Περνάει ο χρόνος περνάω και εγώ....

Βλέπεις ναύτη μου έχω φτάσει στο σημείο
να δουλεύει ο χρόνος για μένα και όχι εγώ γι αυτόν.
Πέρασαν τα χρόνια που δούλευα για τον χρόνο
και έτρεχα, βιαζόμουνα να τον προλάβω.
Τώρα τρέχουμε, περνάμε μαζί πλάι, πλάι και τα πηγαίνουμε
μια χαρά, σαν δύο καλό κουρδισμένα ρολόγια.

Τώρα με τον χρόνο είμαστε φίλοι
δεν βιάζεται ούτε αυτός, ούτε και εγώ
ούτε αυτός με ακολουθεί μα ούτε και εγώ
περνάει αυτός από δίπλα, περνάω και εγώ.

Μαζί ξυπνάμε
Μαζί πίνουμε καφέ κάθε πρωί, μόνο που πάντα τον φτιάχνω
εγώ τον καφέ, όχι για να περάσει η ώρα, ο χρόνος, αλλά για
να του τον προσφέρω.
Τώρα δεν ξέρω αν τον πίνει με λίγη ζάχαρι η χωρίς
αυτό για να πω την αλήθεια δεν το ξέρω, τον έχω ρωτήσει
πολλές φορές, αλλά ο χρόνος δεν μου απαντάει και εγώ
τον φτιάχνω πάντα τον καφέ όπως τον πίνω εγώ.

Μαζί πηγαίνουμε βόλτα, για ψώνια, για διασκέδαση,
στο γήπεδο, τώρα τι ομάδα είναι δεν μου έχει πει ποτέ,
το βράδυ στην πλατεία για ποτάκι και καφέ, στο περίπτερο
για εφημερίδα και τσιγάρα, στο φούρνο για ψωμί και κάθε
Παρασκευή στη λαϊκή αγορά.
Τώρα αν είναι ευχαριστημένος αυτό δεν μου το έχει πει ποτέ
και ούτε τώρα μου το λέει, βέβαια αφού είναι πάντα πλάι μου
σίγουρα δεν θα είναι δυσαρεστημένος.
Πάντα είναι πολύ διακριτικός ο χρόνος μαζί μου
και κυρίως όταν κάνω έρωτα, μα και όταν ξεκουράζομαι
η κοιμάμαι, αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Αυτός σίγουρα περνάει όμορφα
Σίγουρα όμως περνάω όμορφα και εγώ
Υπάρχει μια αρμονία μεταξύ μας
Έχουμε βρει το νόημα και οι δύο !