Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2006

Έσβησε πια το χαμόγελο από τα παιδικά χείλια...



Πολύ δύσκολη υπόθεση είναι σήμερα
να είσαι παιδί
Η ομορφιά της παιδικής αθωότητας έχει γίνει
σήμερα είδος πολυτελείας
Δυστυχώς
Έχει χαθεί το παιδικό χαμόγελο
η ομορφιά της παιδικής φωνής
η αθωότητα των παιδικών ματιών

Έχει χαθεί αυτή η ομορφιά της παιδικής ελευθερίας
Λες και τα παιδιά πρέπει να ζουν σε γκέτο
Σαν τα χιλιάδες Γκουαντάναμο που δημιουργήσαμε
εμείς οι άνθρωποι, οι μεγάλοι άνθρωποι, οι σκεπτόμενοι
οι τάχα μου μορφωμένοι με γνώση και γνώσεις.

Τι κόσμος στ αλήθεια είναι αυτός που μέσα
όλοι μας ζούμε ?
Το ρωτάω εγώ που γεννήθηκα και έζησα μέσα στον πόλεμο
και την κατοχή, που τα παιδιά πέθαιναν από την πείνα
που δεν πρόλαβαν να παίξουν, ούτε καν να γελάσουν
να ονειρευτούν, που δεν έβλεπες παιδικό παιχνίδι
και χαμόγελο, παρά μόνο δάκρυα και παράπονο στα μάτια
και τα χείλια των μικρών παιδιών, ακόμη και στο
πρόσωπο το δικό μου, παρ όλα αυτά, ζήσαμε, το ξέρω
ήταν δύσκολες πολύ δύσκολες οι μέρες και τα χρόνια
που ακολούθησαν, αλλά τουλάχιστον τότε γινόταν πόλεμος
για την Πατρίδα, για την ελευθερία
Σήμερα τι γίνεται που έχουμε Ειρήνη ?
Πόλεμος βίας, πορνείας, σεξουαλικής εκμετάλλευσης
ξυλοδαρμών, καταναγκαστικής εργασίας, σκλαβιάς
δουλεμπορίου, πείνας, δίψας, παιδεραστίας, αγοραπωλησίας
βρεφών και όλα αυτά και άλλα τόσα γίνονται από εμάς
τους μεγάλους και τα πιο πολλά γίνονται με σκοπό
το κέρδος από την εκμετάλλευση αυτών των μικρών αγγέλων
που έπαψαν να είναι άγγελοι, που εκεί σταμάτησαν
να είναι παιδιά.

Εκεί σταμάτησε το παιδικό χαμόγελο
η ομορφιά της αθωότητας
Αλήθεια που είναι άραγε ο Θεός ?
Όχι γιατί τον χρειαζόμαστε, αλλά για να επέμβει
σαν Θεός που είναι μήπως και ξανά ανθίσει
το χαμόγελο στα παιδικά χείλια.
Όλοι κάνουν τον σταυρό τους και απευθύνονται
στον Θεό, και όλοι λένε, ότι κάτι πρέπει να γίνει Θεέ μου
κάτι πρέπει να γίνει, άλλοι ανάβουν και κάποιο κερί
για την σωτηρία του κόσμου και της Ζωής, και όμως
τίποτα δεν γίνεται με το κάτι πρέπει να γίνει
και το άναμμα του κεριού.

Η Ζωή συνεχίζεται και θα συνεχίζεται στον ίδιο
αυτό ρυθμό της κακοποίησης της εκμετάλλευσης και
της εκπόρνευσης της ίδιας της Ζωής και της ομορφιάς
της αθωότητας, και εμείς θα συνεχίσουμε να λέμε ότι
κάτι πρέπει να γίνει, να απευθυνόμαστε στον Θεό
και να ανάβουμε και κάποιο κερί για την σωτηρία
του κόσμου και κυρίως την δικιά μας
Έτσι, γενικώς
Λέω, εγώ τώρα !

8 σχόλια:

Kallioph είπε...

καπετάνιε ο θεός είναι μέσα μας, στο καθετί υπάρχει θεός και στα ντουβάρια και στις ψυχές...
οι προσευχές και τα κεριά που ανάβουμε εις μνήμην είναι θεός, η βοήθειά μας σε κάποια παιδιά που έχασαν ή χάνουν την παιδικότητά τους είναι θεός, εδώ δίπλα μας είναι ο θεός, δεν χρειάζεται να ψάξουμε μακριά και να κάνουμε ταξίδια, εδώ να μείνουμε πρέπει και να κάνουμε κάτι... τι

να βοηθάμε όπου μπορούμε, η κάθε μας πράξη είναι θεός, η κάθε μας σκέψη κι αυτή θεός

γι'αυτό μην περιμένεις τον θεό να έρθει γιατί είναι ήδη εδώ..

