Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2006

Από την πρώτη γραμμή της Εμπόλεμης Ζώνης

Η κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανίσει την Χώρα
πιο πλούσια, πλουσιότερη, χωρίς βέβαια να είναι,
δηλαδή εικονική πραγματικότητα, αυτό που κατηγορούσαν
την προηγούμενη κυβέρνηση, μέχρι να πάρουν
την εξουσία, χωρίς να θέλω να υποστηρίξω
την προηγούμενη κυβέρνηση της χώρας
και όλα αυτά, για να αποφύγουμε την επιτήρηση

78 δις ευρώ χρωστάνε τα Ελληνικά νοικοκυριά
και τα πιο πολλά από αυτά είναι για στεγαστικά
δάνεια, γιατί θέλουμε να ήμαστε όλοι ιδιοκτήτες
σπιτιού και γης, λες και η γης της Ελλάδας μας
θα φύγει αν δεν την αγοράσουμε εμείς, αν δεν
γίνουμε με χρήματα ιδιοκτήτες της Ελλάδας μας.

Ποτέ όμως δεν αναρωτηθήκαμε αν ήμαστε ιδιοκτήτες
τις ίδιας μας της Ζωής, της ευλογίας αυτής, που
προσπαθούμε με δανεισμούς χρημάτων να γίνουμε
ιδιοκτήτες της.

Καλά κανένας δεν καταλαβαίνει ότι μας εκμεταλλεύονται
πουλώντας μας Ζωή, πουλώντας μας την ίδια μας
την χώρα, την ίδια μας την Πατρίδα που εδώ ακούστηκε
το πρώτο μας κλάμα ?

Στο τέλος, που δεν θα αργήσει, αυτή η ίδια η ιδιοκτησία
θα μας φάει, που θα γίνει δική μας μετά από 20-30 χρόνια
Αν γίνει
Μέχρι τότε θα χρωστάμε, και σίγουρα πολλοί δεν
θα μπορέσουν ποτέ να τα αποπληρώσουν, και από εδώ
αρχίζει ο φαύλος κύκλος του οικονομικού προβλήματος
της Χώρας και τις φτώχιας.

Ζούμε όλοι, εκτός ολίγων
μέσα σε μια εικονική πραγματικότητα
μη αναστρέψιμη !

Η φούσκα των στεγαστικών και του στεγαστικού
προβλήματος όπου να είναι θα σκάσει, και θα μας παρασύρει
όλους μας, γιατί σαν Χώρα και σαν Λαός φτάσαμε
στο σημείο να χρωστάμε πιο πολλά από αυτά που έχουμε
και αδυνατούμε να αποπληρώσουμε τα χρωστούμενα.

Δυστυχώς φτωχύναμε !

Δυστυχώς οι μόνοι που φταίνε ήμαστε εμείς !

Ακόμη όμως δεν έβαλα τα καταναλωτικά και τα δάνεια
για αυτοκίνητα.
Όλες οι κάρτες, οι πιστωτικές χρωστάνε και κανείς
δεν μπορεί, αδυνατεί, να τις αποπληρώσει.
ουρές στις τράπεζες ο κόσμος κάνει για να πάρει
καταναλωτικό και στεγαστικό δάνειο,
άσε που πολλοί προσπαθούν να βγάλουν άλλη κάρτα
για να αποπληρώσουν αυτή που χρωστάνε, δηλαδή
δανείζονται χρήματα για να αποπληρώσουν τα δανεικά,
έχουμε πολύ μεγάλη πλάκα.
Ελάχιστοι, πολύ ελάχιστοι είναι αυτοί που δεν
περιμένουν στην ουρά για δάνειο.
Ελάχιστοι είναι αυτοί που αποταμιεύουν χρήματα
και επενδύουν, αυτή την ευλογία της αποταμίευσης
την έχουν όλοι ξεχάσει, γιατί έχουν χάσει τον έλεγχο,
δεν ξεχνούν όμως να τρέχουν στις τράπεζες για δανεικά
αφού ξέρουν ότι δεν θα μπορέσουν ποτέ να τα αποπληρώσουν
και να γεμίζουν τα προποτζίδικα μήπως τους χαμογελάσει
η τύχη.

Η τύχη όμως δεν χαμογελά
Τιμωρεί !

Αυτό που έμαθα
από την γιαγιά μου την Ελένη
είναι
ότι η αποταμίευση είναι ευλογία
Όχι η ιδιοκτησία !

Η Ζωή είναι μια κοινωνία
διδασκόντων και διδασκομένων

Δεν ήξερες
Δεν ρώταγες για να μάθεις ?

Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2006

Η ανεξαρτησία μας μάρανε σε αυτή την Χώρα...



Αμ, αυτή η περίεργη αρχή ανταγωνισμού που όλα
τα μαθαίνει από τις εφημερίδες, αυτό που το πας,
που το βάζεις, κωμωδία έχει γίνει και κοντεύει
να γυρίσει σε τραγωδία.
Να είχε τουλάχιστον πλάκα, όλα θα ήταν πολύ όμορφα,
μέσα στην τρελή χαρά που βρίσκεται αυτόν
τον καιρό όλόκληρη η Χώρα.
Τέτοιες πλάκες δεν έχουν συμβεί ποτέ άλλοτε
ούτε στην πιο τολμηρή κωμωδία, και μάλιστα
μ αρέσει που την αποκαλούν ανεξάρτητη αρχή
ανταγωνισμού.

Με ότι έχει ασχοληθεί, αυτή η περίεγη αρχή,
τα έχει κάνει μπάχαλο, και αργότερα προσπαθεί
να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα
και είναι και ανεξάρτητη αρχή, σκέψου να μην ήταν,
έτσι τουλάχιστον λένε αυτοί οι αργόσχολοι
που την αποτελούν αυτήν την αρχή ανταγωνισμού
την ανεξάρτητη, και μάλιστα στεγάζονται
σε πολυτελές κτίριο και γραφεία.

Δεν μας το δίνουν, σε εμας, να στεγάσουμε
την τύφλα μας μήπως και ξεστραβωθούμε ?

Λες να ξεστραβωθούμε ?
Ποιός ξέρει, μπορεί !

Αν είναι, μπορούμε να ρωτήσουμε
και την ανεξάρτητη αρχή ανταγωνισμού
Αυτή ξέρει
Αυτή όλα τα μπορεί
Επειδή είναι ανεξάρτητη αρχή ανταγωνισμού

Ούτε παπαριά δεν είναι
η ανεξαρτησία την μάρανε
Τρομάρα τους !

Χθες ο Πρωθυπουργός ειπε
Ότι δώσαμε, δώσαμε !

Αυτός είναι της ανεξάρτητης αρχής ?
Όχι,
Αυτός είναι ανεξάρτητος Πρωθυπουργός !

Τι ζητάμε κύριε Πρωθυπουργέ ?

Μια αξιοπρεπή διαβίωση
Έτσι, απλά !

Η μελωδία του τραγουδιού της Ζωής....



Κλείνω τα μάτια μου
και προσπαθώ να σε φανταστώ να σε δω
και όχι να σε ονειρευτώ
να δω την μορφή σου, τα μάτια σου τα λαμπερά

Θέλω να είσαι σίγουρη
ότι στα όνειρά μου σε έχω δει
και ας μην σε ξέρω, ας μην σε έχω δει ποτέ
και δεν χρειάζεται να σου υποσχεθώ ότι
στα όνειρά μου θα σε αναζητώ

Είσαι σαν όμορφος στίχος τραγουδιού
είσαι σαν γλυκιά νότα μουσικής
κάθε συνθέτης τραγουδιού, στίχων και μουσικής
θα ήθελε να είσαι η μούσα του στους στίχους
στις νότες του τραγουδιού

Η μουσική, οι νότες, οι στίχοι του τραγουδιού
από τον συνθέτη, τον δημιουργό της μελωδίας
της μουσικής της Ζωής είναι αυτοί που ψάχνω
να βρω στη Ζωή μου αυτή και όχι να ονειρευτώ

Η μουσική, οι νότες, οι στίχοι της μελωδίας της Ζωής
δεν γράφτηκαν από τον συνθέτη δημιουργό
για να ονειρευόμαστε, αλλά για να ταξιδεύουμε
και να απολαμβάνουμε την ομορφιά της μουσικής
της μελωδίας από της νότες και τους στίχους της Ζωής

Μόνο όταν αφήσεις τα δάκρυα να κυλούν
στα μάγουλά σου, τότε μόνο θα καταλάβεις
θα αισθανθείς ποια είναι η ευτυχία

Τα δάκρυα είναι ευτυχία
είναι το ξεχείλισμα της Ζωής
από μέσα μας
από το άκουσμα της ομορφιάς της μουσικής
της μελωδίας από τις νότες και τους στίχους
του τραγουδιού της Ζωής.

Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2006

Μέσα στα κίτρινα φύλλα του φθινοπώρου....



Φθινοπώριασε
Σκοτείνιασε μπροστά μου ο ουρανός
τα φύλλα κιτρινίσανε μα όχι η Ζωή
ο άνεμος φυσάει σαν τρελός και με πάει
μέσα στις ομορφιές του κόσμου, της Ζωής

Τώρα μες τα ονειρά μου τα φθινοπωρινά
ψάχνω την μορφή σου ζωή μου να βρω
να δω τα μάτια σου, να αντικρίσω την μορφή σου
μέσα στα κίτρινα φύλλα του φθινοπώρου, της βροχής

Στην άκρη η Πανσέληνος του φθινοπώρου
χορεύει και ο Καπετάνιος με τον καφέ
και το τσιγάρο του στο χέρι, ακούει τους
στίχους και την μουσική του τραγουδιού

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τάπες με το πρώτο σου το γάλα

Η μουσική και το τραγούδι
συνεχίζονται μέσα σ αυτή την όμορφη φθινοπωρινή
βραδιά, τα σύννεφα τρέχουν στον ουρανό
και κάποια στιγμή, κάποιο αστέρι πέφτει
ο Καπετάνιος αμέσως κάνει μιαν ευχή
μιαν ευχή για την ομορφιά την φθινοπωρινή

Ο Καπετάνιος όπως κάθεται, κάτω από το φεγγάρι
τα αστέρια, τα σύννεφα που τρέχουν στον ουρανό
με τον καφέ και το τσιγάρο του στο χέρι
λέει φωναχτά, σχεδόν τραγουδιστά

Όλα είσαι εσύ
είσαι τα πάντα στη Ζωή, Ζωή μου
χωρίς εσένα Ζωή μου δεν έχω ανάσα
δεν έχω πνοή

Και η βραδιά αυτή η φθινοπωρινή περνά χωρίς
να σταματά κάτω από τον χορό του φεγγαριού
που φεύγει για άλλους κόσμους
για άλλες ζωές

Αυτή την ώρα, αυτή την βραδιά την φθινοπωρινή
η καρδιά στέλνει ζωή στη ζωή μέσα από
τις φλέβες της για να δώσει ζωή ομορφιά
σε αυτή την φθινοπωρινή βραδιά !

Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2006

Η Ζωή είναι Αρχοντιά....

Όλοι μας ήμαστε μοναδικοί
με την ομορφιά της διαφορετικότητάς μας
πιασμένοι χέρι, χέρι περπατώντας περήφανα
μέσα στις ομορφιές μα και τις ασχήμιες της ζωής

Η ζωή είναι Αρχοντιά
Όπως και η αγάπη, ο έρωτας, η ομορφιά, η ασχήμια
αυτές οι σιαμαίες αδελφές που κοσμούν την ζωή

Που δίνουν νόημα και χρώμα μοναδικό
στην Αρχοντιά αυτή που λέγεται Ζωή.
Είναι ευλογία η Ζωή, η ομορφιά, η ασχήμια
που μας δώρισε ο δημιουργός

Η ζωή δεν είναι μαγαζί συνοικιακό, ούτε πολυκατάστημα
πολυτελείας, που αγοράζει, εισάγει ζωή
και την πουλάει για κατανάλωση.
Η ζωή δεν πουλιέται, ούτε αγοράζεται, ούτε εξαγοράζεται
δεν υπάρχη για την ζωή τιμή χρηματική, ούτε μετοχή
χρηματιστηριακή για να την αγοράσουμε από το χρηματιστήριο.

Όσοι πιστεύουν ότι η Ζωή έχει τιμή χρηματική
και μπορούν να την εξαγοράσουν η να την αποπληρώσουν
με Μέγαρα, Μουσεία, Πλατείες ματαιοπονούν

Η Ζωή είναι ανεκτίμητη

Εδώ άνθρωποι, έφτασαν στο σημείο, προσπάθησαν
να εξαγοράσουν την Ζωή με την Ζωή τους
θυσίασαν την Ζωή τους για την Ζωή

Μάταιος ο κόπος όμως
Η Ζωή δεν πουλιέται, δεν αγοράζεται, δεν εξαγοράζεται
με κανένα τίμημα
γιατί είναι Αρχόντισσα

Η Ζωή είναι ανεκτίμητη, δεν υπάρχει πλάσμα
της δημιουργίας σε ολόκληρο τον Πλανήτη
που να μην υποκλίνεται μπροστά στην Ζωή.
Σ αυτήν την Αρχόντισσα, σ αυτήν την μοναδική
ομορφιά που μας δώρισε ο Δημιουργός μας !

Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2006

Σκανδαλολογία χωρίς τέλος.....

Μετά την ΦΑΓΕ τώρα έχουμε και τον ΚΟΛΙΟ

Όλο προς τα πίσω πάμε, μπροστά καθόλου
Σε λίγο θα φτάσουμε και στις εργολαβίες
στο Χάνι της Γραβιάς.
Αν χρεασθεί θα πάμε και στις Θερμοπύλες
του Λεωνίδα με τους τριακόσιους.

Όταν ο Πανάγος γίνει Παναγία
τότε μόνο θα βρεθούν κανδύλια
για την Παιδεία.
Αυτό λένε στην πιάτσα !

Η σκανδαλολογία πια ξεπέρασε τα όρια της πλάκας,
όποιον και να έχω ρωτήσει, έχει διοριστεί στο Δημόσιο
με πολιτικά κριτήρια και μόνο, είναι αδιάφορα τα προσόντα
και δεν έχουν καμιά σχέση με το αντικείμενο τις δουλειάς.

