Από νωρίς φαινότανε η καταιγίδα ότι θα ξεσπάσει
Πήγα νωρίς στο καφέ της πλατείας απόψε για καφέ, για
να δω με την παρέα, το παιχνίδι της Εθνικής μας με την Μάλτα
στο ποδόσφαιρο.
Στον γυρισμό πριν από λίγο στο σπίτι ξέσπασε μπόρα και έγινα
μούσκεμα, παρ όλο που είχα ομπρέλα, δεν πειράζει όμως, φθινόπωρο είναι
η βροχή μας χρειάζεται και τώρα που γράφω αυτές τις λίγες γραμμές
έξω αστράφτει, βροντά και βρέχει.
Είμαι μπροστά στο πληκτρολόγιο και γράφω, ακούγοντας που έξω βροντά
και βρέχει, συνεχώς, κάνοντας θόρυβο η βροχή που ακούγεται μέχρι
εδώ μέσα στην ησυχία του δωματίου.
Η βραδινή αυτή έξοδος είναι μια συνήθεια αγαπημένη, παντός καιρού
και όχι μόνο καιρού επιτρέποντος.
Ο Καπετάνιος είναι παντός καιρού
Κύριε Μίμη να προσέξεται να μην βραχήτε, τώρα που φεύγεται
για το σπίτι, γιατί βρέχει πολύ δυνατά έξω
Μου λένε τα κορίτσια τις βραδινής βάρδιας του Καφέ
Να είστε καλά
Καλό βράδι
Πάντως δεν ήταν τίποτε άλλο η σημερινή βραδιά παρά μόνο
μια τυπική φθινοπωρινή βραδιά
Η ώρα είναι λίγο μετά τα μεσάνυχτα
Έξω βρέχει και φυσά και εγώ διαβάζω αυτά που έχω γράψει
και πίνω ζεστό καφέ
Καλό πρωινό Κυριακής
2 σχόλια:
Καλημέρα Καπετάνιε μου, ωραία είναι η βροχή, ανοίγει τους πνεύμονες του κόσμου, καθαρίζει το μυαλό...
@ the return
Καλημέρα
Είναι πολύ όμορφη η βροχή
Ακριβώς όπως το γράφεις
Ανοίγει τους πνεύμονες του κόσμου
Καθαρίζει το μυαλό
Πολύ σωστά
Να είσαι καλά
Καλό πρωινό Κυριακής
Δημοσίευση σχολίου