αλλά εμείς τον έχουμε σκεπάσει με κάθε λογής σκουπίδια και φαντάσματα κι αυτός πώς ν' ακουστεί

καλημέρα :)

Unknown είπε...

Kallioph

Καλή σου ημέρα

Μέσα μας έχουμε Ζωή και μόνο
και την καρδιά να κτυπά και να
μας στέλνει την Ζωή και όχι Θεό.

Την καρδιά μας την έδωσε
ο δημιουργός και όχι ο θεός
όπως ο δημιουργός μας έδωσε την
Ζωή και όχι ο θεός
Αν εμείς οι άνθεωποι πιστεύουμαι
ότι ο θεός είναι μέσα στα σκουπίδια
και τα ντουβάρια δεν έχουμε παρά
να ψάξουμε, αλλά θα ψάχνουμε και
δεν θα βρίσκουμε τίποτα άλλο παρά
μόνο σκουπίδια και ντουβάρια.

Όσο για την ψυχή
δεν υπάρχει ψυχή χωρίς καρδιά
Σταμάτησε η καρδιά
τέλος όλα, τέλος ζωή

Έτσι, απλά !
Όλα τα άλλα είναι απλώς
φιλοσοφίες και φιλολογίες

Ο κάθε άνθρωπος, το κάθε πλάσμα
της δημιουργίας έχει την ελευθερία
της σκέψης και της έκφρασης
και μπορεί να κρίνει αυτό και μόνο
και όχι να το καθοδηγούμε εμείς
οι άλλοι.
Εμείς και ο κόσμος όλος είμαστε
δημιουγήματα του δημιουργού
και μόνο, το χαμόγελο δεν μας
το έδωσε ο Θεός, αλλά ο δημιουργός
μέσα από την δημιουργία.
Που ήταν ο Θεός
όταν γινόταν η δημιουργία?

Η βοήθειά μας στα παιδιά
δεν είναι Θεός, αλλά ανθρωπιά !

Είδες εσύ τίποτα γραμμένο
από το χέρι του Θεού ?
Τίποτα
Όλα είναι γραμμένα από ανθρώπων
χέρια και όχι του θεού !
Ευτυχώς που η δημιουργία συνεχίζεται από τον δημιουργό !

Εμείς δεν είμαστε
ούτε σκουπίδια, ούτε φαντάσματα
για να ψάχνουμε ανάμεσά μας
να βρούμε τον Θεό
είμαστε απλά άνθρωποι
Τώρα άμα ο Θεός είναι Θεός
και έτσι τον λέμε εμείς
καλά κάνει, καλά κάνουμε
και εμείς !

καλό σου πρωινό

Kallioph είπε...

ο δημιουργός είναι θεός.
το ίδιο είναι.
θεός είναι ενέργεια.
και η ενέργεια είναι παντού
στο καθετί

THE_RETURN είπε...

Το ζήτημα του θεού, Καπετάνιε μου, τεράστιο...

Είναι κατ'έξοχήν προμηθεϊκή πάλη...

Υπάρχει πάντα ένα ζεύγος θεοτήτων...

Ένας παγιδευμένος θεός που δεν έδρασε ακόμη,
και ένας έκπτωτος σφετεριστής θεός τον οποίο πιθανώς λατρεύουν οι άνθρωποι χωρίς να το ξέρουν...

Καλησπέρα :)

candyblue είπε...

το πιο δύσκολο τελικά δεν είναι να γίνουμε άνθρωποι, αλλά να νοιώσουμε άνθρωποι.

Για αυτό μας έχει εγκαταλέιψει ο Θεός.

Unknown είπε...

kallioph

Καλή μου καλησπέρα

Αν ο δημιουργός είναι Θεός
τότε ασφαλώς δεν υπάρχει θέμα
και δεν χρειάζεται ούτε κεριά
να ανάβουμε ούτε καντίλια
αλλά απλά να ζήσουμε σαν άνθρωποι
μέσα σ αυτόν τον κόσμο και την
Ζωή με όλες τις ομορφιές
και τις ασχήμιες του !

Καλό βράδυ

Unknown είπε...

Return

Kαλέ μου φίλε, καλησπέρα

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου
και εγώ με τον Προμηθέα είμαι

το ζήτημα του Θεού είναι τεράστιο
και εγώ δεν είμαι αυτός που μπορεί
να πει η να γράψει ότι ο Θεός αυτός
που λατρεύουν οι άνθρωποι και όχι
εγώ είναι σφετεριστής και μάλιστα
έκπτωτος.

Πάντως σε ευχαριστώ
να είσαι καλά
καλό σου βράδυ

Unknown είπε...

candyblue

Kαλησπέρα
σέβομαι την αποψή σου
αλλά σαν άνθρωπος και μόνο !

Πάντως κανείς δεν με έχει
εγκαταλείψει μέχρι σήμερα

καλό σου βράδυ