με μια ενδιαφέρουσα ιδέα.
Η 18χρονη Ζωή πάσχει από συναισθησία, μια αλλόκοτη
ασθένεια κατά την οποία ο εγκέφαλος επεξεργάζεται
ένα ερέθισμα διεγείροντας περισσότερες από μια αισθήσεις,
με αποτέλεσμα να "βλέπεις" τη μουσική η να "ακούς"
τις μυρωδιές. Η Ζωή "βλέπει" τις λέξεις σαν πολύχρωμες
εικόνες, πράγμα που δημιουργεί πρόβλημα όταν διαπιστώνει
ότι η λέξη "αγάπη" είναι η πιο σκοτεινή απ όλες.

Δεν ξέρουμε πως να φυλαχτούμε από την αγάπη.
Στεκόμαστε μπροστά της, αθώοι, όπως μας γέννησε η μάνα μας.
Κι όταν είμαστε πια εντελώς ανυπεράσπιστοι, τότε αρχίζουν
να σκάβονται μέσα μας αθόρυβα οι πιο βαθιές πληγές.
Γιατί πιο επικίνδυνοι είναι οι άνθρωποι από τους οποίους
δεν υποψιαζόμαστε ποτέ πως κινδυνεύουμε.
Η Ζωή δε θυμόταν πότε οι λέξεις άρχισαν να μεταφράζονται
σε πολύχρωμες εικόνες στο παιδικό της κεφάλι.
Έτσι ήταν από την αρχή. Από τότε που απέκτησε συναίσθηση
του εαυτού της, ο ήχος κάθε λέξης της προκαλούσε το ίδιο
πολύχρωμο οπτικό ερέθισμα.
Η Κυριακή ήταν εκρού, με διάφανες οριζόντιες ρίγες,
Η Αθήνα, που είχε σχήμα πεταλούδας, ήταν κόκκινη
κι έσβηνε σε πράσινες αχτίνες με λευκό περίγραμμα.
Η μαμά ήταν αχνοπράσινη, βελούδινη, με κεντημένα
Ροζ μπουμπούκια κινέζικου γαρίφαλου.
Όταν η μαμά έφυγε ξαφνικά από το σπίτι το πολύχρωμο
σύμπαν της Ζωής ξεθώριασε.
Ως τότε, είχε ταυτίσει την απώλεια με τον θάνατο.
Τίποτα δεν την είχε προετοιμάσει όμως για την απώλεια
της μαμάς, που έφυγε ζωντανή.
Με την θέλησή της.
Έτσι ξεκίνησε το Λεξικό των Χρωμάτων.
Για να έχει κάτι να της δείξει όταν θα γύριζε.
Η Ζωή μεγάλωσε.
Το λεξικό τέλειωσε από χρόνια
Όμως η μαμά δεν γύρισε ακόμα.....

Στον αντίποδα της αγάπης δε βρίσκεται το μίσος
αλλά η μεγαθυμία.
Δεν είναι ζήτημα προαίρεσης αλλά χωρητικότητας
μεγέθους του δοχείου της ψυχής.
Και η Ζωή, στα εφτά της χρόνια, αρνήθηκε να επιτρέψει
στον πόνο να συρρικνώσει τα ζωτικά όργανα της ύπαρξής της.

Τελειώνοντας το μυθιστόρημα γράφει.
Ξαφνικά, είχαν γίνει οι τρεις τους οικογένεια.
Τα μέλη δεν είχαν το ίδιο επώνυμο, το ίδιο σπίτι, την ίδια γάτα
να νιαουρίζει στο σκοτάδι, αλλά είχαν κάτι άλλο κοινό.
Την ανάγκη να εξαφανίζονται από τη ζωή των άλλων
τη στιγμή που τους είχαν περισσότερη ανάγκη.

Το Άλμπατρος του αθλητισμού....

