Τετάρτη 12 Ιουλίου 2006

Το Άλμπατρος σε χαμηλή πτήση....

Κρατική αναλγησία.....

Πόσο εύκολα χρησιμοποιούν όλοι αυτή την έκφραση
χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός ?

Όταν η αναλγησία απευθύνεται σε άνθρωπο
η ομάδα ανθρώπων, γίνεται το σώσε, τότε
βγαίνουν όλοι και καταδικάζουν αυτούς που
κάνανε την αναλγησία.

Σωστά, πολύ σωστά !

Όταν όμως πρόκειται για κρατική αναλγησία
περνάει στο ντούκου

Γιατί ?

Γιατί ήμαστε συμμέτοχοι όλοι μας,
Σχεδόν όλοι μας, καλλίτερα να γράψω.

Γίνεται

Το στρίβειν δια της αναλγησίας

Χάθηκε η ντροπή και βρήκαμε την αναλγησία
Έτσι, απλά !

Κάνε μου λιγάκι μουουουου.....
Και θα σου κάνω και εγώ μουουουου.....
Γιατί μ αρέσει μουουουου.....
Και θα σου κάνω και εγώ καλοκαιρινό μουουουου.....

Και όχι αναλγησία !

Καλή σας ημέρα
Καλοκαιρινή και δροσερή
Για όσους δουλεύουν
Και όχι, να μας δουλεύουν

Λίγη ανθρωπιά ρε γαμώτο !

3 σχόλια:

Θεριό Ανήμερο είπε...

Όλα σου σωστά, εκτός από το "ρε γαμώτο"! Αυτό πλέον σε κατατάσει πολιτικά, δεν ξέρω αν με εννοείς...

Unknown είπε...

Καλή σου ημέρα θεριό μου !

Ευχαριστώ για την επίσκεψη σου
και τα σίγουρα σου λόγια.

Εγώ σε εννοώ όπως και εσύ.

Το ρε γαμώτο
το είπα από αγανάκτηση και όχι
όπως η Βούλα η Πατουλίδου.

Δεν σου κρίβω ότι είμαι καταταγμένος πολιτικά, όχι με την
έννοια μλπουλούκι η από παράδοση.

Δεν ανοίκω σε κανένα κόμμα
απλά ψηφίζω στις εκλογές.

Τώρα θα σου φράψω κάτι άλλο
επειδή είσαι θεριό ανήμερο.

Τι θα γινόταν αν ένας ολόκληρος
λαός αποφάσιζε να ψηφίσει
λευκό στις εκλογές ?

Δεν σου ζητάω απάντηση
εγώ θα την βρώ όμως.

Απεφάσησα να κάνω το εξης.

Πάνω στο λευκό που μας δίνουν
θα σχεδιάσω μια μούντζα, αυτό
είναι εύκολο
αυτό που σκέφτηκα να κάνω ακόμα
είναι να σχεδιάσω και ένα φάσκελο
για το φάσκελο θέλω βοήθεια από
ένα γραφίστα να μου το σχεδιάσει
και να το βάλω στο φάκελο να το
ρίξω στην κάλπη.
την μούντζα δεν την γλιτώνουν

Καλό σου πρωινό
δροσερό και καλοκαιρινό
να μην χαθούμαι

Unknown είπε...

Καλή μου Μοργκάνα αυτό αναρωτιέμαι
και εγώ, γιατί ήμαστε εδώ.

Γιατί αγαπάμε αυτή τη χώρα

Αφού άρχισα να αναρωτιέμαι αν
πράγματι αγαπώ αυτή τη χώρα που
γεννήθηκα ζω και εξακολουθώ να ζω.

Η ανεκτικοτητά μας έχει ξεπαρέσει
τα όρια μοργκάνα μας,
ανεχόμαστε όλα αυτά γιατί οι πιο
πολλοί έχουν συμφέροντα,
εκτός από μένα και πολύ λίγους,
αλλά ήμαστε λίγοι, τώρα αν μπορούμε
να γίνουμε πολλοί θα είναι ευχής
έργο μοργκάνα μου.

Δεν χρειάζεται να πάρουμε πέτρες
γιατί αυτοί έχουν τον τρόπο
να προφυλαχτούν.
το μόνο όπλο που έχουμε εμείς είναι.
το λευκό.
έχεις αναρωτηθή ποτές τι θα γινόταν αν ένας ολόκληρος λαός
αποφάσιζε να ψηφίσει λευκό στις
εκλογές ?
εγώ βέβαια προτείνω πάνω στο λευκό
να σχεδιάσω μια μούντζα η ένα φάσκελο.

Καλή σου μέρα
καλοκαιρινή
φιλάκια