Κατά τα άλλα ήμαστε μια πολύ
όμορφη ατμόσφαιρα.

Ο κολλητός διορίζει τον κολλητό η την κολλητή
Ο κουμπάρος την κουμπάρα και τον κουμπάρο.
Δηλαδή παίζουμε τις κουμπάρες και τώρα ετοιμαζόμαστε
να παίξουμε κλέφτες και αστυνόμοι.
Σε λίγο μπορεί να μας έρθει να παίξουμε
και την κοκκινοσκουφίτσα
Μπορεί και μακριά Γαϊδούρα
Που ξέρεις, όλα μπορεί να συμβούν.

Τέτοιος ευτελισμός τις κοινωνίας, για να μην χρησιμοποιήσω
άλλες λέξεις, δεν έχει προηγούμενο όσα χρόνια παρακολουθώ
τα πολιτικα και κοινωνικά δρώμενα στη Χώρα μας.
Χάθηκε το μέτρο, χάθηκε η αξιοπρέπεια, η αξιοκρατεία
όλος ο Δημόσιος τομέας της Χώρας διοικείται και ελέγχεται
από κάθε είδους κουμπάρους, κουμπάρες και παρατρεχάμενους.

Υπάρχει πρόβλημα διακυβέρνησης της Χώρας
Υπάρχει πρόβλημα πολιτικό, από όλους.
Μόλις όλοι οι υπουργοί, οι βουλευτές ακούσουν την λέξη
Πολιτική ευθύνη, εξαφανίζονται όλοι τους, ούτε από
την γωνιά δεν στρίβουν για να βγάλουν τα κάστανα
από την φωτιά, φοβόνται μην καούν.
Πολιτικό κόστος το ονομάζουν το κάψιμο

Ποιόν περιμένουν στ αλήθεια, να βγάλει τα κάστανα
από την φωτιά ?
Τον Ελληνικό Λαό ?

Μεγάλο λάθος κάνουν όλοι τους
Εμείς δεν γεννηθήκαμε καστανάδες για να
τους βγάζουμε τα κάστανα από την φωτιά.

Καλά κανένας δεν καταλαβαίνει
ότι φτάσαμε και κοντεύουμε να ξεπεράσουμε
το όριο του γελοίου ?
Κανένας ?

Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2006

Η ζωή είναι το πιο όμορφο λουλούδι....



Όλοι οι άνθρωποι, εκτός ολίγων, αρχίζουν πάντα
από τα δύσκολα της ζωής, πιστεύοντας, ότι αφού
λύνουν, ξεπερνούν τα δύσκολα δεν χρειάζεται
να ασχοληθούν με τα εύκολα, τα απλά.
Αυτό είναι το πιο σοβαρό λάθος που κάνουν
σε όλη την διάρκεια της ζωής τους.
Δεν κατάλαβαν ποτέ, μα ούτε θα καταλάβουν
ότι η ζωή και τα προβλήματα της ζωής ξεκινούν
από τα εύκολα, τα απλά, τα πολύ απλά
γιατί η ζωή είναι απλή, πολύ απλή.
Την ζωή δεν την δημιούργησε ο δημιουργός
για τους επιστήμονες, αλλά για τους απλούς
ανθρώπους, όπως ήμαστε όλοι μας.
Βέβαια για να το καταλάβεις αυτό δεν είναι τόσο
πολύ απλό, γιατί θέλει γνώση και γνώσεις.
Μα και αυτό το φρόντισε ο δημιουργός, αρκεί
εμείς να αναζητήσουμε την γνώση και τις γνώσεις
που μας δώρισε ο δημιουργός μέσα από
την θαυμαστή δημιουργία του.

Η γνώση, οι γνώσεις και η ζωή
δεν είναι προνόμιο κανενός ξεχωριστά,
είναι προνόμιο όλων των ανθρώπων, όπου
και αν είναι, όπου και αν βρίσκονται
ανεξαρτήτου φύλλου και χρώματος.
Ο δημιουργός με την μεγαλοσύνη που τον διακρίνει,
μας έδωσε απλόχερα αυτήν την ευλογία που λέγεται
Ζωή, και τις γνώσεις για να την ζήσουμε την ζωή.
Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να βρούμε
και να κάνουμε δική μας την γνώση και τις γνώσεις.

Η γνώση και οι γνώσεις δεν είναι δόγμα
όλοι μας μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στην γνώση
και τις γνώσεις και να τις αποκτήσουμε,
αρχίζοντας πάντα από τα απλά τα πολύ απλά
γιατί η ζωή είναι πολύ απλή.

Η ζωή είναι πολύ απλή
μα τόσο πολύ απλή
τόση δα, είναι η ζωή
μα εμείς, την αφήνουμε και περνά

Η ζωή είναι
σαν το καλό μαγειρεμένο φαγητό
από μάγειρο με γούστο και μεράκι
και δεν χρειάζεται αλάτι ούτε πιπέρι
παρά μόνο αγνά υλικά

Η ζωή βέβαια δεν μαγειρεύεται
δεν χρειάζεται μαγείρεμα
παρά μόνο γνώση, γνώσεις
γούστο και μεράκι

Η ζωή είναι το πιο όμορφο λουλούδι
που ανθίζει μέσα στον κήπο της ζωής
και παίρνει ζωντάνια και ομορφιά
από την καρδιά και τους κτύπους της καρδιάς μας !

Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 2006

Καλοκαίρι τέλος... του χρόνου πάλι



Τελευταίες εικόνες καλοκαιριού
γυρισμός στη Εμπόλεμη Ζώνη της καθημερινότητας !

Τώρα αρχίζει η απόλαυση του Φθινοπόρου...



Για αυτούς που ξέρουν και μπορούν
Έτσι, πολύ απλά !

Ωρα για το γραφείο...



Πάντα κομψές, φινετσάτες
με γούστο και μεράκι !

Έίναι, απλό
αλλά όμορφο !

Εποχή του τρύγου...



Άρχισε το πάτημα των σταφυλιών
ο μούστος μπαίνει στα βαρέλια
καλά κρασιά !
Τα τσάπουρα μάζεμα για τσίπουρο
για ζέσταμα το χειμώνα....

Στην εξέδρα όλοι μαζί....



Αυτό να μην το ξεχνάμε
Είναι πολύ απλό !

Βέβαια είναι και λίγο
Χουλιγκανικό
Τι να κάνουμε
Είναι πάθος !

Έχουμε και Φόρμουλα 1....



Αυτό είναι που δεν ξεχνάμε ποτέ !
Πάμε για το τέλος
Τώρα θα κριθούν όλα

Φερνάντο η Σούμι

Η πίστα ξέρει !

Καταιγίδες παντού.....



Προσοχή, όχι χωρίς ομπρέλα
Μην μου πείται μετά ότι βραχήκατε
γιατί θα κρυολογήσεται !

Τι γυρεύει η γάτα στο Μαξίμου ?



Εσείς τι νομίζατε
ότι θα το ξέχναγα να έβαζα την φωτογραφία ?

Τώρα γιατί η γάτα βολτάρει στο Μέγαρο Μαξίμου
ασφαλώς κάτι θα μυρ....
κάτι θα ξέρει
γάτα είναι αυτή !

Λιώνουν οι πάγοι...



Αυτό δεν είναι καθολου, μα καθόλου καλό !

Φώτα Ειρήνης....



Βράδυ πέμπτης στη Σάντα Κρουζ της Καλιφόρνια.
Πέντε χιλιόμετρα δρόμου φωτίζονται από φακούς
στραμμένους στον ουρανό.
Την εγκατάσταση δημιούργησε ο Kirby Scudder
Καλλιτέχνης και διευθυντής του εκεί μουσείου
σύγχρονης τέχνης.
Τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης !

" Ελπίδα "



Μικρά φωτάκια αναμμένα για όλους εκείνους
που χάθηκαν στη μάχη με τον καρκίνο
σχηματίζουν την λέξη " Ελπίδα " μπροστά από
το Καπιτώλιο των ΗΠΑ.

Με αυτό κλείνω απόψε
την "Ελπίδα"
που δεν πρέπει να την αφήσουμε
να χαθεί
μπορούμε να την κρατήσουμε !

Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2006

Το μετά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου....



Είναι ευτυχία να παρακολουθείς αυτά τα θαυμαστά
πλάσματα που μας κάνουν να αισθανόμαστε όλη
την ομορφιά του αθλητισμού, του αθλητή του πρωταθλητή.
Που μας δίνουν και μας μεταφέρουν μέσα από
τον αγώνα τους, για την νίκη την πρόκριση και
την διάκριση, όλα τα αισθήματα και συναισθήματα
που έχουν μέσα τους, από την έναρξη του αγώνα τους
μέχρι το τέλος. Την ικανοποίηση της διάκρισης,
της πρόκρισης της νίκης και της βράβευσης.
Της επιβράβευσης όλων των κόπων, των προσπαθειών
προς την νίκη, την ολοκλήρωση και τέλος την βράβευση
του αθλητή, του πρωταθλητή.

Είναι ξεχωριστοί άνθρωποι, όλοι τους, αυτά τα τόσο
νέα παιδιά, αγόρια και κορότσια, άνδρες και γυναίκες.
Είναι ευτυχία να παρακολουθείς αυτά τα θαυμαστά
πλάσματα, παρ όλο που χρησιμοποιούν ουσίες, έστω
και επιτρεπτές, όπως τις λένε οι ειδικοί κριτές
της ανθρώπινης δύναμης, της ζωντάνιας, της καρδιάς
της ψυχής και όλα αυτά για τα ρεκόρ και μόνο.
Αδιαφορώντας για τον άνθρωπο, ακόμη και για
την ζωή του, παρά μόνο για τα ρεκόρ.
Παρ όλο που ξέρουν ότι κανείς δεν μπορεί να φτάσει
και να ξεπεράσει τον Δημιουργό του.

Ωθούν αυτά τα τόσο νέα παιδιά, τα θαυμαστά,
με ουσίες χημικές, επιτρεπτές όπως τις λένε
και πολλές φορές και μη επιτρεπτές, όπως
η Θάνου και ο Κεντέρης, μα και τόσοι άλλοι
να ξεπεράσουν τα όρια τους, τον εαυτό τους
τις δυνάμεις τους, τις ανθρώπινες δυνάμεις
κάθε φορα για τα ρεκόρ και κυρίως για τα χρήματα.

Επάνω τους παίζονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα
που πρέπει να αποφέρουν κέρδος και το κέρδος
έρχεται μόνο με τα ρεκόρ. Μέσα σ αυτό το παιχνίδη
των ρεκόρ είναι βέβαια και οι αθλητές
και οι πρωταθλητές που κερδίζουν μεγάλα ποσά
χρηματικά, οι ουσίες οι χημικές πάνε και έρχονται
τίποτα δεν τις σταματά, αυτή είναι η αλήθεια
και οι πρωταθλητές οι παγκόσμιοι είναι μέτοχοι
και συμμέτοχοι σ αυτό το παιχνίδι πλουτισμού.

Και όμως είναι ομορφιά και ευτυχία, όχι μόνο
να τα βλέπεις αυτά τα νέα παιδιά, αυτούς τους
θαυμαστούς ανθρώπους, αλλά και να ζεις, έστω
και από την κερκίδα του σταδίου και να σηκώνεσαι
να τα θαυμάζεις και να τα χειροκροτείς.
Γιατί εκείνη την ώρα θαυμάζεις και χειροκροτείς
τον αθλητή τον πρωταθλητή.

Βέβαια το ιδανικό είναι να μην υπάρχουν τα ρεκόρ
παρά μόνο η νίκη και οι νικητές.
Αυτό είναι το ιδανικό, αυτό είναι που πρέπει
και όχι τα ρεκόρ.
Η βράβευση και τα μετάλλια να δίνονται χωρίς
τα ρεκόρ, μόνο στους πρώτους, στους άριστους αθλητές
και πρωταθλητές, όπως στην Αρχαιότητα.
Δεν χρειάζεται κέρδος χρηματικό για να είσαι
αθλητής, πρωταθλητής.
Η τιμή είναι η νίκη, η βράβευση του πρωταθλητή
χωρίς ρεκόρ !

Ο Καπετάνιος, εκτός από απλός άνθρωπος που είναι
υπήρξε αθλητής και πρωταθλητής, δαφνοστεφανωμένος
χωρίς ρεκόρ, αλλά πάντα ήταν πρώτος νικητής και
πρωταθλητής, αυτή είναι η αλήθεια, βέβαια δεν
πήγε στους Ολυμπιακούς αγώνες, αλλά στους
Πανελλήνιους σχολικούς, και ήταν όλα του
τα χρόνια πάντα πρώτος, ο Πρωταθλητής.

Ο Καπετάνιος ήταν
ο Ασάφα Πάουελ της εποχής του
Ο Ανίκητος !

Αυτά για την ιστορία !

Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2006

Βγήκα στο δρόμο να περπατήσω στη βροχή....



Βγήκα στο δρόμο και σε έβλεπα να φεύγεις
όταν μου είπες κάπου βιάζεσαι να πας
τραγουδά ο Πλούταρχος

Και η βροχή συνεχίζεται να πέφτει πυκνή
και εγώ είμαι στην μέση του δρόμου μέσα
στην βροχή και εσύ φεύγεις από κοντά μου
επειδή βιάζεσαι κάπου να πας
με τα στολίδια σου και τα δακτυλίδια σου

Δεν πειράζει όμως, κάποτε θα σταματήσει
η βροχή, θα ξαστερώσει, μέχρι τότε υπομονή
θα περπατώ στη μέση του δρόμου μέσα στην βροχή
για να σε βλέπω που βιάζεσαι κάπου να πας
με τα στολίδια σου και τα δακτυλίδια σου

Αν δεν με θες έστω και εσύ λιγάκι
να είσαι σίγουρη ότι την άκρη θα την βρω
μέχρι τότε μες την βροχή θα περπατώ
παρέα με τις σταγόνες της βροχής
στη μέση του δρόμου της Ζωής

Δεν με κατάλαβες ποτέ, δεν το κατάλαβες
τι έχω κάνει εγώ για σένα
Ε λοιπόν, άσε με μόνο μου να περπατώ
μέσα στη βροχή στη μέση του δρόμου
με μόνη παρέα τις σταγόνες της βροχής
και την Αρχόντισσα Ζωή, την μόνη
αγαπημένη και λατρεμένη

Άσε με μόνο μου
Δεν χρειάζομαι ούτε τα στολίδια σου
ούτε τα δακτυλίδια σου
Δεν θέλω να θυμάμαι πόσο πολύ σ αγάπησα
Δεν θέλω να θυμάμαι πόσο πολύ σε πίστεψα
Δεν θέλω ποια

Δεν θέλω να θυμάμαι
Πως και που σε γνώρισα
Δεν θέλω ποια
Άσε με μόνο μου σε παρακαλώ

Έγώ έχω μάθει να γυρνάω με μπόρες καταιγίδες
μέσα στα πλακόστρωτα καλντερίμια της Ζωής
και να ψάχνω την Αρχόντισσα της καρδιάς
τηε ψυχής, της Ζωής για να βρω να συναντήσω

Δεν θα σταματήσω ποτές, Αρχόντισσά μου
να σε ψάχνω, να σε αναζητώ για να σε βρω
ποτές δεν θα σταματήσω, να σε ψάχνω να σε βρω
να σε συναντήσω, για να σου πω πόσο
μα πόσο πολύ σε αγαπώ.