Η ιστορία γράφει.
Ντόρτμουντ Γερμανία 4 Ιούλη 2006
Ημιτελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου
Γερμανία - Ιταλία

Πρώτο ημίχρονο.
Καλό παιχνίδι, δυνατό, παιχνίδι τακτικής ποιός
θα κάνει το λάθος, ελαφρώς καλλίτερη η Ιταλία,
στέκεται πιο καλά στο γήπεδο, έχει το κέντρο.

Δεύτερο ημίχρονο.
Δυνατό παιχνίδι και από τους δυο, ο ρυθμός έχει πέσει
προσέχουν πολύ και οι δυο ομάδες.
Πάμε για παράταση
Καλλίτερη η Ιταλία στην παράταση, έχει κυριαρχήσει,
παίζει για να κερδίσει, δυο δοκάρια της στερούν την νίκη
τυχερή η Γερμανία, να δούμε μέχρι πότε.
Η Ιταλία τα παίζει όλα για όλα πριν πάνε στα πέναλτι.

Κόλπο Γκρόσο από Ιταλία 1-0
Ντελ Πιέρο γκολάρα 2-0 η Ιταλία
Φόρτσα Ιτάλια, μπράβο, τους τέλειωσε τους Γερμανούς
Η Ιταλία τους τρέλανε όλους.

Η Ιταλία στον τελικό της 9 Ιούλη στο Βερολίνο.

Μπράβο στην Ιταλία !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Η ιστορία του Παγκόσμιου Ποδοσφαίρου γράφει.
Γερμανία - Ιταλία 0-2
4 Ιούλη, Ντόρτμουντ Γερμανία

Μπράβο στους νικητές και στους ηττημένους που μας
χάρισαν μοναδικές στιγμές της ομορφιάς του ποδοσφαίρου.

Το Άλμπατρος της γνώσης.....

Το δεν ξέρω είναι μια πολύ σπουδαία λέξη
που όμως, όλοι μας την φοβόμαστε
την αποφεύγουμε.

Είναι χάρισμα το δεν ξέρω
γιατί όταν δεν ξέρεις μπορείς
να μάθεις, αρκεί να ξέρεις
ανάγνωση και γραφή.

Δεν είναι ντροπή το να μην ξέρεις,
ντροπή είναι να ξέρεις και να το κρατάς
μόνο για σένα, για να δείχνεις ότι μόνο
εσύ όλα τα ξέρεις.

Μήπως κάποια φορά, όλα αυτά που λες
ότι τα ξέρεις, πουλήσουν, έχοντας την ψευδαίσθηση
ότι θα τα οικονομήσεις από αυτούς που δεν ξέρουν
και θέλουν να μάθουν, και όχι για να λένε ότι
όλα τα ξέρουν, σαν και σένα, και να τα οικονομήσουν
όπως εσύ που λες ότι όλα τα ξέρεις.

Γιατί φοβάσαι να πεις το δεν ξέρω, το θέλω να μάθω
γιατί δεν ξέρεις ανάγνωση και γραφή
και όταν δεν ξέρεις δεν μπορείς να μάθεις
και ας λες εσύ ότι όλα τα ξέρεις.

Πόσες φορές μου είπες, Δημητράκη,
δεν ντρέπεσαι που δεν ξέρεις ?
και εγώ σου απάντησα
όχι, δεν ντρέπομαι
γιατί θέλω να μάθω
και όχι γιατί πρέπει.

Στο σχολείο δεν πηγαίνω επειδή πρέπει
πηγαίνω για να μάθω
επειδή εκεί δεν ντρέπομαι να πω
ότι δεν ξέρω και ήρθα για να μάθω.

Και μην με ρωτήσης άλλη φορά
αν ντρέπομαι που δεν ξέρω
γιατί θα σου απαντήσω και πάλι
όχι, δεν ντρέπομαι.

Το Άλμπατρος της γνώσης.....

Η φιλοσοφία της εξαπάτησης του εαυτού μας.
Η φιλοσοφία των θλιβερών ανθρώπων μεγάλων
και μικρών, που δεν διστάζουν να εξαπατούν
και τον ίδιο τον εαυτό τους πιστεύοντας ότι
εξαπατούν μόνο τους άλλους ανθρώπους
τους συνανθρώπους τους και όχι τον εαυτό τους.

