Από την Εμπόλεμη Ζώνη της καθημερινότητας και της πραγματικότητας.....

Καλημέρα Ελλάδα......
Καλημέρα σε όλους τους καταπληκτικούς και μοναδικούς
κατοίκους του μοναδικού πλανήτη, του πλανήτη Ελλάδα.
Που αιώνες τώρα γυρνά γύρω από τον ήλιο και την μοίρα
την μοίρα την δικιά του.
Τον πλανήτη των θεών, των μουσών, της ιστορίας, του πολιτισμού
της ποίησης, της μουσικής, της λογοτεχνίας, των σοφών,
της κουλτούρας, του θεάτρου της τέχνης, του καραγκιόζη.
Τον πλανήτη αυτόν, τον καταπληκτικό, τον καταντήσαμε
όλοι μας, πλανήτη του μπάχαλου, τις γκρίνιας, τις μιζέριας
των τυχερών παιχνιδιών, που κοντεύει να ξεπεράσει ακόμη
και το Λας Βέγκας. Κάθε πέρασμα και καζίνο, λέσχες,
κάθε τετράγωνο και γραφείο στοιχημάτων, πρακτορείο προ-πο
και λαχείων, να μην ξεφεύγει κανείς, όποιοι ξεφεύγουν
τους πιάνουν οι τράπεζες για δάνεια καταναλωτικά και κάρτες
και τώρα τις γιορτές, κάργα, εορτοδάνεια.
Όλοι κυκλοφορούν με κάρτες, χωρίς λεφτά, κανείς δεν έχει
δικά του λεφτά, όλοι πληρώνουν με τα χρωστούμενα λεφτά.
Όλοι κυκλοφορούν με ένα κινητό στο αυτί, τώρα που μιλούν
δεν έχει σημασία, αρκεί που έχουν κινητό και αυτοί και
στο δρόμο μιλούν και παραμιλούν, το μόνο που δεν σκέφτονται
είναι ότι όλα αυτά στοιχίζουν λεφτά, είναι από τα χρωστούμενα
αλλά πέρα βρέχει, αυτοί μιλάν, τουλάχιστον να μιλούσαν
με την τύχη τους, κάτι θα ήταν αυτό.
Ο πλανήτης Ελλάδα χρωστάει τόσα, όσα όλοι οι άλλοι πλανήτες
μαζί, και εμείς εκεί, το βιολί μας, γυρίζουμε μαζί με τον
πλανήτη Ελλάδα γύρω από τον πολύ όμορφο ήλιο της Ζωής και από
την μοίρα την δικιά μας.
Κανείς δεν ενδιαφέρεται, κανείς δεν σκέφτεται το αύριο,
το μέλλον, όχι μόνο το δικό του, αλλά ούτε του πλανήτη Ελλάδα,
πλήρη αδιαφορία, αφασία, μια ζωή χωρίς νόημα, χωρίς ουσία καμιά,
χωρίς χρώμα, χωρίς γούστο, χωρίς φαντασία, χωρίς ένα φως προς
το μέλλον, απλά γυρίζουμε μαζί με τον πλανήτη Ελλάδα γύρω από
τον ήλιο της Ζωής, επειδή ο πλανήτης έχει την ικανότητα να γυρίζει
και όχι εμείς, απλά εμείς μένουμε στον πλανήτη Ελλάδα επειδή
γεννηθήκαμε εκεί.
Κρίμα όμως
Γιατί γεννηθήκαμε και ζούμε στον πιο όμορφο και σπουδαίο πλανήτη
αυτού του κόσμου και τον καταντήσαμε πλανήτη τις γκρίνιας
τις μιζέριας, του μπάχαλου, τις μούντζας, του φάσκελου, τις μίζας,
τις κομπίνας, του λαδώματος, του φακελάκι, τις κλεψιάς, τις απάτης
τις αδικίας, του άδικου και το μόνο που λέμε όλοι, είναι για
τα κεκτημένα και τα αυτονόητα, αλλά κανείς μας δεν κάνει, όχι κάτι,
αλλά τίποτες.
Εκεί έχουμε μείνει, στα αυτονόητα και τα κεκτημένα, αυτά που
κατακτήσαμε, λες και είμαστε κατακτητές της Ζωής.
Ευτυχώς όμως που ο πλανήτης Ελλάδα γυρίζει χωρίς να σταματά
γύρω από τον ήλιο της ζωής
Ευτυχώς
Σ αυτό είμαστε πολύ τυχεροί
Αλλά, μέχρι πότε
Το μέχρι πότε Καπετάνιε μου, δεν μας ενδιαφέρει εμάς
Εμάς μας ενδιαφέρει να την βγάλουμε τώρα
Για μετά βλέπουμε

Για αυτό σας γράφω, και δεν το λέω μόνο
Ευτυχώς που γυρίζουμε γύρω από τον ήλιο της Ζωής
Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι γυρίζουμε και γύρω
από την μοίρα την δικιά μας.

Ας βάλει ο Άγιος Νικόλαος το χέρι του
Μεγάλη η χάρη του σήμερα που γιορτάζει
Να είναι πάντα μπονάτσα η Ζωή μας