Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2007

Από την Εμπόλεμη Ζώνη της καθημερινότητας.....





Πάνε τα παλιά καφενεδάκια, τα γραφικά, ο παλιός κλασικός
Ελληνικός καφενές
Το καφενείο η Ελλάς
Όπως και τα θερινά σινεμά

Μας βάλανε όλους στα καλούπια της τεχνολογίας
που έφτιαξαν για μας
Για το κέρδος και μόνο και όχι για καλύτερη ποιότητα ζωής
Να δούμε όμως μέχρι που θα πάει
Που θα βγει άραγε αυτή η κατάσταση

Η μουσική είναι η μόνη ελεύθερη περιοχή της ζωής
για τον άνθρωπο
Όλες οι άλλες περιοχές της ζωής έχουν πάρει την μορφή
των γκέτο

Γι αυτό και εγώ έγινα ένας Ράπερ της ζωής, αυτής της εποχής
Ελεύθερος, ανεξάρτητος, αδέσμευτος
Και αυτό που κάνω καθημερινά είναι να λέω καλημέρα στη ζωή
με άρωμα μουσικής

Με την ομορφιά την δικιά μου
Την μαγκιά μου
και
Την διαφορετικότητά μου

2 σχόλια:

zoufitsa είπε...

Καλημερα καλε μου καπετανιε,
μια χαρα τα λες αλλα το δικιο μας ηθελα να ξερα που θα το βρουμε...

ΠΟλλα φιλια και ευχες για ενα υπεροχο σ.κ.

Unknown είπε...

@ zoufitsa

Καλημέρα καλή μου φίλη

Το ξέρω ότι δεν πρόκειται να βρούμε
το δίκιο μας
Αλλά το μόνο που έχουμε να κάνουμε
είναι να ζούμε την ζωή όπως είναι
και να θυμόμαστε πάντοτε τις
όμορφες μέρες που πέρασαν μαζί
με μας

Φιλιά θαλασσινά
για ένα υπέροχο Σ/Κ