Η φιλοσοφία της εξαπάτησης του εαυτού μας
είναι η εξαπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας
σε όλο της το μεγαλείο.
Όσο και αν θέλουμε να μην το καταλαβαίνουμε
και να ήμαστε μάλιστα υπερήφανοι γι αυτό.

Για σκέψου να ήμαστε υπερήφανοι που μπορούμε
να εξαπατούμε τον ίδιο τον εαυτό μας.
Είναι μια φιλοσοφία και αυτή.

Δεν έχουμε μάθει όμως ότι η φιλοσοφία στη Ζωή
είναι μόνο μια.
Η Ζωή
Γιατί, δεν ξέρουμε ανάγνωση και γραφή.

Εγώ απλά, αυτό που έμαθα πρώτα
Είναι
Γιατί πρέπει να ξέρω ανάγνωση και γραφή
Και
Όχι γιατί πρέπει να μάθω ανάγνωση και γραφή.

Όταν δεν είσαι η πιο όμορφη παρέα για σένα
δεν είσαι για κανέναν.
Μην ψάχνεις να βρεις όμορφη παρέα σε κανέναν
παρά μόνο ψάξε πρώτα σε σένα.
Γιατί όσο και αν ψάξεις δεν πρόκειται να την βρεις
σε κανέναν
Παρά μόνο πρώτα σε σένα.

Αυτό είναι το νόημα της ομορφιάς της Ζωής
της μιας και μοναδικής.

18ο Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου

Η ιστορία γράφει
Γερμανία 1 Ιούλη 2006
Αγγλία - Πορτογαλία 1-3 στα πέναλτι

Ο Κριστιάν Ρονάλντο κέρδισε μόνος του ολόκληρη
την Βρετανική Αυτοκρατορία.
Ούτε η Βασίλισσα δεν τους έσωσε.
Ντροπή για το Βρετανικό Ποδόσφαιρο.

Παιχνίδι άχρωμο, μόνο σκοπιμότητα, χωρίς ποδοσφαιρική
φαντασία και φινέτσα, χωρίς την μαγεία της μπάλας
χωρίς θέαμα.
Καλλίτερα να κτύπαγαν τα πέναλτι από την αρχή παρά
που έγινε τέτοιο παιχνίδι, πιο ενδιαφέρον θα είχε
και θα είχαμε και νικητή.
Η Πορτογαλία περνάει στους 4 του ημιτελικού
Μπράβο της !!!!!!!!!

Βραζιλία - Γαλλία 0-1

Ζινεντίν Ζιντάν
Υπόκλιση στον βασιλιά
Ο πιο ολοκληρωμένος παίκτης που γέννησε το ποδόσφαιρο.
Ο βασιλιάς του Κοντρόλ
Μας έκανε να ονειρευόμαστε, μας έμαθε να παίζουμε
Αυτός ο Αλγερινός μετανάστης !
Έμαθε στην Βραζιλία πως παίζεται η μπάλα και τους
χόρεψε στον ρυθμό τον δικό του τον Αλγερινό.
Η φινέτσα και η ομορφιά του ρυθμού, το ταμπεραμέντο
το Αλγερινό κέρδισε την Βραζιλιάνικη σάμπα.

Όλη η ομορφιά του ποδοσφαίρου ήταν μετά το τέλος
που ο μεγάλος αυτός παίκτης αγκάλιασε όλους
με θέρμη περισσή, συμπαίκτες και αντίπαλους.
Γιατί είναι με μια λέξη σπουδαίος
Μπράβο στη Γαλλία !!!!!!!!!!!!!!!

Η Βραζιλία ναυάγιο, το 2010 τώρα ξανά για αυτήν.
Ο Ροναλντίνιο τώρα μπορεί να τρώει τα πατατάκια του
με άνεση μαζί με την μαμά του.