Η αγάπη, ο Έρωτας είναι πάνω από την δύναμη
από κάθε ανθρώπινη δύναμη
γιατί είναι ψυχή από την ψυχή μου
καρδιά από την καρδιά μου

Τι άλλο να κάνω Αρχοντοπούλα μου
που σε αγάπησα τόσο πολύ....

Ήρθες εχτές στον ύπνο μου
και μου ψιθύρισες, Αρχόντισσα της ψυχής
της καρδιάς και της Ζωής

Την αγκαλία σου άνοιξέ μου για να μπω
για να μπω να ζεσταθώ
και ας κοιμηθώ μες την αγκαλιά σου
την ζεστή την μοναδική την αγαπημένη
και αν είναι ας πεθάνω, εκεί !

Τι άλλο να σου γράψω, Αρχόντισσα Ζωή
Να γράψω ότι θα πάψω να σε αγαπώ ?

Αυτό, δεν θα το γράψω ποτές !

Καπετάνιος
Ο γιος της Θάλασσας

Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2006

Ο Καπετάνιος γράφει από την Εμπόλεμη Ζώνη



Εδώ σ αυτόν τον τόπο
την Ελλάδα των Σοφών, των Προικισμένων
των Ποιητών, των Λογοτεχνών, των Διαλεχτών
των Άξιων, των Περήφανων.
των κάτω απο τον Παρθενώνα

Εδώ σ αυτόν τον τόπο
τον μοναδικό, που διάλεξε ο Δημιουργός
να γεννηθούν οι εκλεκτοί, οι διαλεκτοί
Εδώ που το Φως λάμπει αιώνες και αιώνες
από την πρώτη ημέρα της Δημιουργίας

Εδώ σ αυτόν τον τόπο
του ήλιου, του απέραντου μπλε και γαλάζιου
των Θεών, της Σοφίας, της Ομορφιάς
εδώ που η σκέψη, η γνώση, η διανόηση
έδωσαν τα φώτα σε όλο τον Πλανήτη

Οι άξιοι όχι μόνο δεν ανταμείβονται
και δεν τιμώνται για το έργο τους
αλλά, αντίθετα, παραμερίζονται

Γιατί ρε γαμώτο ?
Γιατί να με πιάνει το παράπονο ?
Γιατί κάθε τόσο να κυλούν τα δάκρυα
στα μαγουλά μου ?
Γιατί ρε γαμώτο ?

Καθήκον των Αρχόντων, που μας κυβερνάνε
είναι να κάνουν τους πολίτες, αυτής της χώρας
πιο ευτυχείς
και όχι να τους κάνουν να κυλούν τα δάκρυά τους
στα μάγουλά τους

Εξάλλου γι αυτό τους εκλέγουμε, τους Άρχοντες,
Όχι για να τους προσκυνάμε
και όχι μόνο, τους πληρώνουμε κιόλας από το βιός μας,
αυτό είναι το γαμώτο
και μ αρέσει που μου λένε
γιατί Καπετάνιε μου σε πιάνει το παράπονο ?
Ε τώρα, τι να τους γράψω ?
Τους γα... το ταμ τιριρίμ ?
η τους γρ.... στα παπ....μου ?

Δεν μου το επιτρέπει η παιδεία μου, η αξιοπρέπειά μου
να εκφράζομαι κατ αυτόν τον τρόπο και κυρίως
όταν γράφω, δεν το δέχομαι να κατέβω στο επίπεδο
το δικό τους, αυτών που ευτελίσανε την ανθρώπινη
αξία και αξιοπρέπεια.

Δεν έμαθαν στα σχολειά που πήγαν οι Άρχοντες
του Μεγάρου Μαξίμου, ότι πρέπει να αξιολογούν
σωστά, να αποδίδουν την πραγματική αξία
σε πρόσωπα και πράγματα και να παίρνουν
σωστές αποφάσεις ?
Να ξεχωρίζουν τα σημαντικά από τις μετριότητες
και τα ασήμαντα ?
Δεν έμαθαν τίποτα για όλα αυτά ?

Αλήθεια σε τι σχολειά πήγαν ?
Τι δασκάλους είχαν ?

Δεν έμαθαν, ότι οι αξίες δεν απομακρύνονται
παρά προσεγγίζονται και ενισχύονται με κάθε τρόπο
για να αποδώσουν περισσότερο ?

Δεν ήξεραν, δεν έμαθαν
Δεν ρώταγαν για να μάθουν ?

Η μήπως Άρχοντές μου
φοβηθήκατε μήπως φανεί η μετριότητά σας
η γύμνια των γνώσεων σας ?

Λέω εγώ τώρα
Μήπως !

Τουλάχιστον δεν μαθαίνατε
να ξεχωρίζεται
δυο Γαϊδάρων άχυρα ?

Αλήθεια, Άρχοντες μου
Δεν ξέρεται σε τι Χώρα γεννηθήκατε ?
Αν δεν ξέρετε, αν δεν σας έχουν πει
Γιατί δεν ρωτάτε να μάθετε ?

Μα είναι, Άρχοντές μου
Τόσο πολύ απλό !

Καπετάνιος Θαλασσοπόρος Ταξιδευτής....

Ο Καπετάνιος, δεν είναι τίποτα άλλο από έναν απλό
πολύ απλό άνθρωπο καθημερινό
Που όμως
Το χέρι του το δεξί, και όχι το αριστερό, γιατί το έχει
στην καρδιά του επάνω, πιάνει το μολύβι το δικό του
με τα δάκτυλά του και ζωγραφίζει, λέξεις, φράσεις και
εκφράσεις επάνω στο άσπρο χαρτί από το μπλοκάκι
το δικό του,το μπλοκάκι της ζωής του
του γιου της Θάλασσας
του Καπετάνιου

Το χέρι του Καπετάνιου
είναι σαν το μάτι του Αετού
Το πέταγμά του
από λέξεις σε φράσεις και εκφράσεις
είναι σαν το πέταγμα του Άλμπατρος του Νοτιά.

Η καρδιά του Καπετάνιου είναι αυτή που δεν αφήνει
να βγει η ψυχή, να φύγει
Θα έρθει σίγουρα η ώρα, που η καρδιά του Καπετάνιου
θα ελευθερώσει την ψυχή για να πετάξει σε άλλους
κόσμους, σε άλλες ζωές και ομορφιές αυτού του κόσμου

Αυτή είναι η αλήθεια για τον Καπετάνιο που αγάπησε
και εξακολουθεί να αγαπά την ζωή όσο τίποτα άλλο
Η ζωή είναι ο μεγάλος έρωτας της ζωής του.

Η ζωή έχει πολλές μορφές
εξαρτάται σε ποιά από όλες απευθύνεσαι
μόνο που πρέπει να διαλέγεις κάθε φορά
μια για να απευθύνεσαι σ αυτή

Πόσο γλυκό είναι τ αλάτι με σένα ζωή μου
λέει ο Καπετάνιος στην ζωή ακουμπισμένος
στην κουπαστή της γέφυρας του πλοίου

Και το ταξίδι συνεχίζεται μέσα στη ζωή, την απεραντοσύνη
της θάλασσας, μέσα στο απέραντο γαλάζιο κάτω από
το μπλε του ουρανού, το φως του ήλιου
του φεγγαριού των αστεριών.

Το σκαρί του καπετάνιου, το θαλασσινό
είναι φτιαγμένο από καραβομαραγκό με γούστο και μεράκι
γι αυτό το σκαρί έγινε καλό, ανθεκτικό
και είναι φτιαγμένο από ξύλο χωρίς σαράκι

Μπορεί στ αλήθεια κάποιος από όλους μας
να μην ερωτευθεί αυτό το τόσο όμορφο λουλούδι
που λέγεται Ζωή ?
Γιατί αυτό το λουλούδι το μοναδικό, που λέγεται Ζωή
είναι Ζωή από την ίδια την Ζωή
το μεγαλύτερο δώρο που μας δώρισε ο Δημιουργός.

Ο Καπετάνιος δεν είναι
Ποιητής
Είναι θαλασσοπόρος ταξιδευτής
της Ζωής

Sailor
Με όλο τον σεβασμό και την αγάπη μου
για τον καπετάνιο μου τον
Καπετάν Δημήτρη

Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2006

Κάθαρση στα.... Μουλωχτά

Η πολιτική ευθύνη υπάρχει στις συγκαλύψεις
και όχι στις αποκαλύψεις
λέει ο Ρουσσόπουλος
αυτός ο πρίγκιπας της πολιτικής

" Κάθαρση στα... Μουλωχτά "

Καινούργιες εκφράσεις, μοντέρνες, σύγχρονες
μας έφερε η κυβέρνηση, η νέα Διακυβέρνηση
του εντιμότατου κυρίου Καραμανλή.
Που σαν νεότατος που είναι, σπουδαγμένος,
χρησιμοποιεί μοντέρνες μεθόδους διακυβέρνησης
της Χώρας, πιο κομψές, πιο φινετσάτες, με χάρη
από τον θείο του, τον Εθνάρχη, που ήταν παλιομοδίτης.

Ο κύριος Καραμανλής βλέπεις είναι της Ελίτ της Βοστώνης
και του Κολωνακίου
για να μην πω του Κολ....

Η επέλαση των γαλάζιων κουμπάρων στον Δημόσιο τομέα
συνεχίζεται, εκεί είναι το ζεστό ψωμί.
Πήραν θέσεις κλειδιά, στην Εμπόλεμη Ζώνη του Δημόσιου
τομέα, σχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση για την περίφημη
επανίδρυση του κράτους, του Καραμανλικού.

Τρικυμία έπιασε στο Μαξίμου, Τυφώνας σαρώνει το μέγαρο
Μαξίμου, όλοι είναι ζαλισμένοι από την ναυτία
ξερνοβολούν χωρίς σταματημό, η μυρωδιά του εμετού
σκέπασε όλη την Χώρα, γιατί ο Καπετάνιος του Μαξίμου
ζαλίστηκε, τον έπιασε ναυτία
είναι Καπετάνιος του γλυκού νερού, της μπονάτσας
και δεν μπορεί να βγάλει το πλοίο από την τρικυμία
που το έριξε.

Γιατί βλέπεις
Καραμανλήδες όλοι μπορούν να γίνουν
Καπεταναίοι όμως όχι !
Μόνο λίγοι μπορούν να γίνουν.

Για να γίνεις Καπετάνιος, κύριε Καραμανλή, πρέπει
να έχεις αγάπη γι αυτό το επάγγελμα του Καπετάνιου
γι αυτό το λειτούργημα, γιατί για λειτούργημα πρόκειται.
Πρέπει να έχεις εκτίμηση, σεβασμό, εμπιστοσύνη
αξιοπρέπεια στο πληρωμά σου και κυρίως γνώση
και γνώσεις κύριε Καραμανλή.

Με ψέματα και υποκρισία το καράβι του Μαξίμου
δεν υπάρχει περίπτωση να το βγάλεις από την τρικυμία
κύριε Καραμανλή.
Πάει για φούντο, σίγουρο είναι ότι σε λίγο θα βρεθεί
στον πάτο, γιατί δεν είστε ούτε άξιος και κυρίως ικανός
να το κυβερνήσετε και να το βγάλετε απο την τρικυμία.

Δεν ήξερες, κύριε Καραμανλή
Δεν ρώταγες
να μάθεις ?

Έτσι, απλά !

Υ.Γ

Από τα Νεα, του σαββατοκύριακου
της Έλενας Ακριτα

Το μέγεθος της ξεφτίλας, της διάβρωσης, της σαθρότητας
να την κατανοήσω μου επιτρέπεται ?

Εμένα σαν Καπετάνιο δεν μου επιτρέπεται !

Για τον κύριο Καραμανλή φαίνετε επιτρέπεται
όλα επιτρέπονται
γιατί αυτός δεν είναι Καπετάνιος
είναι απλά ένας Καραμανλής
και τίποτα άλλο !

Καπετάνιος
Ο γιος της Θάλασσας

Μια καλημέρα είναι η Ζωή και ένα καλό ξημέρωμα...



Μια καλημέρα, ένα καλό πρωινό
Μια καληνύχτα, ένα καλό ξημέρωμα
Είναι ότι πιο όμορφο για τον Καπετάνιο για
τον καθένα μας, γραμμένο από το χέρι το δικό σας
σ αυτή την μικρή σελίδα της Ζωής του καθενός μας,
του Καπετάνιου, σε αυτά τα μικρά τετραγωνάκια,
όπως τα λέω πάντα, που είναι τετραγωνάκια από
την Ζωή του Καπετάνιου.

Αυτό και μόνο φτάνει
Γιατί θυμίζει σε μένα, σε όλους που με ξέρουν
μέσα από την μικρή αυτή κοινότητα, την μικρή
αυτή σελίδα της Ζωής μου, το πέρασμα μου απο την
Ζωή αυτής της μικρής κοινότητας και απο την Ζωή

Έτσι, απλά !
Με μια καλημέρα
Καλημέρα Ζωή !
Καλό ξημέρωμα Καπετάνιε
και ο Καπετάνιος με το μολύβι του συνεχίζει να γράφει
στο μπλοκάκι το δικό του και στην σελίδα την δικιά του.

Ο κάθε άνθρωπος
Έχει όνομα και ιστορία
Έχει το δικό του όνομα
την δικιά του ιστορία
και πορεία
που αντάχει στο χρόνο...

Στο μπλοκάκι του Καπετάνιου η κάθε σελίδα έχει 20 γραμμές
σε αυτές τις γραμμές γράφει καθημερινά ο Καπετάνιος,
στο μπλοκάκι του με το μολύβι το δικό του
λέξεις, φράσεις και εκφράσεις με πολύ αγάπη πάντα,
με σεβασμό, με μεράκι, με γούστο, με αξιοπρέπεια
με εκτίμηση για αυτούς που τυχόν θα διαβάσουν
αυτά που γράφει, ο Καπετάνιος, και θα συνεχίσει να γράφει

Ποιός ξέρει άραγε μέχρι πότε....
Ποιος αλήθεια το ξέρει

Αφού ο Καπετάνιος είναι ανάμεσα
στη Ζωή και στο Θάνατο
Από την μια μεριά, στα δεξιά του, είναι η Αρχόντισσα Ζωή
και από την άλλη μεριά, στα αριστερά του είναι ο Θάνατος

Ποιος ξέρει, άραγε
Μέχρι πότε θα είναι
Ανάμεσά τους !

Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2006

Επιστροφή στην καθημερινότητα....



Καλημέρα σε όλους και σε όλες τις αγαπημένες
και αγαπημένους μου.
Επάνοδος στην Εμπόλεμη Ζώνη της καθημερινότητας,
καλά ήταν στις διακοπές, εδώ να δούμε τώρα τι γίνεται

Ακόμη δεν κατέβηκα Αθήνα, αύριο ίσως κατέβω
το αποφεύγω όσο πάει, να δούμε μέχρι πότε.
Το βραδάκι πήγα πλατεία για καφέ και ποτάκι
και να δω τι γίνεται, πως είναι η κατάσταση,
Κυριακή βραδάκι βέβαια έχει πάντα το ποδόσφαιρο
όλα τα καφέ εδώ είναι φράκα, ανάλογα τι ομάδα είσαι
πας στο δικό σου καφέ για καφέ και ποτάκι.

Στην μέση της πλατείας είναι βέβαια η εκκλησία
όλο και κάποιος περνάει και κάνει τον σταυρό του
έχει και συντριβάνι η πλατεία, αυτό που το πας
κάποιοι κάνουν και ποδήλατο και άλλοι κάθονται
στα παγκάκια της πλατείας για να απολαύσουν
την ησυχία και να πάρουν εικόνες τα μάτια τους.

Άλλοι περιμένουν την παρέα τους, τίποτα δεν έχει
αλλάξει από τότε που έφυγα, όλα συνεχίζονται
στον ίδιο ρυθμό. Το μόνο που άλλαξε είναι ότι
στήσανε ορισμένα κιόσκια για να προβάλουν τις
εκλογές, τις Δημοτικές εκλογές που έρχονται
τον άλλο μήνα, εκεί στέκονται ορισμένοι πέρνουν
κάποιο φυλλάδιο λένε και κάτι και η φεύγουν
η κάθονται για καφέ, ξαφνικά από δεξιά ακούς
Γκολ, παίζει βλέπεις ο Ολυμπιακός, το γκολ το
έβαλε ο Ριβάλντο. Οι άλλοι από απέναντι που είναι
Βάζελοι δυσαρεστούναι γιατί υπολόγιζαν να χάσει
βαθμούς ο Ολυμπιακός.
Ο Παναθηναϊκός παίζει μετά το τέλος του παιχνιδιού
του Ολυμπιακού στην Νέα Σμύρνη.
Έτσι κάπως περνάει η ώρα μεταξύ καφέ, ποτού
και ραντεβού, βλέπεις είναι Κυριακή βραδάκι και πάντα
έτσι συμβαίνει τον Σεπτέμβρη κάθε φορά που γυρίζω
από τις διακοπές, τίποτα δεν έχει αλλάξει, εκτός
από τα κιόσκια για τις Δημοτικές εκλογές που έρχονται,
παντού έχει κιόσκια αυτή την περίοδο, είναι μεγάλο
χόμπι όλων μας οι εκλογές μέχρι την ημέρα και την
ώρα του ψήφου και των αποτελεσμάτων και μετά έρχεται
η κρητική, είναι μεγάλο χόμπι, όπως και το ποδόσφαιρο
συζητήσεις μέχρι το πρωί, εγώ και η παρέα πάμε για ύπνο
όχι πριν τις 4 το ξημέρωμα, γιατί μετά πίνουμε και καμμιά
μπύρα και η γλώσσα λυπάινεται βλέπεις, οι λέξεις οι φράσεις
και οι εκφράσεις κυλούν πιο άνετα και δεν πέρνεις χαμπάρι
τον χρόνο που περνάει χωρίς να σταματά και η βραδυά πάντα
τελειώνει με τον αποχαιρετισμό και το περπάτημα στον
μεγάλο δρόμο με τα πεύκα για την επιστροφή στο σπίτι
ευχαριστημένος η δυσαρεστημένος.
Αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα, καινούργια ημέρα.

Έχουν απεργία τα σχολεία, κάτι είναι και αυτό
για να σπάει η ρουτίνα
τόσο απλά
Έτσι, απλά !

Δεν μετανιώνω που αγάπησα εσένα μόνο....



Δεν μετανιώνω που αγάπησα
εσένα μόνο
Δεν μετανιώνω που μόνο
εσένα αγαπώ
Ζωή μου αγαπημένη λατρεμένη
μοναδική
Δεν μετανιώνω που μόνο
εσένα αγαπώ
Αρχόντισα της Ζωής και της Ζωής μου

Αυτούς τους πολύ όμορφους στίχους του τραγουδιού
ακούω το τελευταίο πρωινό, καθισμένος στον κήπο
ανάμεσα στο μοναδικό πράσινο, στα λουλούδια
τις ροδιές, τις καρυδιές, τους φοίνικες
μα και την μπανανιά, λες και είμαι σε μέρος
εξωτικό και στο ράδιο η μαγεία της μουσικής
και των τραγουδιών συνεχίζεται από τον Όαση 88.0

Δεν είμαι σε μέρος εξωτικό, ούτε στον κήπο κάποιου
παραδεισένιου νησιού στον Ειρηνικό, στον Ατλαντικό
στον Ινδικό Ωκεανό,
Αλλά στον κήπο του Πλατανόφυλλου του Αιγαίου Πελάγους
που αιώνες τώρα ταξιδεύει στο Βορειοανατολικό Αιγαίο
μέσα στο απέραντο γαλάζιο της Θάλασσας
κάτω από το Μπλε του Ουρανού.

Η κρουαζιέρα αυτή, η μαγική, κοντεύει για αυτήν
την χρονιά στο τέλος της.
Το σκάφος το πανάδικο, που τα πανιά του φούσκωσαν
οι ανάσες και ο αέρας του Αιγαίου πελάγους κοντεύει
στο απάνεμο λιμάνι του προορισμού του, σε λίγο
θα δέσει στην Μαρίνα, στην θέση την δικιά του,
τα πανιά θα κατέβουν για να ξεκουραστούν, για
να είναι έτοιμα για την επόμενη κρουαζιέρα στο πέλαγος
του ανέμου του Αιγαίου, του Ιονίου, του Κρητικού πελάγους.

Του πελάγους αυτής της χώρας της μοναδικής, της Ελλάδας μας
της Ελλάδας των Θεών, των Σοφών, των ποιητών
των Καπεταναίων, των Θαλασσοπόρων, των Ταξιδευτών
του Ονείρου και της Ζωής.
Η Ελλάδα της Ιστορίας, του Παρθενώνα της Μουσικής
της Ποίησης.
Η Ελλάδα του απέραντου γαλάζιου του μπλε του ουρανού
που αιώνες τώρα ταξιδεύει μέσα στο όνειρο της Ζωής
και της ψυχής όλου του κόσμου,
Είναι η Μητρόπολη όλου του κόσμου
του Πλανήτη Γη.

Και το ταξίδι κοντεύει στο τέλος του και αυτή
την χρονιά για να ετομαστεί το ταξίδι της επόμενης
χρονιάς μέσα στο όνειρο και τις ομορφιές της Ζωής.
Ο Καπετάνιος γυρίζει όπως πάντα στην βάση του
στην Εμπόλεμη Ζώνη, στην Πρώτη γραμμή !

Και την επόμενη χρονιά θα ήμαστε πάλι μαζί όλοι,
κανείς δεν περισεύει.
Ήμασταν η πιό όμορφη παρέα αυτό το καλοκαίρι
πάμε τώρα για το επόμενο....

Καπετάν Δημήτρης

Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2006

Είναι η ώρα του απολογισμού του σήμερα....

Είσαι παντού και πουθενά
Τραγουδά η Μαρινέλα και ο Χατζής
το ρολόϊ δείχνει 4 το ξημέρωμα στο μπαράκι
του μουράγιου του κάβου,
Του κάβου της Ζωής, του μουράγιου του έρωτα
του παιχνιδίσματος των ματιών, του παιχνιδιού
του έρωτα και του κορμιού.
Το πλησίασμα του αρσενικού και του θυληκού είναι
τόσο κοντά, μα τόσο δα κοντά, όσο και οι ανάσες,
τα χείλια ψιθυρίζουν έρωτα, αγάπη, ομορφιά μοναδική
και το τραγούδι λέει ετούτη την ώρα λίγο πριν το ξημέρωμα,
Μέθυσε απόψε το κορίτσι μου, από Ζωή
Βασιλεμένα τα ματάκια του σαν λιχναράκια
μέσα στο δρόμο, της Ζωής
λέει ο Καπετάνιος, ο Καπετάν Δημήτρης ο μοναδικός,
που σεργιάνισε όλη του την Ζωή σε όλα τα μονοπάτια
τα καλντερίμια της Ζωής, έχοντας πάντα παρέα του,
συντροφιά του την Αρχόντισα Ζωή.

Ξέρω πως δεν θαρθείς ξανά
άλλη φορά δεν θα σε δω
όμως για μένα είσαι εδώ

Τραγουδούν η Μαρινέλα και ο Χατζής
και αυτό το πρωινό λίγο πριν το ξημέρωμα της καινούργιας
ημέρας, το ξημέρωμα της Ζωής, της πραγματικής Ζωής.
ο Καπετάνιος και η συντροφιά του είναι εδώ, στο μπαράκι
του μουράγιου της Ζωής, του έρωτα, των χειλιών, των ματιών
του φιλιού και του κορμιού.
Τολμώ, λέει η Μαρινέλα, στον Καπετάνιο
Τολμώ όσα δεν μπόρεσε κανείς
Τα χείλια ψιθυρίζουν τα λόγια της Μαρινέλας
τα μάτια κοιτούν τα μάτια, τα χέρια χαϊδεύουν τα χέρια
λίγο πριν το ξημέρωμα στο μπαράκι του μουράγιου της Ζωής.

Μέχρι να γίνουμε άγγελοι να βγάλουμε φτερά
Μέχρι να βρούμε ουρανό άσεμε να παραμηλώ
λέει η Γλυκερία στον καπετάνιο και την συντροφιά του,
και η συντροφιά πίνει ποτάκι και πέρνει ανάσες από
την ομορφιά της Ζωής αυτό το πρωινό στο μπαράκι
του μουράγιου της Ζωής της μιας και μοναδικής
της Αρχόντισας Ζωής.
Γιατί η Ζωή είναι μεράκι, είναι Αρχοντιά, είναι μαγκιά
Ζωή χωρίς γούστο, μεράκι, μαγκιά και Αρχοντιά
μόνο Ζωή δεν είναι.

Τα συντρίμια της Ζωής μου
Τα κομμάτια της ψυχής μου
Πέφτουν κάτω ένα ένα
και όλα οδηγούν σε σένα
Ζωή μου μοναδική και αγαπημένη
λέει ο καπετάνιος στην Αρχόντισα Ζωή, αυτό το πρωινό
λίγο πριν το ξημέρωμα της καινούργιας ημέρας.

Θα γίνω δρόμος να περάσεις
Θα γίνω δάκρυ να ξεχάσεις
Υπάρχει λόγος
Το ρολόϊ της καρδιάς μας δείχνει 5 το πρωί
και η συντροφιά είναι ακόμη εκεί, στο μπαράκι
του Μουράγιου της Ζωής.
Σε λίγο η ημέρα θα γυρίσει σελίδα
και ο Καπετάνιος με την συντροφιά του
θα πάνε για τον πρωινό αχνιστό καφέ ψημένο
σε μπρίκι μπακιρένιο.

Γιατί η Ζωή πίνεται όπως ο καφές που ψήνεται
σε μπρίκι μπακιρένιο.
Η Ζωή είναι μεράκι, σαν τον καφέ τον αχνιστό
σε μπρίκι μπακιρένιο

Καπετάν Δημήτρης

Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2006

Η Παναγιά της Πέτρας, της Γλυκοφιλούσας....

Μεγάλη ημέρα η σημερινή
Από τις μεγαλύτερες της Ορθοδοξίας
είναι η 14η του Σεπτέμβρη

Αυτή την ώρα που γράφω αυτές τις λίγες γραμμές
καθισμένος στο τραπεζάκι του κήπου, εδώ που μένω,
κάτω από τον βράχο της Εκκλησιάς της Παναγιάς
Αυτό το πρωινό, γράφω, ακούγοντας την λειτουργία
από την εκκλησιά, που ακούγεται σε όλο το χωριό.

Μια ομορφιά μοναδική, η ημέρα είναι μοναδική,
είναι λίγο μετά τις 9 το πρωί, λες και η φύση
με την ομορφιά της τιμά αυτήν την τόσο πολύ
μεγάλη ημέρα, που αυτή την στιγμή την ιερή ακούγεται
η λειτουργία μέσα στην ομορφιά της ησυχίας σε όλο το χωριό.

Πριν καθίσω και αρχίσω να γράφω στο μπλοκάκι μου
με το μολύβι το δικό μου, έκανα τον σταυρό μου με ευλάβια
όπως πάντα, όπως κάθε πρωινό που ξυπνώ, εδώ στην Πέτρα.
Γιατί ο βράχος της Παναγιάς με την εκκλησιά είναι σχεδόν
μια ανάσα απο εδώ που μένω.
Είναι στιγμές μοναδικές, που όμοιες, δύσκολα βρίσκεις
σε άλλον τόπο, σε άλλους τόπους.

