Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2006

S A I L O R


27 ΦΛΕΒΑΡΗ 2006

Πρώτη μέρα και γράφω με πολύ αγάπη ελεύθερος,ανεξάρτητος και αδέσμευτος.
Πρωινό δευτέρας, πίνω τον καφέ μου και ακούω τα νέα από το Ραδιόφωνο παρέα μου
το γράψιμο στο διαδίκτυο με πολύ αγάπη.
Η μέρα είναι αρκετά καλή με όμορφο ήλιο, λέω να βγώ για κάτι δουλειές που έχω να κάνω για σήμερα, πρέπει να κατέβω στο Χαλάνδρι για να πληρώσω τον ΟΤΕ για να έχω και Ιντερνετ και τηλέφωνο. Πάντα κατεβαίνω ήτε χαλάνδρι η Αθήνα με την συγκοινωνία με τα μέσα μαζικής μεταφοράς που λέμε όλοι γιατί είμε από τους λίγους που δεν έχουν αυτοκίνητο, επειδή δεν ξέρω να οδηγώ, αυτό τώρα είναι μειονέκτημα η πλεονέκτημα?
πάντος τα καταφέρνω μια χαρά, χωρίς να έχω τίποτα με αυτούς που έχουν αυτοκίνητο.
Η ζωή είναι πολύ απλή αρκεί να την αντιμετωπίζης με αγάπη και μεράκι με χιούμορ και χαμόγελο, αρκεί να μην βιάζεσε, γιατί όσο και αν βιαστής δεν μπορής να τα προλάβεις όλα στην ζωή, παρ' όλο που η ζωή είναι πολύ όμορφη.
Το να κατέβης στην πόλη είναι καθημερινή τρέλα, όλοι τρέχουν,όλοι βιάζονται να πάνε ακόμα και για καφέ, θα το καταλάβενα αν ήθελαν να πάνε για κατούρημα, αλλά δεν πάνε και όμως βιάζονται να πάνε, ίσως για να προλάβουν, αν είναι για την δουλειά τους το καταλαβένω δεν είναι όμως και όμως βιάζονται και τρέχουν, αυτό είναι καθημερινό φαινόμενο το λέω γιατί το ζω, το συνίθησα πλέον και δεν δίνω πολύ σημασία.
Γελάω τώρα που τα γράφω.