Πάμε τώρα για τον τελικό
Γερμανία- Ιταλία
Πορτογαλία- Γαλλία

Υπόθεση Ευρωπαϊκή

Καλό πρωινό
Καλοκαιρινό, Μοντιαλικό

Το Άλμπατρος του Αθλητισμού

18 Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου.....

Η ιστορία γράφει.
Βερολίνο 30 Ιούνη 2006
Γερμανία - Αργεντινή

Πρώτο ημίχρονο.
Μονομαχίες δύναμης και τεχνικής
Παιχνίδι τακτικής, χωρίς πολλές φάσεις.
Οι Γερμανοί είναι όλοι οχυρωμένοι στην άμυνα
Κατοχή μπάλας 37-63 για Αργεντινή.
Μεγάλο παιχνίδι από τον Τέβεζ, μεγάλος παίκτης.
Ρικέλμε, Σορρίν, Κρέσπο, Γκονζάλες, Αγιάλα άρχοντας.
Οι Γερμανοί τίποτα το ιδιαίτερο προς το παρόν
μόνο σκληρό παιχνίδι.
Μπάλακ. Ποντόλσκι, Κλόζε, Λαμ.
Παιχνίδι προς το παρόν χωρίς φάσεις, όλοι περιμένουν το λάθος.

Δεύτερο ημίχρονο.
Γκολ από τον Αγιάλα, από κόρνερ του Ρικέλμε στο 49'
Τώρα θα πέσουν κορμιά, η Γερμανία πρέπει να βγει
από την άμυνα και να παίξει μπάλα.
Γκολ από τον Κλόζε στο 79'πολύ ωραίο
Στο 1-1 το ματς.
Στα πρόσωπα όλων βλέπεις την κούραση και την
αγωνία για την νίκη.
Μοναδικές στιγμές, αυτή είναι η ομορφιά του ποδοσφαίρου.
Τέλος κανονικού αγώνα στο 1-1
Πάμε για παράταση, η αγωνία στα άκρα.
Ψυχή δεν υπάρχει στους δρόμους, κανείς δεν κυκλοφορεί
όλοι βλέπουν ποδόσφαιρο, εκτός από ορισμένους ξενέρωτους.
Γιατί υπάρχουν και τέτοιοι.

Η παράταση αρχίζει για τα τελευταία 30 λεπτά.
Να δούμε ποιός έχει τα ψυχικά αποθέματα και τις δυνάμεις
να αντέξει μέχρι το τέλος.
Εδώ τώρα πρέπει να φτάσεις στα άκρα
Η ένταση στο έπακρο, η κούραση άρχισε να φαίνεται.
Σπουδαίο παιχνίδι, από δυο μεγάλες ομάδες
Μπράβο σε όλους !
Τέλος παράτασης στο 1-1
Πάμε για τα Πέναλτι
Η αγωνία και η ένταση είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα
όλων μετά παιχνίδι 120 λεπτών.
Στα πέναλτι θα κριθεί όλη η κούραση, ο κόπος
η αγωνία , η προσπάθεια όλης της χρονιάς.

Η Γερμανία είναι η μεγάλη νικήτρια στα πέναλτι με 4-2
και περνάει στους 4 του ημιτελικού.
Μπράβο της, άξια !
Επιβράβευση όλων των κόπων και προσπαθειών της.
Πίκρα και απογοήτευση για την Αργεντινή.
Η ιστορία γράφει.
Γερμανία - Αργεντινή 5-3
Βερολίνο 30 Ιούνη 2006
18ο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Το άλλο ματς της βραδιάς
Ιταλία - Ουκρανία 3-0
Καλλίτερη η Ιταλία σε όλο τον αγώνα, χωρίς και η Ουκρανία
να υστερήση. καλή η παρουσία της.

Στα ημιτελικά θα έχουμε το ζευγάρι
Γερμανία - Ιταλία
ο νικητής θα παίξει στον τελικό
στον μεγάλο τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου
και θα σηκώσει το κύπελλο, το τρόπαιο.

Καλό πρωινό, καλοκαιρινό
και Μουντιαλικό!