Αυτή την ώρα ακούγεται σε όλο το χωριό
Σώσων Κύριε τον Λαό σου
και ευλόγησε την κληρονομιά σου
μέσα στην ομορφιά της ησυχίας αυτής της ημέρας.
Μεγάλη στιγμή, πολύ όμορφη, μοναδική
και ο Καπετάνιος συνεχίζει να γράφει στο μπλοκάκι
το δικό του, στο μπλοκάκι της Ζωής του, καθισμένος
στο τραπεζάκι του πολύ όμορφου κήπου που είναι γύρω του.

Στιγμή που δεν ξεχνιέται, στιγμή που την πέρνεις μαζί σου
για πάντα, στιγμή που δίνει νόημα και χρώμα στη Ζωή
και στην Ζωή σου.
Το φεγγάρι αυτή την ώρα κάτασπρο στέκει μέσα στο μοναδικό
μπλε του Ουρανού σαν μια φέτα από πεπόνι, είναι σχεδόν στην
μεσουράνηση, πάνω από την εκκλησιά της Παναγιάς και τιμά
με την παρουσία του αυτήν την τόσο μεγάλη ημέρα
της ορθοδοξίας.
Είναι μια εικόνα πραγματκά μοναδική, που αξίζει να την
θυμάσε για ολόκληρη την Ζωή.
Αυτή την στιγμή τέλειωσε η λειτουργία μέσα στην ομορφιά
της ησυχίας της μοναδικής αυτής ημέρας.
Ένα ελαφρό αεράκι φυσάει αυτή την στιγμή φέρνοντας την δροσιά
του πρωινού από την μεριά της Θάλασσας, που είναι λίγα μέτρα
από το τραπεζάκι του κήπου που γράφω αυτές τις λίγες
αγαπημένες γραμμές.

Η λειτουργία τέλειωσε και εγώ κάνω τον σταυρό μου με ευλάβεια
και η συνέχεια της ημέρας αρχίζει με διάθεση ξεχωριστή.
Κάποιοι φίλοι Άγγλοι παραθεριστές περνούν και μου λένε
καλημέρα Κάπταιν, όπως κάθε ημέρα.
Το ίδιο κάνουν και οι φίλοι μου Ολανδοί και Σουηδοί
και η ημέρα αρχίζει Αγγλική, Σουηδική, Ολανδική.

Στη μέση του Χωριού της Πέτρας, δεσπόζει ο βράχος της Παναγιάς
της Γλυκοφιλούσας, που είναι τεράστιος σαν τα Μετέωρα,
φτάνει σε ύψος τα 40 μέτρα περίπου και δεσπόζει πάνω απο
τις σκεπές των κεραμοσκέπαστων σπιτιών του χωριού.
Ανεβαίνοντας τα 114 σκαλιά εισπνέεις τον Αιολικό αέρα του χωριού
και αγναντεύεις τα γύρω καταπράσινα λοφάκια και τα γαλάζια
νερά του πελάγους του Αιγαίου.
Η περίοπτη, σαν κάστρο εκκλησιά είναι Τρίκλινη βασιλική
με νάρθηκα, θαυμάσιο ξυλόγλυπτο επισκοπικό θρόνο και ένα
πηγάδι που αναβλύζει " Άγιο νερό "
Για την εύρεση της εικόνας της Παναγιάς και το χτίσιμο
του Ναού ακούγονται πολλοί θρύλοι.
Στο καλντερίμι που οδηγεί στον βράχο της Παναγιάς, όπως
ανεβαίνεις, στα αριστερά, βρίσκεται ο ναός του Αγίου Νικολάου,
ένα σημαντικό εκκλησιαστικό διατηρητέο μνημείο του χωριού.
Εκκλησιά Μονόκλινη βασιλική με τρία στρώματα τοιχογραφιών
εκ των οποίων οι παλαιότερες είναι ίσως του 16ου αιώνα.
Διατηρεί και μουσείο.
Και το σεργιάνι μέσα από τα πλακόστρωτα καλντερίμια
του χωριού συνεχίζεται....

Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2006

Όλη η δροσιά στα πόδια σου...



Μοναδικές τελευταίες εικόνες καλοκαιριού...

Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2006

Sunrise....




Η αρχή της καινούργιας ημέρας....
Το καλοκαίρι συνεχίζεται....

Coffee Time.....




H ημέρα αρχίζει με έναν αχνιστό καφέ...

Tο ταξίδι συνεχίζεται....



Το καλοκαίρι πάει προς το τέλος του
το ταξίδι του γυρισμού αρχίζει....

Young girl running to the water....




Τελευταίες όμορφες εικόνες παιχνιδίσματος....

Σε λίγο θα αρχίσει η μοναξιά της παραλίας...



Αυτή είναι η γοητεία της μοναξιάς....

Τελευταίες ημέρες δροσιάς....



Η απόλαυση θα συνεχιστεί του χρόνου....

Working on the road...



Εδώ έγινε όλη η γραφική εργασία του καλοκαιριού...
Του χρόνου πάλι θα συνεχιστεί με την ίδια αγάπη....

Στις Ελένης, τις Ειρήνης, του Λέανδρου για φαϊ...



Παρέα με τον Τρύφωνα, την Μάγδα, τον Κωστή
και τον Τάκη με το σακίδιο όλο αυτό το καλοκαίρι
και του χρόνου πάλι μαζί....

For you....



Αυτό το δώρο είναι για όλους που με συντρόφευσαν
και αυτό το καλοκαίρι....

Πέτρα Sunset....



H ημέρα τελειώνει με την μαγεία του ηλιοβασιλέματος
στην Πέτρα και στο πλατανόφυλλο του Αιγαίου....

Μετά τα ασημικά πουλάνε και το σπίτι....

Υποσχέθηκε...ανηφόρα ο Μπούμπης
ο Μπουμπίνος ο Καραμανλής
Όχι σε όλα, είπε πολύ ωμά
για τους μη προνομιούχους

Μέλπω, δες εδώ
Μας πέταξε ένα κόκαλο
Αλέκο, δεν κατάλαβες καλά
κομμένα και τα κόκαλα
Είπε, ο Μπούμπης ο Καραμανλής

Γύρισε την πλάτη στους μη προνομιούχους
Ο Πρωθυπουργός, ο Κώστας ο Καραμανλής
βλέπεις, έχει μεγάλη πλάτη αυτός
ο εφ τραφής Μπούμπης της πολιτικής

Ο Δημήτρης Μητρόπουλος, στα Νεα
στις Αγιογραφίες γράφει.
Οι συντηρητικές ιδέες επιστρέφουν στην ελληνική
δημόσια Ζωή.Έχουν εκφραστή τον Κώστα Καραμανλή
που ποτέ δεν είχε δείξει τόση αυτοπεποίθηση
σε δημόσια εμφάνισει.
Δεν δυσκολεύτηκε να εξαγγείλει μια ωμή οικονομική
πολιτική που είναι εις βάρος των ασθενέστερων,
Ώπως δεν αισθάνθηκε υποχρεωμένος να απαντήση σε τίποτε.

Και ο Καπετάνιος συνεχίζει.
Αφού ο άνθρωπος Μπούμπης δεν είναι τίποτα, είναι ένα τίποτα.
Γιατί ο Καραμανλής είναι απλά Μπούμπης και τίποτα άλλο
και για τίποτα, και ένα τίποτα πως να αισθανθή να απαντήση
αφού δεν είναι τίποτα.

Και ο Δημήτρης Μητρόπουλος συνεχίζει.
Δεν είναι η πρώτη φορά που μια συντηρητική κυβέρνηση
επιχειρεί να κάνει το μαύρο άσπρο.
Η διαφορά είναι ότι ο νεοκαραμανλισμός το παίζει χαμηλοβλεπούσα.
ο πρωθυπουργός εμφανίζεται υπεύθυνος και νοικοκύρης,
ο Καραμανλής και οι άνθρωποί του πιστεύουν πως μπορούν
να βάλουν την Ελλάδα στο τσεπάκι τους.
Τα κοστούμια της νεοδεξιάς διακυβέρνησης μπορεί να είναι
καινούργια, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οι ραφές
αντέχουν περισσότερο.

Ο Νεόκοπος, στα Νεα, γράφει.
Μια απορία έχω μετά την εμφάνιση Καραμανλή
στη ΔΕΘ. Οι μεταρρυθμίσεις τρώγονται?

Ο Καπετάνιος συνεχίζει.
Έφαγαν και τα ψίχουλα
Δεν έδωσαν τίποτε, στους μη έχοντες
Το ερώτημα είναι όχι μόνο τι είπε στον Ελληνικό Λαό
ο Καραμανλής, αλλά κυρίως τι δεν είπε.

Ο Γιάννης Διακογιάννης στα Νεα, γράφει.
Όσοι παρακολούθησαν τον μονόλογο του, Καραμανλή,
και τα πλάνα από τα οποία βγάλανε τους ερωτώντες
δημοσιογράφους, προς δόξαν της τηλεοπτικής δημοκρατίας,
άκουσαν μια σειρά απο αοριστολογίες, κυρίως για δυο καυτά
θέματα, όπως το ασφαλιστικό και την Παιδεία, για τα οποία
ο πρωθυπουργός παρέπεμψε ουσιατικά στην επόμενη τετραετία.

Όσο για τους ταλαίπωρους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους
αυτοί δεν άκουσαν απολύτως τίποτα.
Ούτε καν για ψίχουλα, που δήθεν θα έδινε ο Καραμανλής.
Ο Παπανδρέου, αντέδρασε,
μίλησε για τα μεγάλα ψέματα του άφαντου Πρωθυπουργού
και για την έλλειψη στοχειώδους ευαισθησίας απέναντι
στον εργαζόμενο Ελληνικό Λαό.

Ο Καπετάνιος συνεχίζει.
Κοροϊδία !
Η Κοροϊδία συνεχίζεται και θα συνεχίζεται
να δούμε μέχρι πότε
Οι προθέσεις του πρωθυπουργού Καραμανλή ήταν σαφείς
Κοροϊδία, κοροϊδία, κοροϊδία

Μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα δηλαδή.....

Μπράβο σας κύριε Καραμανλή
Σας είναι ευγνώμων η παράταξή σας μόνο !
Και όχι ο Ελληνικός Λαός
Γιατί
Αυτός ο Λαός, αυτή η χώρα
δεν είναι προνόμιο κανενός
Είναι προνόμιο όλων μας
γι αυτό, ήμαστε υπερήφανοι
που γεννηθήκαμε σ αυτή την χώρα

Εσείς κύριε Καραμανλή
αλήθεια
σε ποιά χώρα γεννηθήκατε ?
Μήπως ήρθε, μήπως έφτασε ο καιρός
να μας το πείτε ?
για να ξέρουμε και εμείς
Ποιός είναι αυτός που κυβερνά αυτή
την Χώρα
Είναι τόσο πολύ απλό
κύριε Καραμανλή !

Καπετάνιος
ο γιος της Θάλασσας

Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2006

Στο Μπιτς Μπαρ του κάβου αρχίζει και τελειώνει η βραδυά....



Όλες οι γυναίκες μοιάζουνε
σαν τις σταγόνες της βροχής
μόνο στην μορφή αλάζουνε

Γράφει ο στιχουργός και η μουσική αγκαλιάζει
τους στίχους στο ρυθμό του Ζεϊμπέκικου και αυτό
το ξημέρωμα που σε λίγο χαράζει,
Και ο Καπετάνιος χορεύει αυτόν τον αντρίκιο χορό
ανάμεσα σε άντρες, γιατί το Ζεϊμπέκικο είναι
αντρική υπόθεση και μόνο,
και το ταξίδι στο ρυθμό του Ζεϊμπέκικου συνεχίζεται
στο μπαρ του κάβου, του κάβου της Ζωής.
Ο Καπετάν Δημήτρης συνεχίζει να χορεύει τον αντρίκιο
αυτό χορό στο ρυθμό του Ζεϊμπέκικου.

Το φεγγάρι κοντεύει να μεσουρανήση
το ρολόΪ της Ζωής δίχνει 6 το πρωί
το ξημέρωμα έχει αρχίσει
και ο Καπετάνιος με την συντροφιά του χορεύουν το τελευταίο
Ζεϊμπέκικο της καινούργιας ημέρας, λίγο πριν ξημερώση,
λίγο πριν το Φεγγάρι μεσουρανήση και ο ήλιος
στον ορίζοντα ροδίσει.

Οι στίχοι τώρα λένε
Θα γίνω δρόμος να περάσεις
Θα γίνω δάκρυ να ξεχάσεις
Ζωή μου εσύ, μοναδική, αγαπημένη
Μόνο για σένα Ζω
Ζωή μου εσύ
Αρχόντισα της καρδιάς και της Ζωής μου.

Τα καϊκια τα ψαράδικα, φάνηκαν στον κάβο ανοιχτά,
πηγαίνουν για το καθημερινό καλάρισμα για την καθημερινή
ψαριά και η συντροφιά τούτη την ώρα πίνει
τσιγάρο και αχνιστό καφέ.

Ψύχρα έπιασε ξαφνικά αυτό το πρωινό
ο αέρας γύρισε και από τον βοριά φυσά
το κύμα σιγά ,σιγά μεγάλωσε και είναι
από την μεριά του βοριά

Ο Καπετάνιος ορθός στέκεται τούτη την ώρα
στην άκρη του κάβου του Μπιτς Καφέ
που ανοίγει αυτή την ώρα για το πρωινό
και τον πρωινό αχνιστό καφέ

Ο Τάκης περνά με το ποδήλατό του, πηγαίνει στην βάρκα του
με το σακίδιο βαλμένο στην πλάτη και τα παράμαλα στο χέρι
πηγαίνει για ψάρεμα με τσαπαρή, αυτή την ώρα,
αυτή την εποχή είναι για ψάρεμα με τσαπαρή

Ο Δημήτρης πηγαίνει με την βάρκα του για χταπόδια
και ο Αυγέρης για τσέρουλες για χανέλια και κανέναν Μπαλά.
Τα ψαροκάϊκα καλάρουν στον κάβο ανοιχτά
και ανεβάζουν Λακέρδες, Παλαμίδες που είναι
τα ψάρια αυτής της εποχής

Ο Καπετάνιος αυτή την ώρα κάθεται στο καφέ του Γαβρίλη
και πίνει Καπουτσίνο καφέ, αγναντεύοντας το πέλαγος
το μπλε το γαλάζιο, πέρνωντας ανάσες από τον αέρα
του βοριά, απ την ανάσα της Θάλασσας αυτής της
Αρχόντισας της Ζωής.

Και όλος ο κόσμος και η Ζωή συνεχίζουν να γυρνούν
γύρω από τον ήλιο της Ζωής, που ομορφαίνει και ζεσταίνει
τις καρδιές και τις ψυχές αυτό το πρωινό και κάθε
πρωινό εδώ στο νησί, που συνεχίζει το ταξίδι του
γύρω από τον ήλιο, μέσα στο απέραντο μπλε και γαλάζιο
του πελάγους του Αιγαίου.....

Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2006

Το μεγάλο αντίο του Σούμι....



Ο επτάκις παγκόσμιος πρωταθλητής
Μίκαελ Σουμάχερ, αποφάσισε να βάλει τέλος
στη μεγαλειώδη καριέρα του, μετά το τέλος
της εφετινής σεζόν.
Ο Γερμανός πιλότος της σκουντερία Φερράρι ανακοίνωσε
την αποφασή του αμέσως μετά το τέλος του Ιταλικού Γκραν Πρι
όπου και κατέκτησε την νίκη, μειώνοντας τη διαφορά στους
2 βαθνούς από τον πρωτοπόρο Φερνάντο Αλόνσο.
Ο Σουμάχερ πέτυχε την 90η νίκη σε μια καριέρα γεμάτη ρεκόρ.
Βάζοντας έτσι το ονομά του στο Πάνθεον του αθλήματος.
Δεύτερος ήταν ο Κιμι Ραϊκόνεν με McLaren και τρίτος
ο Ρόμπερτ Κιούμπιτσα της BMW.
Μεγάλη ατυχία για τον παγκόσμιο πρωταθλητή Φερνάντο Αλόνσο
που είδε την Renault του να παραδίδει το πνεύμα της,
αφού έσπασε ο κινητήρας του στο 39ο γύρο και ενώ βρισκόταν τρίτος.

Ο Σουμάχερ εμφανίστηκε αποφασισμένος στη συνένευξη τύπου.
Αποφάσισα ότι πρέπει να σταματήσω να αγωνίζομαι, νομίζω ότι
είναι η κατάλληλη στιγμή για να το κάνω.
Ο Μηχανοκίνητος αθλητισμός μου έδωσε πολλές χαρές τα 30 χρόνια
που αγωνίζομαι. Αγάπησα όλες τις στιγμές.
Αυτός είναι ο τελευταίος αγώνας μου στη Μόντσα,
ευχαριστώ την οικογενειά μου
τους ευχαριστώ όλους.
Ήταν πάρα πολύ δύσκολη απόφαση
Πιστεύω πως ήρθε η στιγμή.

Ο Σουμάχερ ξεκίνησε να γράφει την δική του ιστορία
το 1994, όταν κέρδισε τον πρώτο τίτλο με την Μπένετον
Τι ειρωνία ?
Αυτή η χρονιά έχει χαρακτεί στην μνήμη όλων με το θάνατο
του μεγάλου Άιρτον Σέννα.
Για τον Ραϊκόνεν ανέφερε.
Είμαι ευτυχισμένος που την θέση μου στην ομάδα παίρνει ο Κίμι
Για την μεγάλη του νίκη στην Ίμολα τόνισε
Κάναμε ένα μεγάλο βήμα για το πρωτάθλημα σήμερα
και ανυπομονώ για τους εναπομείναντες αγώνες.

Ο Φινλανδός Κίμι Ραϊκόνεν και ο Βραζιλιάνος Φελίπε Μάσα
θα είναι οι πιλότοι της Φερράρι για την επόμενη σαιζόν.

Κατάταξη οδηγών, σε 15 αγώνες
1. Φερνάντο Αλόνσο 108
2. Μίκαελ Σουμάχερ 106
3. Φελίπε Μασα 62

Κατάταξη κατασκευαστών
1. Ferrari 168
2. Renault 165
3. McLaren 97

Αχτύπητος....



Ο Σάμουελ Ετο'ο ήταν....
όλα τα λεφτά το σαββατόβραδο στο Καμπ Νου.
Πέτυχε τα δυο πρώτα γκολ της Μπαρτσελώνα απέναντι
στη Οσασούνα και δημιουργισε κι ένα τρίτο για τον
μικρό καταλανό, Λιονέλ Μέσι, που διαμόρφωσε
το τελικό 3-0
Ο Σάμουελ ήταν όνειρο....

Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2006

Το πλησίασμα της Ζωής και η ολοκλήρωση.... Ερωτά μου αγάπη μου Ζωή....



Το κοίταγμα, το βλέμα, τα μάτια, το ένστικτο
το πλησίασμα του αρσενικού στο θυληκό, του θυληκού
στο αρσενικό, το άγγιγμα, το αγκάλιασμα, το φιλί
και η ολοκλήρωση είναι η Ζωή
Όλόκληρη η Ζωή η μια και μοναδική

Αυτές και μόνο οι λέξεις, οι φράσεις και οι εκφράσεις
χρειάζονται για την ολοκλήρωση της Ζωής, της δημιουργίας
και τις συνέχισης της Ζωής που μας χάρισε ο δημιουργός

Τίποτε άλλο
Έτσι, απλά !

Ότι έγραψα, ότι γράφω, ότι θα γράψω μέχρι το τέλος....
είναι βγαλμένα μέσα από την καρδιά μου
γραμμένα με το χέρι το δικό μου
είναι πέρα για πέρα αληθινά !

Ποτέ μέχρι σήμερα, μέχρι αυτή την στιγμή, που γράφω αυτές
τις λίγες γραμμές, στη Ζωή μου, δεν διαφώνησα με την Ζωή,
Όχι όμως την δική μου Ζωή
Αλλά με την Αρχόντισα Ζωή
την πραγματική Ζωή, την αυθεντική και όχι την μαϊμού,
την ελλατωματική Ζωή η την εικονική πραγματικότητα της Ζωής
αυτό το πολύ μεγάλο ελλάτωμα που έγινε η αρρώστια της
σύγχρονης εποχής του ανθρώπου και της Ζωής του,
Όχι όμως της Ζωής της πραγματικής, της μιας και μοναδικής
αυτής της ευλογίας που μας χάρισε ο δημιουργός.

Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει, να αισθανθεί αυτή την ευλογία
που μας χάρισε ο δημιουργός ?
Μα γιατί ?
Μα είναι τόσο απλό
Η Ζωή είναι ευλογία
Τίποτα άλλο !

Σ αυτό, δεν συμφωνήσαμε
διαφωνήσαμε, χωρίσαμε !
Έτσι, απλά
Τόσο απλά !

Η Ζωή δεν χρειάζεται εξηγήσεις και επεξηγήσεις
Αυτοί που προσπαθούν να εξηγήσουν την Ζωή
και να την πασάρουν στον άνθρωπο, στους ανθρώπους
δεν κάνουν τίποτα άλλο απο το να ματαιοπονούν !

Η Ζωή είναι τόσο πολύ απλή όσο και η λέξη η ίδια
" Ζωή "
Μια λέξη είναι βρε παιδιά
μια τόση δα λέξη, " Ζωή "
Μικρή, αλλά τόσο πολύ όμορφη
μοναδικά όμορφη
Γοητευτική, χρειάζεται άραγε να γράψω πόσο ?

Η Ζωή είναι να την πίνεις από μπρίκι μπακιρένιο,
όπως τον καφέ τον μερακλίδικο τον ψημμένο στη χόβολη,
που το μπρίκι το μπακιρένιο το έφτιαξε ο ίδιος
ο δημιουργός με το γούστο και το μεράκι το δικό του.

Τόσο πολύ απλή είναι η Ζωή, να την πίνεις και
να την απολαμβάνεις, αλλά, από μπρίκι μπακιρένιο

Γιατί η Ζωή είναι μεράκι....
Ερωτά μου, αγάπη μου Ζωή....

Η μεγαλύτερη τιμή που μας έκανε ο δημιουργός
είναι που μας έδωσε την Ζωή
Η στιγμή, που μας χάρισε την Ζωή
γι αυτό τον ευγνομονώ τον δημιουργό

Όταν στο τέλος σταθώ γυμνός
μπροστά στον δημιουργό
αυτό θα του πω
ότι τον ευγνομονώ
αυτό και μόνο

Έτσι, πολύ απλά !

Καπετάνιος
Ο γιος της Θάλασσας

Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2006

Το ταξίδι του ονείρου μέσα στο μπλε και το γαλάζιο συνεχίζεται....

Σε αυτό τον τόπο τον μοναδικό
η αρχή δεν έχει τέλος
όπου και αν πας όπου και αν βρεθείς
πάντα αρχίζεις από την αρχή

Όσες φορές και αν έχεις πάει
όσες φορές και αν πας
πάντοτε αρχίζεις πάντα από την αρχή
γιατί η αρχή, εδώ σ αυτόν τον τόπο δεν έχει τέλος
ίσως το τέλος να μην έρθει ποτές.

Ποιος το ξέρει άραγες
μπορεί αυτός ο ευλογημένος τόπος
να μην έχει τέλος, παρά μόνο αρχή

Τίποτες δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη Ζωή
όπως ακριβώς και σ αυτόν τον τόπο,
έχω την αίσθηση ότι όλα άρχισαν εδώ,
εδώ σ αυτόν τον μοναδικό τόπο άρχισαν όλα και η Ζωή
Εδώ έγινε η αρχή του κόσμου και της Ζωής

Αυτόν τον τόπο, την Ελλάδα μας, διάλεξε ο δημιουργός
για να αρχίσουν όλα και η Ζωή
Εδώ έγινε η αρχή της δημιουργίας και όχι το τέλος
γι αυτό δεν υπάρχει τέλος γι αυτόν τον τόπο
παρά μόνο πάντα αρχή

Ο δημιουργός ήξερε τι έκανε εκείνη την στιγμή
την ώρα της δημιουργίας, ήξερε πολύ καλά, μα πάρα
πολύ καλά γιατί διάλεξε να αρχίσουν όλα να γίνουν
εδώ σ αυτόν τον τόπο τον μοναδικό
Σ αυτόν τον τόπο που τώρα αιώνες ταξιδεύει μέσα στο
απέραντο μπλε και γαλάζιο και όλο τον κόσμο μαγεύει
ακόμα και τον ίδιο τον δημιουργό

Αυτή την χώρα, την Ελλάδα μας, ο δημιουργός
δεν την δημιούγησε μόνο για τους Έλληνες
αλλά για όλα τα πλάσματα τις δημιουργίας που τοποθέτησε
πάνω σ αυτόν τον Πλανήτη Γη

Η Ελλάδα μας είναι το κόσμημα, το πιο φωτεινό αστέρι
αυτού του πλανήτη , αυτού του κόσμου και της Ζωής
και έτσι θα παραμείνει για πάντα, αιώνια, όχι μέχρι το τέλος
γιατί για αυτή την Χώρα δεν υπάρχει τέλος παρά μόνο αρχή

Η Ελλάδα μας είναι η Μητρόπολη του κόσμου όλου

Καπετάνιος
Ο γιος της Θάλασσας

Υ.Γ
ο Καπετάν Δημήτρης
Είναι πρώτα Έλληνας και μετά άνθρωπος
γιατί εδώ σ αυτόν τον τόπο γεννήθηκε
εδώ ακούστηκε, σ αυτόν τον τόπο
το πρώτο του κλάμα

Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου 2006

Το τελευταίο Ζεϊμπέκικο κάτω από το φως του Φεγγαριού

Το ρολόϊ της Ζωής κτύπησε πριν από αρκετή
ώρα 5 το ξημέρωμα
Το φεγγάρι λάμπει στον καθάριο ξάστερο ουρανό
και φωτίζει τον Καπετάν Δημήτρη με την συντροφιά του
που χορεύει το τελευταίο Ζεϊμπέκικο της βραδιάς λίγο
πριν ξημερώση η καινούργια ημέρα.
Αυτόν τον μοναδικό αντρίκιο χορό, που όμοιός του
δεν υπάρχει σε όλη την γη, κάτω από το φως του φεγγαριού
στην πίστα της Ζωής στο ρυθμό του Ζεϊμπέκικου.

Οι στίχοι και η μουσική συνοδεύουν τον χορό του
Καπετάν Δημήτρη στο Ζεϊμπέκικο το τελευταίο αυτής της βραδιάς,
και η σκιά του Καπετάνιου τον ακολουθεί όλη την ώρα που χορεύει
κάτω από το φως του φεγγαριού

Οι στίχοι και η μουσική δίνουν Ζωή στο χορό του Καπετάνιου,
σε λίγο ξημερώνει μια καινούργια ημέρα Ζωής, και οι στίχοι
η μουσική δίνουν νόημα χρώμα και ανάσα σε όλη την συντροφιά
αυτού του πρωινού λίγο πριν χαράξει η καινούργια ημέρα.

Οι στίχοι και η μουσική μοναδικοί
συνοδεύουν τον χορό του Καπετάν Δημήτρη σ αυτό το Ζεϊμπέκικο
της Ζωής, η συντροφιά γονατιστή στέκεται γύρω από το Ζεϊμπέκικο
του χορού του Καπετάν Δημήτρη σαν να υποκλίνονται στην ομορφιά
του χορού του Καπετάν Δημήτρη της Ζωής.

Η Ζωή, η Ζωή εδώ τελειώνει
σβύνει το καντήλι σου
και η ψυχή και η ψυχή σαν χελιδόνι
βγαίνει από τα χείλη σου

Λένε οι στίχοι του ποιητή σ αυτό το τελευταίο Ζεϊμπέκικο
στον Καπετάν Δημήτρη

Ήμαστε δυο σταλαγματιές
από την ίδια βρύση
έγινε η σπίθα πυρκαγιά
και πέλαγος η στάλα

Λέει ο στιχουργός με τους στίχους του στον Καπετάν Δημήτρη
που εξακολουθεί να χορεύει το Ζεϊμπέκικο το τελευταίο.
Η μουσική του Ζεϊμπέκικου και οι στίχοι δίνουν ρυθμό στον χορό
του Καπετάνιου, μια σκηνή Ζωής μοναδική, με την συντροφιά γονατιστή
και τον Καπετάνιο στη μέση της σκηνής της συντροφιάς και της Ζωής
να χορεύει το τελευταίο Ζεϊμπέκικο της βραδιάς, λίγο πριν ξημερώση.

Ο Καπετάν Δημήτρης είναι πράγματι,
αυτός και η Ζωή
Δυο σταλαγματιές από την ίδια βρύση

Ζωή μου εσύ μονάκριβη, μοναδική
λέει ο Καπετάν Δημήτρης, στη Ζωή
και εξακολουθεί ο Καπετάνιος να χορεύει το Ζεϊμπέκικο το τελευταίο
της βραδιάς και όχι το τελευταίο της Ζωής.
Ο Καπετάνιος την Ζωή την αγαπά τόσο πολύ, μα τόσο πολύ
γιατί ο καπετάνιος και όλοι μας ήμαστε το πιο όμορφο κομμάτι
αυτής της Ζωής της μιας και μοναδικής
Της αξίζει της Ζωής ο χορός του Ζεϊμπέκικου ο μοναδικός
γιατί η Ζωή είναι και αυτή μοναδική

Ήμαστε δυο σταλαγματιές
από την ίδια βρύση
Εμείς και η Ζωή.....

Ο γιος της Θάλασσας
και της Ζωής

Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2006

Ήλιος, Φως, Θάλασσα, Μαγεία.....

Πάμε Λέσβο ?
Πάμε Μυτιλήνη

Η πόλη της Μυτιλήνης
Μόλις βρεθείτε στο μεγάλο λιμάνι με την προκυμαία
αμέσως θα σας κερδίσει με την αύρα που εκπέμπει.
Η πρωτεύουσα του νησιού, που είναι χτισμένη πάνω
σε επτά λόφους και στεφανωμένη από το κάστρο
των Γατελούζων, έχει διατηρήσει σπουδαία δείγματα
του λαμπρού παρελθόντος.
Έμβλημά της το μεγαλόπρεπο κάστρο των Γατελούζων.
ο Ναός του Αγίου Θεράποντα με τον εντυπωσιακό τρούλο
και στην άκρη του λιμανιού το Άγαλμα της Ελευθερίας.
Πίσω από το λιμάνι, στον παράλληλο δρόμο, θα βρείτε
την Κουλμπάρα, την συνοικία με τα παραδοσιακά σπίτια
από την εποχή της τουρκοκρατίας.

Περπατώντας στην πόλη
Αξίζει να διασχίσετε όλη την ανηφοριά που καταλήγει
στην αριστοκρατική γειτονιά Κιόσκι.
Στην κορυφή του λόφου σας περιμένει ένα από τα μεγαλύτερα
φρούρια της Μεσογείου, πάρτε το δρομάκι μέσα από τα πεύκα
και κάντε μια βόλτα στα ερείπια που αποπνέουν τη δόξα
περασμένων εποχών. Από τις επάλξεις του θα αγναντέψετε
το πέλαγος τα παράλια της Μικράς Ασίας, το παλιό λιμάνι
και το συνοικισμό, αξίζει να περπατήσετε στην πλακόστρωτη
οδο Ερμού, την εμπορική αγορά της πόλης που ξεκινάει από
τον υπέροχο Δημοτικό Κήπο.
Αν εκεί είναι ανοιχτό το καφενείο, μη διστάσετε να
σταματήσετε για ένα μερακλίδικο καφέ στη χόβολη.
Όμορφη είναι η βόλτα και στην προκυμαία, την παλιά αγορά
και από το πίσω μέρος της πλατείας Σαπφούς, από τις Κολώνες
προχωράτε μέσα στα στενά της παλιάς πόλης, τα Λαδάδικα,
την Κουμιδιά και το Μπας Φανάρ.
Αξίζει να πάτε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης
στο μουσείο Θεόφιλου, στο προάστιο της Μυτιλήνης Βαρειά,
στο μουσείο Μοντέρνας Τέχνης που βρίσκεται κοντά
σ αυτό του Θεόφιλου, στο Εκκλησιαστικό βυζαντινό μουσείο
στο Φρούριο Μυτιλήνης, στο Αρχαίο θέατρο Μυτιλήνης.

Στις διαδρομές του νησιού
βγαίνοντας από την πόλη συναντάς καταπράσινα τοπία
και υπέροχα παραθαλάσσια χωριά, που διατηρούν αναλοίωτο
το χρώμα τους, που είναι μέσα στην αγκαλιά του απέραντου
γαλάζιου, του ήλιου, της θάλασσας, του φεγγαριού, των αστεριών
κάτω από το υπέροχο μπλε του Ουρανού.
Και το ταξίδι συνεχίζεται πάνω σ αυτό το μαγικό πλατανόφυλλο
του Βόρειου Αιγαίου, που θα τελειώσει όταν τελειώσει η Ζωή...

Μέχρι τότε το ταξίδι θα συνεχίζεται μέσα στην ομορφιά
και την μαγεία του μπλε και του απέραντου γαλάζιου
που αιώνες τώρα δεν έχει τέλος
παρά μόνο αρχή
μέχρι να έρθει η αρχή του τέλους....

....όμως το ξέρω πως δε γίνεται
ποτέ κανείς να ελπίζει σ ολάκερη την ευτυχία,
ένα μικρό μερίδιο να προσδοκά μονάχα
Σαπφώ

Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2006

Sun Odyssey 54 DS



Όποιος δεν έχει ταξιδέψει με τέτοιο σκάφος
δεν έχει ζήσει τίποτες....
Καπετάνιος

Ηλιοβασίλεμα στο Γαββαθά...



Πίνοντας ουζάκι και αγναντεύοντας το πέλαγος
κάθε ηλιοβασίλεμα....

Σκάλα Ερεσσού

Οι Νονοί της σύγχρονης εποχής....

Εδώ έχουμε κόματα ιδιωτικού χαρακτήρα
Οικογενειακού χαρακτήρα
μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα
όπως συνηθίζουν τελευταία να λένε όλοι τους
επειδή πιστεύουν ότι απευθύνονται
σε αφελείς πολίτες σ αυτή την χώρα

Όποιος έχει δει την ταινία
" Ο ΝΟΝΟΣ "
θα καταλάβει ακριβώς τι γράφω

Όχι γιατί έτσι
μ αρέσει να τα γράφω
αλλά επειδή αυτή είναι
η αλήθεια και η πραγματικότητα

" Οι οικογένειες των Νονών της εξουσίας "

Αυτός είναι ο τίτλος που τους ταιριάζει
γιατί εδώ πρόκειται για εξουσία που κυβερνάει
αυτόν τον τόπο και τις τύχες όλων μας

Εδώ σ αυτόν τον τόπο, πιστεύουν ότι μπορούν
να τον κυβερνούν
Οι Νονοί του Μαξίμου
Οι νταβατζήδες, οι προστάτες, οι τσαμπουκάδες
οι αγαπητικοί
που καμαρώνουν όταν έτσι τους αποκαλούν

Αλλά τους πειράζει όταν τους αποκαλούν
Μαστρωπούς της εξουσίας
Όταν όμως τους αποκαλούν νονούς της εξουσίας
καμαρώνουν και κυρίως Μάγκες.

Αλλά οι μάγκες και η μαγκιά
θέλουν ψυχή και καρδιά, που αυτοί,
ούτε την έχουν, ούτε την διαθέτουν
Απλά είναι τσάμπα μάγκες
Καπετάνιος, ο γιος της θάλασσας

Από τις αντιρρήσεις, στα Νεα
Νταβατζήδες απο δω
προστάτες από εκει
αν η κυβέρνηση ήταν ταινία
θα είχε τίτλο
" Τα κόκκινα φανάρια "
Νεόκοπος

Ι.Κ.Πρετεντέρης
από το βήμα της Κυριακής

Ο προκάτοχος του Καραμανλή
ουδέποτε έζησε το κλίμα παρακμής που επικρατεί
στη σημερινή κυβέρνηση.
Ένα κλίμα αχαλίνωτης νομής της εξουσίας
ύποπτου προσωπικού πλουτισμού
αμφιλεγόμενων συναλλαγών
ανεξέλεγκτης οικογενειοκρατίας και
παρακρατικής συμπεριφοράς.

Σικελία το είπε ο Παπανδρέου
θα μπορούσε να θυμίζει και Λατινική Αμερική

Οι πασόκοι δεν ήταν άγγελοι, το ξέρω.
Αλλά δεν είχαν αφεθεί να πέσουν με τα μούτρα
στον λουφέ, λες και κυρίευσαν τη χώρα με ρεσάλτο.
Ούτε καταργούσαν και τα πιο στοιχειώδη προσχήματα,
Ούτε αντιμετώπιζαν την κριτική με δυσφορία
και παχυδερμισμό.
Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε φορά που ο Παπανδρέου
κρίνει την κυβέρνηση, η κυβέρνηση τον αποκαλεί υβριστή
Η αντιπολίτευση θεωρείται ύβρις....
Το έχω σημειώσει ξανά
Οι Έλληνες καταψήφισαν μια καλή κυβέρνηση
για να φέρουν μια έντιμη κυβέρνηση και τελικά
βρέθηκαν με μια κυβέρνηση η οποία δεν είναι
ούτε καλή ούτε έντιμη.
Το έχουν καταλάβει ?
Δεν είμαι βέβαιος
Σίγουρα όμως αρχίζει και το καταλαβαίνει
ο Καραμανλής !

Είναι ευθύνη και υποχρέωση όλων μας
να χρισημοποιούμαι την κριτική μας
απέναντι στην υποκρισία και την κοροϊδία
της εξουσίας και κυρίως στην εξουσία των νταβατζήδων
των προστατών και των νονών της εξουσίας,

Καπετάνιος
ο γιος της θάλασσας

Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου 2006

Η καταπάτηση και οι καταπατητές της Ζωής

Ο Καπετάνιος δεν είναι οικόπεδο
για αντιπαροχή
Ούτε οικόπεδο η αγροτεμάχιο εκτός σχεδίου
για καταπάτηση

Ο Καπετάνιος είναι Άνθρωπος
Έτσι, απλά
Εντός σχεδίου, του σχεδίου της Ζωής
Δεν πουλιέται, δεν αγοράζεται, δεν εξαγοράζεται

Δεν είναι καμμένο δάσος που περιμένει
την καταπάτηση και τον καταπατητή.
Γιατί ο Καπετάνιος και ο κάθε Καπετάνιος
είναι κομμάτια από το απέραντο αγροτεμάχιο
της Ζωής

Που κανείς καταπατητής δεν μπόρεσε και δεν
θα μπορέσει ποτές να καταπατήση,
ματαιοπονούν όσοι πιστεύουν και όσοι προσπαθούν
να καταπατήσουν το απέραντο αυτό αγροτεμάχιο
που λέγεται Ζωή.

Γιατί, γι αυτό το απέραντο αγροτεμάχιο
που λέγεται Ζωή
έχει φροντίσει ο δημιουργός
Γιατί οι σπόροι και η σπορά έγιναν από τον ίδιο
τον δημιουργό, από το χέρι του
και γι αυτό ανθίζει και θα καρπίζει αυτό το απέραντο
αγροτεμάχιο που λέγεται Ζωή
για πάντα, Αιώνια.....

Αλήθεια, όλοι αυτοί οι καταπατητές
της Ζωής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας
δεν καταλαβαίνουν ότι ματαιοπονούν ?
Αλήθεια
δεν καταλαβαίνουν ?
ότι δεν μπορούν να καταπατήσουν την Ζωή
και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια ?

Ο Καπετάνιος είναι ένας ανταποκριτής
ένας ρεπόρτερ της Ζωής
που βρίσκεται πάντα στην εμπόλεμη Ζώνη της Ζωής
στην πρώτη γραμμή
για να ζει και να γράφει τα γεγονότα
όπως ακριβώς συμβαίνουν !

Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2006

Η αλήτισα Ζωή....

Και αν γυρνάω μες στα πλακόστρωτα
καλντερίμια σαν αλήτισα
είναι γιατί εσένα ψάχνω να βρω
ταξιδευτή θαλασσοπόρε της Ζωής

Μα αυτό δεν με πειράζει
να γυρνάω μες στα καλντερίμια
σαν αλήτισα
αρκεί, εσένανε να βρω, να συναντήσω
να δω τα μάτια σου τα μπλε τα φωτεινά
που είναι γεμάτα ήλιο ουρανό και θάλασσα
ταξιδευτή της Ζωής και της Ζωής μου

Να δω τα μάτια σου τα βουρκωμένα
τα παραπονεμένα, τα αγαπημένα
τα μάτια σου που δίνουν νόημα
και χρώμα στη Ζωή και στη Ζωή μου

Δεν υπάρχει τίποτε μα τίποτε ομορφότερο
σ αυτή την Ζωή από την Ζωή
την αλήτισα Ζωή
την μια και μοναδική

Γι αυτό γυρνάω μες τα καλντερίμια
σαν αλήτισα
και ψάχνω εσένανε να βρω ταξιδευτή
θαλασσοπόρε της Ζωής

Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2006

Ταξίδι με το πλατανόφυλλο του Αιγαίου....



Λέσβος
Το νησί για όλες τις εποχές

Καλοκαίρι στο νησί σημαίνει
Βόλτα στην ακροθαλασσιά, ροναντικές ακροθαλασσιές
γαλήνια λιμανάκια, άραγμα νωχελικό στα καφενεία και τα καφέ
ξέφρενο clubbing και μπόλικο μεζεδοπαίχνιδο με ρακί και
όλα αυτά με θέα το Αιγαίο.

Μη διστάσετε να σταματήσετε στα γραφικά καφενεία
που βρίσκονται στις πλατείες των χωριών και να απολαύσετε
εκεί το ουζάκι σας με μεζέ, αλλά και μερακλίδικο
Ελληνικό καφεδάκι και γλυκό του κουταλιού.

Κοσμοπολίτικη Λέσβος
Το πιο κοσμοπολίτικο κομμάτι της Λέσβου είναι η ίδια
η πρωτεύουσα της, η Μυτιλήνη
Ο Μόλυβος, στο βόρειο τμήμα του νησιού,
διαθέτει το πιο τουριστικό προφίλ,
Το Πλωμάρι, η Καλλονή, τα Βατερά, η Πέτρα, η Σκάλα Σκαμνιάς
το Σίγρι, η Ερεσός,

Στη Λέσβο η ιστορία είναι παρούσα σε κάθε βήμα, ανεξίτηλα
τα ίχνη της πολυτάραχης ιστορίας του νησιού, αφημένα
διαχρονικά δίνουν μια γεύση από μνήμες, κάστρα και κατακτητές
Το νησί κατοικείται από το 3300 π.χ
Η πολυκύμαντη ιστορία της έχει αφήσει μνημεία εξαιρετικής
σημασίας, όπως το επιβλητικό κάστρο της Μυτιλήνης
και του Μόλυβου. Το απολιθωμένο δάσος που αποτελεί ένα
από τα σπανιότερα μνημεία της φύσης ανα τον κόσμο,
τα παλαιοντολογικά ευρήματα της Βρίσας.
Η Λέσβος είναι ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα
του Αρχαίου κόσμου.

Νησί που το αγκαλιάζει η Μικρά Ασία, οι μεγάλες
αποικίες των Ιώνων και των Αιολέων, αλλά και
η Τροία είναι πολύ κοντά.
Αυτό το νησί, το Πλατανόφυλλο του Αιγαίου, που ταξιδεύει
αιώνες τώρα μέσα στο μπλε και το γαλάζιο του Αιγαίου
ήταν και είναι ο τόπος που ενώνει με πολλούς διαφορετικούς
τρόπους την Ευρώπη με την Ασία, και στην άκρη του νησιού,
σαν να τραβάνε στις πλάτες τους τη Δύση για να την φέρουν
κοντά στην Ανατολή, οι δυο μεγάλες πόλεις του νησιού
η Μυτιλήνη και η Μήθυμνα, ο σημερινός Μόλυβος.

Νοτιοανατολικά της Μυτιλήνης
Οι κήποι, τα αετώματα, τα σασνεσίνια, τα τζαμωτά
τα μαρμάρινα φουρούσια, οι φοίνικες και οι μαρμάρινες
σκάλες των αρχοντικών σπιτιών θα σας αφήσουν άφωνους.

Διαδρομές του νησιού
Βγαίνοντας από την πόλη, συναντάς καταπράσινα τοπία
και υπέροχα παραθαλάσσια χωριά, που διατηρούν αναλλοίωτο
το χρώμα τους και προσφέρουν ζεστή φιλοξενία,
Μόρια, Παναγιούδα, Πάμφιλα, Θέρμη η λουτρόπολη με το άγιο νερό,
Η Γη άνοιξε και προσέφερε από τα σπλάχνα της το άγιο νερό
που θεραπεύει τις ασθένειες,
Οι άνθρωποι για να ευχαριστήσουν τη Θεά έχτισαν το ναό
της Θερμίας Αρτέμιδος.

Σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο, που κατοικείται
επί 5500 χρόνια, και σαν πλατανόφυλλο,
ταξιδεύει μέσα στους αιώνες στο γαλάζιο Βορειοανατολικό
Αιγαίο, και θα ταξιδεύει....
Ποιός ξέρει, ακόμη
για πόσους αιώνες,
Μπορεί και για πάντα
Αιώνια
Αυτό, μόνο ο δημιουργός το ξέρει....

Σ αυτόν τον τόπο τον μοναδικό
Όχι μόνο στη Λέσβο, αλλά στην Ελλάδα μας
Άρχισε η ιστορία όλου του κόσμου
και το σίγουρο είναι ότι εδώ θα τελειώσει.

Εδώ άρχισε και εδώ θα τελειώσει
όταν ολοκληρωθεί το ταξίδι πάνω στο γαλάζιο της θάλασσας
κάτω από το μπλε του Ουρανου, κάτω από τον ξάστερο ουρανό
αυτής τις Πατρίδας της μοναδικής, της ονειρικής.....

Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 2006

Μόλυβος ο " Αστέρας " της Λέσβου



Ο Μόλυβος είναι ένα από τα πιο κοσμοπολίτικα
και φημισμένα παγκοσμίως μέρη της Ελλάδας !

Διάσημος και αγαπημένος

Το πιο " in " θέρετρο της Ελλάδας



Η ομορφιά σε όλη της την μεγαλοπρέπεια

Μόλυβος από ψηλά...

Πέτρα, κάτω από τον βράχο της Παναγιάς

Πλωμάρι...

Καλλονή, η ομορφιά του κόλπου...



Η φύση παραμένει μέχρι σήμερα αλώβητη

Αγιάσος....

Ταξιδεύοντας με το Πλατανόφυλλο του Αιγαίου



Το όνομά του " Λέσβος "
Αν και σχεδόν κάθε χωριό έχει τις ιδιαιτερότητες
την κουλτούρα και την διαλεκτό του, όλοι οι κάτοικοι
της Λέσβου είναι ευγενικοί, φιλόξενοι και με ζωηρό
ενδιαφέρον για τις τέχνες και τα γράμματα

Η πολυπλοκότητα του τοπίου αποτελεί τον ένθερμο συνήγορο
της πολυμορφίας των ανθρώπων του, που διακρίνονται για
την κοσμοπολίτικη φινέτσα τους.
Στα παραθαλάσσια μέρη, θα εντυπωσιαστείτε από την
κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα, ενώ στην ενδοχώρα θα σας καταπλήξει
ο αέρας της αυθεντικότητας και της παράδοσης.
Στην αστική κουλτούρα θα διακρίνετε πολλές επιρροές από
την Μικρά Ασία αλλά και τις χώρες του Βορρά, καθώς εκεί
διέπρεψαν πολλοί Λέσβιοι και έγιναν εθνικοί ευεργέτες.

Στη Λέσβο μπορείτε να κάνετε διακοπές καθ όλη τη διάρκεια
του χρόνου,
Η Λέσβος, είναι το νησί για όλες τις εποχές,
σε τούτο τον τόπο θα βρείτε οπωσδήποτε αυτό που θα
σας χαλαρώσει, αλλά και αυτό που θα σας ιντριγκάρει.
Στα μπαράκια και τα νεανικά καφέ, συνωστίζονται ανακατεμένοι
μικροί , μεγάλοι, ντόπιοι και επισκέπτες, προκειμένου
να απολαύσουν τη θέα στο απέραντο γαλάζιο
και τα μαγικά ηλιοβασιλέματα.

Πολυσύχναστα ταβερνάκια, μοδάτες καφετέριες, παραδοσιακά
καφενεία συναντάς παντού σε όποιον προορισμό και αν πας,
Στην πόλη της Μυτιλήνης
Η παλιά πόλη, στην περιοχή Λαδάδικα, Κουμιδιά και Πάνω Σκάλα
με την μαγική ατμόσφαιρα, τα πλακόστρωτα καλντερίμια
τις παραδοσιακές όψεις των κτιρίων τα ατμοσφαιρικά μαγαζάκια,
τα ουζερί και τα μπαράκια αποτελούν σταθερό πόλο έλξης.

Τα καλοκαίρια, εκτός από την πόλη της Μυτιλήνης
οι πιο life style προορισμοί δυναμώνουν στο διάσημο Μόλυβο,
αλλά και στη Σκάλα της Ερεσού, στην Πέτρα, στο Πλωμάρι
στα Βατερά, τα κεφαλοχώρια του νησιού διαθέτουν ένα ιδιαίτερα
ζωντανό και αυθεντικό παραδοσιακό στυλ και χρώμα.
Η Αγιάσος, ο Πολιχνίτος, ο Σκόπελος, το Πλωμάρι, τα Λουτρά
τα Πάμφιλα, η Θερμή, ο Μανταμάδος, ο Μόλυβος, η Πέτρα
η Αγία Παρασκευή, η Καλλονή, η Αντισσα, η Ερεσός και
ο Μεσότοπος, σίγουρα δεν θα σας αφήσουν ασυγκίνητους
καθώς θα σας φέρουν νοσταλγικά πίσω σε άλλες εποχές.

Από την άλλη, τα παραδοσιακά ψαροχώρια, όπως
η Παναγιούδα, η Σκάλα Σκαμνιάς, το Πέραμα, η Σκάλα Πολιχνίτου
η Σκάλα Καλλονής, ο Γαβαθάς, το Σίγρι
δίνουν ένα γαστρονομικό παρών και ένα χρώμα διαφορετκό
με τα κρεμασμένα χταπόδια να λιάζονται απλωμένα
στον ήλιο της Λέσβου και τα τραπεζάκια έξω, πλάι
στο καρνάγιο, στα λιμανάκια και στις μικρές
γραφικές παραλίες τους.

Η Λέσβος έχει υψηλή παράδοση και άποψη στη γεύση
Η μαγειρική τέχνη της Λέσβου έχει να επιδείξει μια ανεξερεύνητη
και αρκετά άθικτη πλευρά της μεσογειακής διατροφής,
Η γαστρονομία της Λέσβου, θεωρείται πραγματικά
υψηλών προδιαγραφών, που συναρπάζει ακόμη και τους μεγαλύτερους
food writers, οι οποίοι, την θεωρούν κορυφαία και πολύ αυθεντική

Γευτείτε, λοιπόν στις ταβέρνες και στα μαγέρικα καλοφτιαγμένα
πιάτα, τέτοια που σε άλλα μέρη της Ελλάδας έχουν ξεχαστεί
ύστερα από την εισβολή της τουριστικής κουζίνας.
Οι Λέσβιοι χρησιμοποιούν όλα τα προϊόντα της γης τους για να
δημιουργήσουν τις ιδιαίτερες και ευφάνταστες σπεσιαλιτέ τους
μερικές από τις οποίες μόνο σε τούτο το νησί θα συναντήσετε.
Να θυμάστε, πάντως
ότι και μόνο για την κουζίνα του θα άξιζε να επισκεφτεί
κάποιος, κάθε γωνιά αυτού του τόπου του μοναδικού
Του Πλατανόφυλλου, που ταξιδεύει αιώνες, μέσα στο μπλε
και το γαλάζιο της θάλασσας, κάτω από τον Ήλιο
και τον ξάστερο Ουρανό.

Η φύση δημιουργεί τις δικές της συγγένιες,
κάποτε πολύ πιο ισχυρές από τις άλλες
που μας χαλκεύει το αίμα.
Δυόμισι χιλιάδες χρόνια πίσω, στη Μυτιλήνη,
βλέπω ακόμη τη Σαπφώ σαν μια μακρινή εξαδέλφη
που παίζαμε μαζί στους ίδιους κήπους,
γύρω απ τις ίδιες ροδιές,
πάνω απ τις ίδιες στέρνες...

Βέβαια, είναι που ζήσαμε στο ίδιο νησί,
Που είχαμε την ίδια αίσθηση του φυσικού
κόσμου, τη χαρακτηριστική, που εξακολουθεί
αναλλοίωτη από τα χρόνια εκείνα ίσαμε σήμερα
να παρακολουθεί τα τέκνα της Αιολίδας.

Οδυσσέας Ελύτης

Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου 2006

Σεργιάνι στο Πλατανόφυλλο του Αιγαίου " Λέσβος "



Η Λέσβος
Σταυροδρόμι πολιτισμών και τόπος όπου η φύση
μεγαλουργεί από τις παραλλαγές του πράσινου και
του απέραντου γαλάζιου
Νησί λαμπερό, με την μεγαλύτερη ηλιοφάνεια
στην Ευρώπη, σπάνια ποικιλία τοπίου και αδιαμφισβήτητη
φυσική ομορφιά. Απλώνεται σαν πλατανόφυλλο
στο Βορειοανατολικό Αιγαίο.

Λεσβιακό τοπίο
Η πολυμορφία του νησιού εκφράζεται μέσα από
τις κάθε λογής ομορφιές του
Οι εναλλαγές του τοπίου είναι συγκλονιστικές,
σε μια σταλιά γης, εδώ στην άκρη του Αιγαίου
καταπράσινα βουνά και βαθιές ρεματιές συμβιώνουν
αρμονικά με πευκόφυτες πλαγιές, δάση με πεύκα και καστανιές
Ερημικά ξωκλήσια, εντυπωσιακά μοναστήρια
γαλήνιοι σαν λιμνοθάλασσες κόλποι και μοναδικές
παραλίες με κρυστάλλινα νερά που κόβουν την ανάσα

Απέραντες αμμουδιές, απάνεμες γραφικές μικρές παραλίες
μοναδικά ηλιοβασιλέματα, παιχνίδι με τον ήλιο και τη θάλασσα
αγνάντεμα του μπλε και του απέραντου γαλάζιου,
Εδώ ο παράδεισος δεν τελειώνει στην πόρτα ενός ειδυλλιακού τοπίου
γιατί πίσω από όλα υπάρχει μια ιστορία και μια κρυφή και συγχρόνως
ορατή αρχοντιά που αναδίνει άρωμα Ανατολής και Δύσης

Η περιπλάνηση στα χωριά με τα καλντερίμια, τα στενά σοκάκια
και τα υπέροχα πέτρινα σπίτια δεν σταματά ποτές
μέχρι να γεμίσει η Ψυχή.
Χωριά ανέγγιχτα από τον χρόνο στέκονται αγέρωχα και συναρπάζουν
τον επισκέπτη, γιατί αποπνέουν το ρομαντισμό μιας άλλης εποχής.

Στους δρόμους του Νησιού θα ακούσετε τα φτερουγίσματα των πουλιών
και το σπάνιο τραγούδι των αηδονιών,
Όταν τα βήματά σας, σας οδηγήσουν στην πλατεία κάποιου
παραδοσιακού χωριού, θα νιώσετε την αίσθηση των θρύλων που
στοιχειώνουν μέχρι σήμερα στα απομεινάρια των ερειπωμένων σπιτιών,
Όποια κατεύθυνση κι αν πάρετε στη Λέσβο το σίγουρο είναι
ότι δεν θα πλήξετε ούτε στιγμή.

Το πλατανόφυλλο αυτό του Αιγαίου σας περιμένει
να σας ταξιδέψει στο όνειρο του μπλε και του γαλάζιου.....