Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2006
Τα δάκρυα.....
Τα δάκρυα είναι το ξεχείλισμα
της αγάπης, της ευτυχίας, της χαράς,
της λύπης, της συγκίνησης,
της μοναξιάς, της εγκατάλειψης,
της στενοχώριας, του πόνου,
του άδικου, της αδικίας,
της ασχήμιας, του παράπονου.
Του γαμώτο και του γιατί
γιατί αυτοί και όχι εγώ
γιατί εμένα δεν μου μιλούν
γιατί με αποφεύγουν
Γιατί με θεωρούν ένοχο
και όλοι με αποφεύγουν
γιατί δεν τους αρέσουν
αυτά που σκέφτομαι και πιστεύω
Τους λέω ότι μοιάζει με θαύμα η Ζωή
και αυτοί δεν με πιστεύουν
μα μήπως δεν είναι θαύμα η Ζωή
αλλά αυτοί με αποφεύγουν
Το να το λες δεν έχει αξία
παρά μόνο όταν το γράφεις
αυτό τους λέω πάντα και εγώ
αλλά αυτοί δεν με πιστεύουν
Δεν είναι παράξενη η Ζωή
εμείς είμαστε οι παράξενοι
εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε την Ζωή
αυτό τους λέω πάντα, μα αυτοί δεν το καταλαβαίνουν
Η Ζωή είναι μια χαρά
δεν έχει κανένα πρόβλημα η Ζωή
αλίμονο η Ζωή να είχε πρόβλημα
το πρόβλημα το έχουμε εμείς
εμείς είμαστε το πρόβλημα και κανείς άλλος
Και όμως δεν θέλουμε να το καταλάβουμε
όχι γιατί είμαστε προβληματικοί, όχι
αλλά γιατί δεν το καταλαβαίνουμε
και αυτό είναι που δημιουργεί το πρόβλημα
αυτό τους λέω και εγώ
αλλά αυτοί δεν με καταλαβαίνουν
Τώρα εγώ τι να κάνω
να μην μιλάω και να μην γράφω ?
Ποιούς να ρωτήσω να μου πουν
όλους αυτούς που με αποφεύγουν
και δεν με καταλαβαίνουν ?
Αν είναι το σωστό αυτό
εγώ θα το κάνω
και ας μην με καταλαβαίνουν όλοι αυτοί
εγώ όμως τους καταλαβαίνω
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου