Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2007

Το κάπνισμα στο εδώλιο του κατηγορουμένου.....



Είναι αλήθεια ότι κάνει κακό τόσο σε μας
όσο και στους συνανθρώπους μας.
Είναι πολύ μεγάλη εξάρτηση, το γράφω εγώ που είμαι
καπνιστής 50 χρόνια και δεν κάνω αντικαπνιστική
καμπάνια, όχι, απλά γράφω ότι είναι πρόβλημα
χωρίς να θέλω να πω ότι εγώ είμαι προβληματικός.
Το πρόβλημα το ξέρει ο καθένας μας πολύ καλά
με απαγορεύσεις όμως δεν αντιμετωπίζεται το κάπνισμα.
Οι καπνιστές δεν είναι κάποια άλλη κατηγορία ανθρώπων
όχι, όλοι άνθρωποι ήμαστε, το απαγορεύω δεν είναι σωστό.
Ποιοί ήμαστε εμείς που λέμε απαγορεύεται
Αυτοί που δεν καπνίζουμαι? η αυτοί που κάπνιζαν και
τώρα δεν καπνίζουν ?
Αυτοί που δεν κάπνισαν ποτέ δεν έχουν κανένα λόγο
να πουν ότι απαγορεύεται το κάπνισμα εδώ η εκεί.
Είναι πολύ δύσκολο ένας καπνιστής όπως εγώ να κόψει
το κάπνισμα, να το ελαττώση μπορεί, αυτή είναι η αλήθεια.
Ακόμη και ο καρδιολόγος μου ποτέ δεν μου είπε να κόψω
το κάπνισμα, όχι ότι δεν κάνει κακό, είναι εξάρτηση.

Καλημέρα σε όλους
Καπνίζοντες και μη καπνίζοντες
Ο καθένας ξέρει, μπορεί !
Καπετάνιος

Από την Εμπόλεμη Ζώνη της Παιδείας.....


Φωτο from Sailor

Η παιδεία στο εδώλιο του κατηγορουμένου

Στο εδώλιο του κατηγορουμένου
πρέπει να κάτσουν μαζί, η Κυβέρνηση, όλοι οι κυβερνόντες
αυτή τη χώρα, οι Πανεπιστημιακοί και οι φοιτητές.
Όχι για να τους δικάσουμε
Όχι, βέβαια
Αλλά, για να τους εκφράσουμε τους όρους και τους στόχους
της μεταρρύθμισης για την παιδεία και όλα τα Πανεπιστημιακά
ιδρύματα της χώρας.
Παράδειγμα !
Στόχος μας είναι το Μετσόβιο, με βάση μια διεθνώς αποδεκτή
αξιολόγηση, να βρεθεί στα 20 πρώτα τεχνολογικά ιδρύματα
της Ευρώπης.
Που σημαίνει τόσα χρήματα για έρευνα, αυτές τις προϋποθέσεις
για τους καθηγητές, τέτοιες εξετάσεις για τους φοιτητές.
Εμπλουτισμό της βιβλιοθήκης των Πανεπιστημίων, γιατί κανένα
σχεδόν Ελληνικό Πανεπιστήμιο δεν έχει σοβαρή βιβλιοθήκη.
Κανένα δεν έχει τους καθηγητές που θα έπρεπε σε σχέση με τους
φοιτητές που σπουδάζουν και βέβαια ορισμένα δεν έχουν καν
επαρκείς αίθουσες για μαθήματα.
Ίσως τότε να μπορέσουμε να ξεφύγουμε από αυτό το πρωτοφανές
θέατρο του παράλογου όπου συζητάμε όλα τα άλλα εκτός
από τη μεταρρύθμιση.
Και όπου μένουμε με την εντύπωση ότι διακυβεύονται πολλά,
εκτός από την ποιότητα των πτυχίων των παιδιών μας.

Λέτε όλος αυτός ο καβγάς να είναι μόνο
για το πάπλωμα ?
Λέω, τώρα εγώ !

Καλό πρωινό
σε όλους αυτούς τους γραφικούς
που ασχολούνται με την παιδεία και την μεταρρύμιση
Φιλάκια, Καπετάνιος !

Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2007

Χειμωνιάτικο σκηνικό.....



Χειμωνιάτικο σκηνικό, με χιόνια στα ορεινά
βροχές και κρύο επικρατεί στην κεντρική κα δυτική
Μακεδονία από χθες το βράδυ.
Κυκλοφοριακό χάος παρατηρείται σε κεντρικές αρτηρίες
από τις πρώτες πρωινές ώρες, λόγω της ισχυρής βροχόπτωσης
σε ολόκληρη την πρωτεύουσα και σε όλες τις γειτονιές
της Αττικής.
Ακόμη και στην Αττική όδο, λόγω καραμπόλας οχημάτων.

Στη Θεσσαλονίκη από τις πρώτες πρωινές ώρες βρέχει και
στις γύρω περιοχές κατά διαστήματα πέφτει χιονόνερο.

Εδώ στα Βριλήσσια αυτή την ώρα βρέχει και κάνει κρύο
ο χειμώνας δεν τέλειωσε ακόμη.....

Καλό πρωινό, υπομονή μέχρι να έρθει
η Άνοιξη και το καλοκαίρι!

Στην Εμπόλεμη Ζώνη της Καθημερινότητας, της Ζωής.....


photo from wunderground.com

Σήμερα 27 Φλεβάρη 2007 κλείνω έναν ολόκληρο χρόνο
εδώ, στις επάλξεις της Εμπόλεμης Ζώνης των blogs.
Το ηλεκτρονικό Ημερολόγιο του Sailor, άρχισε
στις 27 Φλεβάρη 2006 και συνεχίζει σε καθημερινή βάση
Πάντα ελεύθερο, ανεξάρτητο και αδέσμευτο
όπως ακριβώς είναι και ο ίδιος ο Sailor.
Ελεύθερος σαν τον αγέρα της θάλασσας, σαν το γαλάζιο κύμα
οπως το άλμπατρος του Νοτιά που πετά ελεύθερο.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους με υποδέχθηκαν
με την αγάπη τους, τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη τους
πιστεύω ότι τίμησα έναν ολόκληρο χρόνο αυτή τους την προσφορά
και αυτό θα συνεχίσω να κάνω και τον δεύτερο αυτό χρόνο.
Η αγάπη, η εμπιστοσύνη, η αξιοπρέπεια και ο σεβασμός είναι
αυτά που με διακρίνουν, με ξεχωρίζουν και έτσι θα παραμείνω.
Τα γράφω όλα αυτά γιατί κανείς ένα χρόνο δεν με γνώρισε και
δεν με γνωρίζει, κανείς, απλά, με ξέρουν ορισμένοι μόνο
μέσα από το ηλεκτρονικό ημερολόγιο.
Δεν το κάνω παράπονο, απλά το αναφέρω

Πιστός όπως πάντα στην Αρχόντισσα ζωή, που είναι η μόνη
που με γνωρίζει πολύ καλά.
Πιστός στην αγάπη μου για τον άνθρωπο, τους ανθρώπους και όλα
τα πλάσματα στον πλανήτη.
Πιστός και άψογος πολεμιστής, υπερασπιστής της ζωής
Πάντα στις επάλξεις της καθημερινότητας για μια καλύτερη ζωή
για έναν καλύτερο κόσμο και πιο δίκαιο, το άδικο δεν το μπορώ.
Το χαμόγελο του Sailor είναι χάρισμα της Αρχόντισσας ζωής
Η μεγάλη καρδιά του είναι χάρισμα του δημιουργού.

Έτσι πορεύτηκα και έτσι θα συνεχίσω να πορεύομαι μέχρι το τέλος
Το ηλεκτρονικό ημερολόγιο του Sailor
Είναι, πάντα πολύ φιλόξενο, όπως ακριβώς είναι και ο ίδιος
Κερνάει πάντα Αχνιστό Ελληνικό Καφέ σε Μπακιρένιο Μπρίκι.

Καλό πρωινό σε όλους
Φιλιά και αγάπη

Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2007

Είμαστε παιδιά ΧΩΡΙΣ πατρίδα.....



Ένα πολύ μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που έχει
η Πατρίδα μας και μας αγγίζει όλους μας.

Όσο και αν θέλουμαι να το αποφύγουμαι αυτό γίνεται
όλο και πιο μεγάλο, σε λίγο θα γίνει τεράστιο.
Η αδιαφορία και το δεν βαρίεσε βρε αδελφέ δεν αντιμετωπίζει
το πολύ μεγάλο αυτό πρόβλημα.
Η αδιαφορία είναι ότι χειρότερο σε αυτή την περίπτωση.

Γεννήθηκαν στην Ελλάδα, στη χώρα του πολιτισμού, στη χώρα
που έδωσε τα φώτα της σε όλους τους λαούς του Πλανήτη Γη.
Μιλάνε ελληνικά καλύτερα από εμάς, πήγαν σχολείο,
σπουδάζουν, δουλεύουν, θέλουν να φτιάξουν τη ζωή τους.
Κι όμως δεν είναι πολίτες αυτής της χώρας.
Γιατί αραγε ?
Δεν είναι σαν εμάς ?
Και όμως είναι χωρίς Πατρίδα
Τι ζητάνε οι άνθρωποι, ζητάνε μια πατρίδα
Γιατί γεννήθηκαν εδώ
Γιατί μιλάνε Ελληνικά καλύτερα από όλους εμάς
Η πατρίδα είναι η γλώσσα
Τώρα τι πρέπει να κάνουμε άραγε ?
Να τους κόψουμε την γλώσσα ?

Στο ερώτημα τι πρέπει να γίνει με αυτούς τους ανθρώπους και
τους υπόλοιπους 200.000 που έχουν γεννηθεί εδώ και θα ενηλικιωθούν
τα υπόλοιπα χρόνια, η απάντηση θα έπρεπε να είναι πολύ απλή.
Ότι έγινε με τους Έλληνες μετανάστες στις Ηνωμένες Πολιτείες
στην Αυστραλία, στην Ευρώπη.
Ότι έγινε, δηλαδή, με όλους αυτούς τους ΄Ελληνες για τους οποίους
εμείς εδω οι ιθαγενείς αισθανόμαστε περήφανοι επειδή πρόκοψαν
στα ξένα αυτοί και τα παιδιά τους.
Μόνο που πρόκοψαν σε κοινωνίες που τους δέχτηκαν ως ισότιμα μέλη.

Εδώ όμως τι γίνεται ?
Θα τους δεχθούμε άραγε ποτέ σαν ισότιμα μέλη ?
Η θα συνεχίσουμε να τους αγνοούμε ?

Η κοινή όμως λογική δεν μπορεί να αγνοήσει το πολύ βασικό στοιχείο
της ενσωμάτωσης.
Γιατί, όπως τότε, έτσι και σήμερα στις περισσότερες χώρες
της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από το Βορρά μέχρι το Νότο, τα παιδιά
των μεταναστών που γεννιούνται εκεί γίνονται αυτομάτως πολίτες
της χώρας. Χωρίς εκπτώσεις, εξαιρέσεις και υποπεριπτώσεις.

Τι συμβαίνει στη Χώρα μας όμως, αν είναι να φέρει κάποιος κανένα
μετάλλιο, γίνεται Έλληνας με συνοπτικές διαδικασίες.
Μέχρι που μπορούν να βρούν ότι η γιαγιά του ήταν γνήσια απόγονος
του Μεγαλέξανδρου.

Στην Ελλάδα ισχύει το δίκαιο του αίματος
Πράγμα που σημαίνει ότι Έλληνας είσαι από καταγωγή και μόνο
Τελεία και παύλα !

Ένας Έλληνας αστυνομικός απάντησε σε κάποια που τον ρώτησε
γιατί δεν μπορεί να βγάλει ταυτότητα, ο παππούς μου δεν μου έχει
δείξει κάποιον μαύρο Έλληνα, έτσι της απάντησε όταν τον ρώτησε
γιατί δεν μπορεί να βγάλει ελληνική ταυτότητα.

Μια μέρα κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και είπα "δεν είσαι Ελληνίδα"
Αλλά αμέσως μετά το σκέφτηκα, τελικά ποια είναι η πατρίδα σου
μπορείς να μου πεις ?
Γεννήθηκα στην Κόρινθο και μεγάλωσα στην Αθήνα
Αισθάνομαι ξεκρέμαστη, το μόνο μου χαρτί είναι η ληξιαρχική
πράξη γέννησης
Δεν μπορώ να γραφτώ στο πανεπιστήμιο
Εδώ όμως είναι ο τόπος μου
Εγώ είμαι Ελληνίδα !

Καλό πρωινό
Σε όλα τα παιδιά ΧΩΡΙΣ Πατρίδα !

Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2007

Από την Εμπόλεμη Ζώνη της Παιδείας.....


Η γελοιογραφία του Γιάννη Ιωάννου

Με τις καταλήψεις καταλύονται οι ακαδημαϊκές ελευθερίες
της ακαδημαϊκής κοινότητας, λέει μεγάλη μερίδα ακαδημαϊκών.
Ποιος όμως τους ακούει
Από την άλλη μεριά, τις διπλανής πόρτας, όλοι δηλώνουν
αντί εξουσιαστές και οι καταλήψεις συνεχίζονται.
Τα παιδιά, οι κανονικοί φοιτητές, βρίσκουν κλειστές
τις πόρτες των Δημόσιων Πανεπιστημίων.
Τώρα γιατί διάβασαν, γιατί έδωσαν εξετάσεις και μπήκαν στα
Πανεπιστήμια και τα Πολυτεχνεία, αυτό είναι κάτι που πρέπει
να απαντηθεί από τους πανεπιστημιακούς, από τον Καραμανλή
την Γιαννάκου, τον Παπανδρέου και τους υπόλοιπους τις
κομπανίας της εξουσίας, αυτού του τόπου, που μας κυβερνά.
Γιατί όλοι αυτοί κόπτονται για τον δημόσιο χαρακτήρα που
πρέπει να διατηρήσει η ανώτατη παιδεία.

Εν τω μεταξύ, όλα τα πανεπιστήμια είναι υπό κατάληψη
Οι πρωτοετείς το μόνο που πρόλαβαν να κάνουν, ήταν,
εγγραφή μόνο, ευτυχώς που πρόλαβαν.
Μαθήματα όμως δεν έκαναν μέχρι τώρα, γιατί οι πόρτες είναι
κλειστές γι αυτούς, ανοίγουν μόνο για τους αντί εξουσιαστές
φοιτητοπατέρες και ο Καραμανλής με την Γιαννάκου βολτάρουν.

Ο Πρωθυπουργός ψάχνει θέματα ικανά να διαμορφώσουν
την πολιτική ατζέντα, προκειμένου να διαψεύσει τις φήμες
που εντείνονται περί εκλογών τον Ιούνιο.
Ο νόμος-πλαίσιο για την παιδεία, είναι απλά πρόσχημα

Ποια πανεπιστημιακή κρίση και κουραφέξαλα, το πρόβλημα
είναι η οικογενειοκρατία και η εκλογική πελατεία.
Το σύστημα δεν λαθεύει, λειτουργεί άψογα, είναι δρομολογημένο
με μηχανές ρουσφετιού, συναλλαγής και αλισβερισιού.
Στην Γερμανία, το παιδί, είναι βασιλιάς
Εδώ της καρπαζιάς
Η αξιοκρατία είναι είδος υπό εξαφάνιση σ αυτή τη γεροντική
κοινωνία.
Όλοι κοιτάνε προς τα πίσω, προς τα άσπρα μαλλιά
Κανείς δεν κοιτά μπροστά
Εκσυγχρονισμός της κοινωνίας δεν γίνεται προς τα πίσω
Αλλά μόνο προς τα μπροστά
Αυτό δεν το ξέρουν ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου ?
Αν όχι
Είναι καιρός να το μάθουν

Καπετάνιος

Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2007

Από την Εμπόλεμη Ζώνη της Παιδείας.....


φωτο από το ethnos.gr

Είναι νέος. Σκοτώστε τον !

Το να ψηφίζουν οι φοιτητές στην εκλογή των πρυτανικών
αρχών, ας πω, ότι αυτό είναι μια κατάκτηση του φοιτητικού
κινήματος, εδώ στην Ελλάδα μόνο.
Γιατί δεν υπάρχει σε κανένα άλλο μέρος του Πλανήτη

Αλλά το να ψηφίζουν οι φοιτητοπατέρες, αυτό ξεπερνά
τα όρια. Εδώ, σε όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας
κάνουν κουμάντο οι φοιτητοπατέρες και οι αιώνιοι φοιτητές
και όχι οι πραγματικοί φοιτητές.
Αυτοί κανονίζουν τα των εκλογών, και για όλα στα
πανεπιστήμια, με τις ευλογίες όλων των κομμάτων
και όλων των παρατάξεων.
Πατρονιάρονται από όλα τα κόμματα, μέσω των μυστικών
κονδυλίων των κομμάτων και των παρατάξεων από τις επιχορηγήσεις
που τους παρέχουν οι Έλληνες φορολογούμενοι.
Εμείς τα πληρώνουμε όλα
Εμείς τα κορόιδα
Γιατί ήμαστε και αφελείς και κορόιδα !

Τα παιδιά μας δεν μορφώνονται
Αλλά, τα λεφτά τα πληρώνουμε

Τα πανεπιστήμια όλης της χώρας δεν λειτουργούν όλη αυτή
την πανεπιστημιακή χρονιά, γιατί, τελούν υπό ομηρία
των φοιτητοπατέρων, των αργόσχολων και των αιώνιων φοιτητών.
Και μ αρέσει που αυτοαποκαλούνται αναρχικοί και αντί εξουσιαστές

Το καταπληκτικό είναι, ότι στις εισόδους του πολυτεχνείου κάνουν
βάρδιες οι φοιτητές και οι πρυτανικές αρχές αντί να κάνουν μαθήματα
και να παραδίδουν γνώσεις και γνώση στους φοιτητές στις αίθουσες
διδασκαλίας και στο αμφιθέατρο του πολυτεχνείου.
Τώρα αν αυτό λέγεται παιδεία και φοιτητικό κίνημα και όχι αχταρμάς
και μπάχαλο, ας βγει κάποιος από το πολυτεχνείο να μας πει
τι είναι τέλος πάντων αυτό που γίνεται.
Πάντως η κοροϊδία συνεχίζεται !

Πάνω σ αυτή την προσπάθεια εκσυγχρονισμού της κοινωνίας
και της παιδείας θα φάει τα μούτρα του ο Καραμανλής.
Τώρα κόβει απλά βόλτες μπροστά από το μπετόν αρμέ
της καθυστέρησης και κυρίως της απραξίας.

Καλημέρα στο φοιτητικό κίνημα
της σύγχρονης Ελλάδας

Καπετάνιος !

άρπα - κόλλα μεταρρύθμιση.....



Αυτό θέλουνε να κάνουνε
Αυτό όμως δεν είναι μεταρρύθμιση
Είναι η παράγκα του Καραγκιόζη

Άραγε το ζητούμενο για την ανώτατη παιδεία είναι πως
θα γίνεται η επιλογή, η εκλογή των Πρυτανικών αρχών
και πως θα λειτουργεί το άσυλο ?
Η πως θα γίνει πραγματική αναβάθμιση παιδείας, γνώσεων
που πρέπει να προσφέρονται στους διδασκομένους από
τους διδάσκοντες ?
Τι είναι όλο αυτό το καραγκιοζλίκη, το θέατρο, που γίνεται
όλες αυτές τις τελευταίες ημέρες ?
Τι υποκρισία είναι όλη αυτή από όλες τις πλευρές όλων αυτών
που αποτελούν τον κορμό που λέγεται παιδεία ?
Ποιόν ρωτήσανε άραγε όλοι τους, ακόμη και οι λεγόμενοι
Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι ?
Ποιόν ?
Τους κουκουλοφόρους που μπαινοβγαίνουν στο Πολυτεχνείο
η τους φοιτητοπατέρες και τους αιώνιους φοιτητές που
πατρονιάρονται από κόμματα και οργανώσεις ?

Τα παιδιά που ζητούν ανώτατη παιδεία και μόρφωση, αντάξια
της γνώσης και των γνώσεων που τους αρμόζει, που αρμόζει
σε πραγματικούς ανθρώπους της γνώσης, τα ρωτήσανε ?

Ποιόν επιτέλους ρωτήσανε ?
Η πολιτεία, η κεντρική εξουσία και η Πανεπιστημιακή κοινότητα ?
Ποιόν ?
Τις δημοσκοπήσεις ?
Χάθηκε πια ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια, και το μόνο που τους
νοιάζει είναι ποιος και ποιοι θα πάρουν τα κονδύλια από
την κρατική επιχορήγηση ?
Είναι στ αλήθεια αναβάθμιση αυτή σπουδών και πτυχίων ?
Έτσι θα γίνει η αναβάθμιση ?

Που είναι οι προικισμένοι Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι ?
Μας τέλειωσαν

Είναι παιδεία αυτή ?
Αυτή είναι κοροϊδία
Ποιος νόμος πλαίσιο, αυτός δεν είναι ούτε νόμος ούτε πλαίσιο
Άρπα - κόλλα μεταρρύθμιση είναι
Μεταρρύθμιση μόνο στη λέξη είναι

Καλό πρωινό στην Ανώτατη Παιδεία......

Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου 2007

Σταματήστε την αλλαγή του κλίματος


η φωτο από το new.e-go.gr

Καπετάνιος παντός καιρού
Από την Εμπόλεμη Ζώνη της ζωής και του Κόσμου
Καιρός είναι τώρα, γιατί αύριο θα είναι
πολύ αργά.
Ο Πλανήτης Γη πρέπει να σωθεί, τώρα,
γιατί σε λίγο θα είναι μη αναστρέψιμη
η καταστροφή, είναι χρέος όλων μας.
Όλοι έχουμε ευθύνη για την καταστροφή
που πλησιάζει.....

Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2007

Η καρδιά είναι η ζωή της ζωής....



Ο έρωτας αρχίζει όταν αρχίζουν να μιλάνε οι καρδιές
Ο έρωτας αρχίζει εκεί που σταματά η λογική
Γι αυτό, αυτοί που έχουν τετράγωνη λογική
δεν ερωτεύονται ποτέ.
Γιατί η καρδιά τους φαίνεται ότι έχει διαφορετικό
σχήμα και όχι το σχήμα της καρδιάς.
Αυτό το γράφω, γιατί ξέρω την καρδιά την δικιά μου
και το σχήμα της
Γιατί γνωρίζω τον κτύπο της καρδιάς μου, τις δικιάς μου καρδιάς,
που ο ρυθμός από τον κτύπο της καρδιάς μου είναι πολύ
ρυθμικός και μελωδικός, γνώριμος και αγαπητός
Όχι μόνο από εμένα, αλλά και από πολλές άλλες καρδιές
που και αυτές έχουν κτύπο ρυθμικό και μελωδικό.
Ο έρωτας εξαρτάτε από την ποιότητα της μελωδίας και
του ρυθμού της καρδιάς, της κάθε καρδιάς
Είναι η πιο όμορφη μελωδία και ρυθμός που έχει συνθέσει
ποτέ συνθέτης δημιουργός
Η καρδιά είναι το τελειότερο όργανο μουσικής μελωδίας,
ρυθμού και ζωής που μας έκανε δώρο ο δημιουργός ο μοναδικός,
σε στιγμές που βρισκόταν ερωτευμένος, ακούγοντας τον κτύπο
της δικής του καρδιάς και απεφάσισε να προσφέρει και σε μας
την καρδιά την μια και μοναδική.
Χωρίς καρδιά οποιασδήποτε μορφής, μελωδίας και ρυθμού
δεν υπάρχει ζωή.....

Καπετάνιος

Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2007

Ο τελευταίος χορός του πολεμιστή, του υπερασπιστή της ζωής.....


photo from wunderground.com

Κάθε άνθρωπος που κυνηγά τη δύναμη της γνώσης
χορεύει στο θάνατό του

Θα έρθω λοιπόν και θα χορέψω στο θάνατό μου πάνω εδώ,
σ αυτή τη γη, στο τέλος της μέρας, και καθώς
θα χορεύω τον τελευταίο χορό μου, θα ιστορώ
τους αγώνες μου, τις μάχες που κέρδισα και τις μάχες
που έχασα. Θα μιλάω για τις χαρές και για τα βάσανα
που πέρασα αναζητώντας την προσωπική μου δύναμη.
Ο χορός μου θα ιστορεί τα μυστικά και τα θαυμάσια
πράγματα που αντιμετώπισα στη ζωή μου, και ο θάνατός μου
θα κάθεται εδώ και θα με παρακολουθεί να χορεύω
χαμογελώντας για τελευταία φορά στη ζωή

Ο ήλιος που θα βασιλεύει, θα λούζει το σώμα μου
με φως χωρίς να το καίει
Ο αέρας θα είναι ήρεμος και γλυκός καθώς θα ζυγώνω
προς το τέλος του χορού
Θα κοιτάξω τον ήλιο, γιατί, δεν θα τον ξαναδώ ποτέ
ούτε ξύπνιος, ούτε στο όνειρό μου, και τότε ο θάνατός μου
θα δείξει προς το νοτιά
Προς την απεραντοσύνη του πελάγους
Εκεί που πετούν τα Άλμπατρος......

Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2007

Ένα παιδί γεννιέται σαν σήμερα κάτω από τα αστέρια του λαμπερού ουρανού της Αθήνας.....



Ένα παιδί γεννιέται σαν σήμερα και το πρώτο του κλάμα
ακούγεται στο Μαιευτήριο της Έλενας κάτω από τον
ουρανό της Αθήνας, λίγους μήνες πριν τον πόλεμο με
την Ιταλία, στο ληξιαρχείο της Αθήνας η ημερομηνία
είναι 20 Φλεβάρη 1940.
Από τότε έχουν περάσει 67 χρόνια και ο νεογέννητος
καπετάν Δημήτρης, μεγάλωσε σιγά, σιγά και σταθερά
και μέσα από το οδοιπορικό της ζωής του, έφτασε μέχρι
εδώ, μέχρι σήμερα που γράφει αυτές τις λίγες γραμμές
καθισμένος στο γραφείο του στη θαλπωρή του σπιτιού.
Σήμερα, αυτό το πρωινό, 20 Φλεβάρη 2007, ο μεγάλος πια
καπετάν Δημήτρης γράφει με το χέρι το μεγάλο πια το
δικό του για τον ερχομό του στη ζωή και στον κόσμο.
Η αλήθεια είναι ότι ο καπετάν Δημήτρης δεν το περίμενε
να το γράψει ο ίδιος στο Blog το δικό του, πως μπορούσε
να φανταστεί, ότι θα γινόταν το Ιnternet και θα είχε φτιάξει
ιστοσελίδα στο Blogger για να γράψει ο ίδιος για την γέννησή του.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσε να το προβλέψει αυτό
ούτε και ο καπετάνιος....

Ευτυχισμένα γενέθλια καπετάν Δημήτρη
Ότι καλύτερο στη ζωή σου
Όλος ο κόσμος είναι δικός σου
Θα πάμε, μέχρι το τέλος μαζί και θα χορέψουμε
τον τελευταίο χορό μαζί με τον πολεμιστή καπετάνιο
Γιατί και αυτός την ίδια ώρα και μέρα γεννήθηκε.
Μαζί γεννηθήκατε, μαζί θα χορέψετε και τον τελευταίο χορό

Καλά και ευτυχισμένα γενέθλια

Σε λίγες ημέρες, στις 27 Φλεβάρη, αυτό το Blog του καπετάνιου
συμπληρώνει έναν ολόκληρο χρόνο.... και συνεχίζει......
και θα συνεχίζει

Καλό πρωινό σε όλους
με όλο μου τον σεβασμό
και την αγάπη που σας έχω

Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2007

Ο Καπετάνιος στο δρόμο πριν το γήπεδο.....



Θέλανε τα παιδιά να βγάλουν φωτογραφία τον Καπετάνιο
πριν πάει στο γήπεδο, για να πάει γούρι
έτσι είπαν τα παιδιά και ο Καπετάνιος δεν τους
χάλασε το χατήρι και το γούρι
γιατί είναι Παναθηναϊκοί
Τι να κάνω, δεν μπορώ να αρνηθώ !

Οι Αρκάδες....



Οι Αρκάδες σήμερα ήτανε κλειστοί
Το γραφείο Τελετών που είναι ακριβώς δίπλα
είναι πάντα ανοιχτό και περιμένει τους καινούργιους
πελάτες, ποτέ δεν είναι κλειστό, γιατί πάντα
υπάρχουν πελάτες.
Έτσι, είναι η ζωή
Από την μια τρως και
από την άλλη αναπαύεσαι για πάντα....

Αετός τέλος....



Το πέταγμα του αετού, τελείωσε για φέτος
του χρόνου και πάλι, δεν υπήρχαν πολλοί αετοί
φέτος, όσο πάει και λιγοστεύουν
στο τέλος κάποια χρονιά θα είμαι μόνος
και θα είμαι και πολύ γραφικός.
Ένας καπετάνιος στην στεριά πετάει τον αετό

Και του χρόνου καπετάν Δημήτρη.....

Έκανε χρυσές δουλειές σήμερα....



Πριν λίγο που πέρασα δεν υπήρχε τίποτε
τα φάγανε όλα μου είπε ο κυρ Φώτης,
πέσανε οι άγριοι και φάγανε μέχρι και
τα κατεψυγμένα καπετάνιε.
Εγώ πέρασα απλά να δω και όχι για να φάω
πήγαινα για το πέταγμα του Αετού
να απολαύσω το πεταγμά του στον ουρανό !

Rio Carnaval.....


φωτο από το e-go.gr

Πάμε Ρίο ντε Τζανέϊρο
την καρδιά του Καρναβαλιού

Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2007

Πάμε... πυραμίδα

Αρχίζω πρώτος σαν μεγαλύτερος που είμαι
από όλους σας.
Δεν το ξέρω το παιχνίδι, αλλά θα δοκιμάσω

1. Το καλό παιδί

Αυτό είναι αλήθεια, στην κυριολεξία
Πάντα ήμουν και εξακολουθώ να είμαι το καλό και αγαπημένο παιδί,
όχι μόνο της οικογένειας όλόκληρης
αλλά και όλων αυτών που με γνωρίζουν, με κάνουν παρέα,
μου λένε έστω και μια καλημέρα, των συνεργατών μου και
των πληρωμάτων μου στα πλοία που έχω υπηρετήσει όλα μου
σχεδόν τα χρόνια.

2. Είμαι ανορθόδοξος

Όλοι μου λένε όμως ότι είμαι αναποδιασμένος, για όλα έχω αντιρρήσεις,
χωρίς βέβαια να κάνω παρατηρήσεις, παρά μόνο δίνω συμβουλές
που πιστεύω ότι είναι χρήσιμες, όπως το πιστεύω και το μετράω εγώ,
χωρίς να είναι εγωιστικό.
Πάντως τόσο οι συνεργάτες μου, όσο και τα πληρώματά μου που έκαναν
μαζί μου, μου είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη.
Δεν συμφωνούσα ποτέ γιατί πάντα έκανα το σωστό, όχι ότι δεν
σέβομαι το λάθος. Είμαι ανορθόδοξος γι αυτό πάντα κάνω το σωστό
χωρίς να έχω τίποτε με το λάθος.

3. Είμαι ευγενής, καταδεκτικός

Έτσι φαίνεται γεννήθηκα
Είναι βέβαια και θέμα διαπαιδαγώγισης, παίζει ρόλο η οικογένεια
είμαι καλομεγαλομένος.

4. Στη ζωή την μία και μοναδική

Από την μόνη που δεν έχω παράπονο κανένα, είναι η Αρχόντισσα Ζωή
όπως την λέω και την γράφω πάντα
και ας είμαι ανορθόδοξος

5. Επαγγελματικά

Όλα πήγαν, όλα μου τα χρόνια, καλά
Όχι βέβαια χωρίς κόπο, όχι σωματικό, αλλά πνευματικό.
Χρειάστηκαν πολλά χρόνια και πολύς κόπος, μαζί και αγάπη
για να αποκτήσω γνώσεις και γνώση του κόσμου και της ζωής.
Όποτε χρειαζόταν έκανα και συμβιβασμούς, ποτέ όμως στην εξουσία.
Πάντα έμεινα
Ελεύθερος, ανεξάρτητος, αδέσμευτος και ειλικρινής
με τους ανθρώπους.
Τίποτε δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή
ακόμη και ο ερχομός μου στον κόσμο μέσα από την δημιουργία.
Πάντα σεβάστηκα αυτούς που με αντάμειβαν για την προσφορά μου
στην εργασία που μου προσέφεραν κατόπιν αμοιβής.
Καλό βράδυ σε όλους
πιστεύω να ήμουν μέσα στις προδιαγραφές του παιχνιδιού
παρ όλο που δεν το ξέρω.

Τώρα προτείνω

Zoyfitsa
Sofi-k
Nyctolouloudo
Sea-ina
xnoudi

H αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζω κανέναν
και που προτείνω είναι ρίσκο
δεν ξέρω και δεν με ξέρει κανείς εδώ στα Blogs

Συγνώμη
Καλό πρωινό

Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2007

Καλημέρα Μίκη της Ελλάδας.....


photo from wunderground.com

Μίκης Θεοδωράκης
Από την συνεντευξή του στη
ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΑΝΑΝΟΥ

Σήμερα πως αισθάνεστε για την Ελλάδα ?

Είμαι διχασμένος, όταν τη συγκρίνω με την Ελλάδα που παραλάβαμε,
που ζήσαμε πριν από μισό αιώνα, τότε βλέπω ότι έχει πάει
πολύ μπροστά. Ειδικά στα θέματα της Δημοκρατίας και του
γενικού επιπέδου ζωής, παρ όλες τις ανισότητες.
Όταν όμως σκέφτομαι τι θα μπορούσε να γίνει και δεν έγινε,
δηλαδή που θα μπορούσαμε να έχουμε φτάσει, ποιοτικά και
ποσοτικά και δεν φτάσαμε, τότε μελαγχολώ και πολλές φορές
απελπίζομαι.

Και εγώ το ίδιο Μίκη μου
Πάντα μελαγχολώ και πολλές φορές απελπίζομαι
Καπετάνιος

Τελικά, σε αυτόν τον τόπο τιμάμε τον πολιτισμό
και τους ανθρώπους του ?

Κι εδώ είμαι εκ των πραγμάτων διχασμένος σε σχέση με την
πολιτεία, το κράτος και τις κυβερνήσεις από την μια μεριά
και τον λαό μας από την άλλη.
Δυστηχώς, από τα πρώτα-πρώτα βήματά μου η εξουσία με
αντιμετώπισε εχθρικά.
Όσον αγορά τον λαό μας, ειδικά στα τελευταία χρόνια,
κατόρθωσε στην πλειοψηφία του να απελευθερωθεί από τον
εναγκαλισμό των κομματικών εξουσιών, τουλάχιστον ως προς
εμένα και όχι μόνο.
Ο λαός μας δεν υπολογίζει πλέον τις δύο εξουσίες, κόμματα
και ΜΜΕ και με κατακλίζει καθημερινά με κάθε είδους αυθόρμητες
τιμητικές εκδηλώσεις, που, όπως είναι φυσικό αποτελούν για
μένα την καλύτερη δικαίωση για τη ζωή, τους αγώνες και το έργο μου.

Μ ποιό τρόπο η τέχνη μπορεί να προωθήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα ?

Συνηθίζω να λέω ότι η τέχνη απευθύνεται σε ελεύθερους ανθρώπους,
επομένως, κανονικά η Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα
θα πρέπει να προηγούνται της τέχνης.
Όταν ιδίως οι ξένοι με ρωτούν, γιατί αγωνίζομαι αντί να
εκμεταλλεύομαι το άλλοθι του καλλιτέχνη και να παραμένω όπως
οι περισσότεροι υπεράνω και εκτός των αγοραίων αντιπαλοτήτων
και συγκρούσεων, συχνά τους απαντώ, με χιούμορ βέβαια,
ότι το κάνω για το συμφέρον μου και το συμφέρον του έργου μου,
που έχει ανάγκη από ολοκληρωμένους, μορφωμένους, υπεύθυνους,
με μια λέξη ελεύθερους πολίτες για να κατανοηθώ.
Γιατί δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει τέχνη για δούλους.
Και σε αυτή την κατηγορία κατατάσσω σήμερα όσους είναι δούλοι
η έστω δουλικοί απέναντι στο σύστημα.
Οφείλω, λοιπόν, αν θέλω μια μέρα να γίνω 100% κατανοητός και
αποδεκτός ως καλλιτέχνης, να παλέψω γι αυτό το πρώτο βήμα προς
την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ας μην περιμένουμε λοιπόν, από την τέχνη να μας σώσει
Αντίθετα, η τέχνη περιμένει από μας για να σωθεί.

Συνεχίζεται
Υπάρχει και συνέχεια
Καλό πρωινό

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2007

Ξεπεράσαμε το κόκκινο σε αυτόν τον τόπο.....


photo from travelblog.org

Υπερδιπλασιασμό των χρεών των Ελληνικών νοικοκυριών μέσα
σε ένα χρόνο καταφέραμε τον τελευταίο χρόνο, μεγάλο επίτευγμα,
αλλά εμείς οι Έλληνες ήμαστε πάντα μόνο για μεγάλα επιτεύγματα.
Τον τελευταίο χρόνο τα χρέη των νοικοκυριών αυξήθηκαν κατά 100%
το σύνολο των νοικοκυριών τον τελευταίο χρόνο είναι χρεωμένα σε αυτήν
την καταπληκτική χώρα, για στεγαστικά 50 δις ευρω και για καταναλωτικά
25 δις ευρω.
Έχουμε σπάσει όλα τα ρεκόρ σε παγκόσμια κλίμακα, της ταχύτητας
του υπέρ δανεισμού.
Έχουμε ξεπεράσει τα όρια
Έχουμε υπερβεί το κόκκινο, δηλαδή, το απαγορευτικό, και κανείς
δεν κάνει κάτι, εμείς εκεί, το βιολί μας.
Καθημερινά συνωστισμός στις τράπεζες για δάνεια, για κάρτες
για στεγαστικά, για καταναλωτικά και για δάνεια αποπληρωμής
των δανείων, αυτό λέγεται παραλογισμός.
Χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να τα αποπληρώσουμε
Καλά, κανείς δεν σκέφτεται τι πρόκειται να γίνει ?
Κανείς δεν σκέφτεται το μέλλον αυτού του τόπου ?

Όλοι θέλουν να γίνουν ιδιοκτήτες γενικώς, κατά κύριο λόγο βέβαια,
ιδιοκτήτες της γης αυτού του τόπου που γεννήθηκαν, του δικού τους
τόπου, και να κατοχυρώσουν την ιδιοκτησία τους νομικά, λες και είναι
άποικοι, μετανάστες, που ήρθαν σε αυτό τον τόπο να βρουν την τύχη τους
και μια καλλίτερη ζωή, όπως κάνουν οι οικονομικοί μετανάστες που ήρθαν
στη χώρα μας.
Σε λίγα χρόνια όπως πάμε, θα γίνουμε μετανάστες στην ίδια μας τη χώρα
και όλα αυτά, γιατί έχει σταματήσει να δουλεύει το μυαλό μας
η σκέψη μας σωστά. Δεν υπάρχει κανείς, εκτός πολύ λίγων, ελάχιστων
που να αποταμιεύει έστω και λίγα χρήματα για τις δύσκολες ώρες
και μέρες της ζωής, για το μέλλον το δικό του, των παιδιών του,
του τόπου αυτού.

Μα είναι δυνατόν να υπάρχει τόσο μεγάλη αδιαφορία για το μέλλον ?
Γιατί, αν δεν υπάρχει μέλλον δεν υπάρχει και παρόν
Καλά, πρέπει να είσαι φιλόσοφος η σοφός για να το ξέρεις αυτό ?

Ναι, αλλά απο φιλοσοφία και σοφία ήμαστε πρώτοι σε όλο τον πλανήτη
Αλήθεια, που πήγε όλη η σοφία αυτού του τόπου, αυτού του λαού
που μας έκανε υπερήφανους ?
Απλά μας τελείωσε, έμεινε στην αρχαιότητα
Κανείς μας δεν ξέρει σε τι χώματα πατάμε
Κανείς μας δεν θυμάται τι ήταν αυτός ο τόπος, αυτή η γη
Ποιοι ζούσαν και ποιοι έζησαν σε αυτή την μοναδική χώρα που λέγεται
Ελλάδα και που πάντα μας έκανε υπερήφανους
Που πήγε στ αλήθεια ο σοφός λαός που λέμε κάπου , κάπου όλοι μας ?
Πήγε στα λόγια, και εκεί έμεινε, μόνο στα λόγια
Εκεί φτάσαμε αυτόν τον τόπο και την ζωή μας, στο τελευταίο
σκαλοπάτι, πιο κάτω δεν έχει, πιο κάτω δεν γίνεται
και εμείς συνεχίζουμε να δανειζόμαστε φτάνοντας στον υπέρ δανεισμό

Σε λίγο θα δανειζόμαστε και από τους μετανάστες, υποθηκεύοντας
το μέλλον μας, των παιδιών μας και του τόπου μας.
Γιατί οι μετανάστες αποταμιεύουν τον κόπο τους, ενώ εμείς το μόνο
που κάνουμε είναι να καταναλώνουμε όλο τον κόπο μας, τους κόπους μας
και το μέλλον αυτού του τόπου. Υποθηκέψαμε το μέλλον αυτού του τόπου

Αυτή είναι η αλήθεια και η σκληρή πραγματικότητα
Όποιος δεν αποταμιεύει το μέλλον το υποθηκεύει

Καπετάνιος

Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2007

Ο τελευταίος χορός του πολεμιστή, του υπερασπιστή της ζωής.....


photo from dreamstim.com

Κάθε πολεμιστής έχει έναν ξεχωριστό τύπο, μια ξεχωριστή στάση
δύναμης την οποία τελειοποιεί σε ολόκληρη τη ζωή του.
Πρόκειται για ένα είδος χορού, για μια σειρά κινήσεων που κάνει
ο πολεμιστής κάτω από την επίδραση της προσωπικής του δύναμης.
Αν ο πολεμιστής που πεθαίνει έχει περιορισμένη δύναμη, ο χορός του
είναι σύντομος, αν η δύναμή του είναι μεγάλη ο χορός του είναι εξαίσιος.
Ανεξάρτητα όμως από το αν η δύναμη είναι μικρή η μεγάλη, ο θάνατος
πρέπει να σταθεί και να επιβεβαιώσει τον τελευταίο σταθμό του
πολεμιστή στη γη.
Ο θάνατος δεν μπορεί να πλήξει τον πολεμιστή που αναμετράει
τον μόχθο της ζωής του για τελευταία φορά, μέχρι που να τελειώσει
το χορό του.
Κάθε άνθρωπος που κυνηγάει τη δύναμη πρέπει να μάθει αυτό το χορό
Δεν είναι εύκολο να μάθεις τις κινήσεις του χορού
Κάθε μια από αυτές τις κινήσεις πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας
πάλης με την δύναμη.
Έτσι, η στάση του σώματος είναι στην πραγματικότητα η ιστορία της ζωής
του πολεμιστή. Ένας χορός που αναπτύσσεται όσο εκείνος αναπτύσσει
την προσωπική του δύναμη.
Ο πολεμιστής είναι μονάχα άνθρωπος, ένας άνθρωπος ταπεινός, δεν μπορεί
να ανατρέψει τα σχέδια του θανάτου του, αλλά το τέλειο πνεύμα του,
που έχει συσσωρεύσει δύναμη, μπορεί σίγουρα να συγκρατήσει
τον θάνατό του για μια στιγμή, μια στιγμή αρκετά μεγάλη που θα
του επιτρέψει να χαρεί για τελευταία φορά αναπολώντας τη δύναμή του.

Κλίνοντας αυτό το μικρό οδοιπορικό για τον τελευταίο χορό του πολεμιστή
μπορώ να πω πως πρόκειται για μια χειρονομία που ο θάνατος κάνει
μονάχα σε εκείνους που έχουν τέλειο πνεύμα.
Ο θάνατος είναι μια τεράστια υπόθεση, είναι κάτι περισσότερο
από το να κλωτσάς τα πόδια σου και να μουδιάζεις.
Με ρώτησαν αν θα χορέψω και εγώ στο θάνατό μου
Σίγουρα, απάντησα
Κάθε άνθρωπος που κυνηγά τη δύναμη της γνώσης
Χορεύει στο θάνατό του .....

Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2007

Όλη αυτή η γη είναι δική μου.....


photo from www.wunderground.com

Όλη αυτή η γη, όσο μακριά φτάνει το μάτι μου, είναι δική μου
Όχι για να την χρησιμοποιήσω, αλλά για να την θυμάμαι
Ασφαλώς δεν μου ανήκει
Και τι μ αυτό όμως
Ούτε σε κανέναν ανήκε αυτή η γη, απλά την διαίρεσαν και
την μοίρασαν, και όλα τα χρόνια που πέρασαν την πουλάνε
και την ξανά πουλάνε.
Ασφαλώς και δεν ανήκε σε κανέναν και ούτε πρόκειται
να ανήκει σε κανέναν.
Όλη αυτή η γη είναι δική μου, όσο μακριά φτάνει το μάτι μου

Αυτό είναι το μέρος, η γη, που ήρθα στη ζωή
Αυτό είναι το μέρος που θα πεθάνω
Το μέρος αυτό, όλη αυτή η γη είναι ο τελευταίος μου σταθμός
Εδώ θα πεθάνω, αδιάφορο αν θα βρίσκομαι εδώ η όχι
Κάθε άνθρωπος που έχει αποκτήσει τη δύναμη της γνώσης, έχει
ένα δικό του μέρος που θα πεθάνει, ένα μέρος της δικής του προτίμησης
που είναι γεμάτο από αξέχαστες αναμνήσεις και σημαδεμένο από
σημαντικά γεγονότα.
Ένα μέρος όπου έχει παραστεί μάρτυρας θαυμαστών πραγμάτων, όπου
του έχουν αποκαλυφθεί μυστικά, όπου έχει τοποθετήσει το απόθεμα
της προσωπικής του δύναμης.

Ο άνθρωπος της γνώσης, ο πολεμιστής, είναι υποχρεωμένος να επιστρέφει
στο μέρος της προτίμησής του, κάθε φορά που αιχμαλωτίζει δύναμη,
για να την αποθηκέψει εκεί.
Επιστρέφει πραγματικά, πεζοπορώντας η διαμέσου του ονείρου.
Και τελικά, μια μέρα, όταν ο γήινος χρόνος του τελειώσει και νιώσει
το άγγιγμα του θανάτου του στον αριστερό του ώμο, ο πολεμιστής,
το πνεύμα του, που είναι πάντα έτοιμο, πετάει στο μέρος της
προτίμησής του και εκεί ο πολεμιστής χορεύει μέχρι να πεθάνει.

Τώρα αν θα χορέψω στο θάνατό μου
Αυτό το ξέρω μονάχα εγώ.....

Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2007

Η ζωή χωρίς Μέϊκ Απ.....


photo from www.dreamstim.com

Η ζωή δεν είναι νομικής φύσεως, δεν έχει ανάγκη
από νομικά τερτίπια που προσπαθούν οι άνθρωποι
να τις επιβάλλουν.
Η ζωή είναι ελεύθερη, ανεξάρτητη και δεσμεύεται
από θεσμικά και προεδρικά διατάγματα, ούτε από
κεκτημένα και αυτονόητα.
Η ζωή είναι μια και μοναδική
Είναι ευλογία, δεν χρειάζεται ευλογίες νομικές
και ανθρώπινες παρεμβάσεις για να της κόβουν
την ελευθερία της, την ομορφιά της, την αυθεντικότητά της.

Είναι ζωή αυτή όπως την αντιμετωπίζουμε ?
Όλοι λένε αν έχεις κάτι πήγαινε στον εισαγγελέα, στο συμβούλιο
επικρατείας, στον Άρειο Πάγο.
Ευτυχώς ακόμη που δεν μας έχουν πει ότι θα μας βάλουν στον πάγο
Ευτυχώς,
Όπως είχε πει ο Παπαδόπουλος ότι θα μας βάλει στον γύψο

Τώρα ποιος από όλους μας πρέπει να μπει στον πάγο η τον γύψο
αυτό ούτε καν χρειάζεται να το γράψω.
Η ζωή είναι ελεύθερη διακίνηση ιδεών και ελέυθερης σκέψης
και βούλησης.
Είναι χώρος διδασκόντων και διδασκομένων και όχι χώρος
εισαγγελέων, Αρείου Πάγου και γυψαδόρων.

Καλημέρα Ζωή
με αχνιστό Ελληνικό καφέ

Γελένα Ισινμπάγιεβα......


Η φωτο από το www.sport24.gr

H 25 χρονη σταρ του επί κοντώ σημείωσε το πρώτο της
παγκόσμιο ρεκόρ, στον κλειστό στίβο, για φέτος και
το 20ο συνολικά στην καριέρα της.
Ξεπέρασε τα 4.93 μέτρα
Η προηγούμενη κορυφαία επίδοση του κλειστού στιβου
ανήκε και πάλι στην ίδια, με 4.91 μέτρα
από την περισινή χρονιά.
Αυτό το θαυμαστό πλάσμα κάνει όλο παγκόσμια ρεκόρ
στο επί κοντώ, να δούμε που θα σταματήσει.
Είναι ένα από τα θαύματα του δημιουργού

Καλημέρα Γελένα

Σήμερα τρίτη και αύριο τετάρτη
έχουμε ποδοσφαιρική πανδαισία να μην το ξεχνάμε

Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2007

Η ευγνωμοσύνη στη δύναμη.....


Στη φωτο είναι το V.L.C.C. "ARION"

Ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος που έμαθε την τέχνη του πολεμιστή,
που απέκτησε δύναμη και έγινε πολεμιστής, ποτέ δεν γυρίζει
τα νώτα του στη δύναμη χωρίς να δείξει την ευγνωμοσύνη του για
την εύνοια που του έδειξε.
Ποτέ δεν γυρίζεις τα νώτα σου στην καταιγίδα, στην θύελλα
στην αστραπή.
Τα άλμπατρος κοιτούν στα μάτια την δύναμη της θύελλας,
της καταιγίδας και πετούν πάντα στο πέλαγος του Νοτιά χωρίς
να γυρίζουν τα νώτα τους στη δύναμη.
Αυτά τα τόσο προικισμένα πλάσματα της δημιουργίας, δείχνουν πάντα
την ευγνωμοσύνη τους στη δύναμη για την εύνοια που τους έχει δείξει.

Χρόνια ολόκληρα ο Καπετάνιος έχει ζήσει κοντά σ αυτά τα θαυμαστά
πλάσματα, πετούσε μαζί με τα άλμπατρος πάνω από τις κορφές των
κυμάτων του ωκεανού, μέσα στην θύελλα την καταιγίδα, τις αστραπές
την βροχή, την ομίχλη, το χιόνι.
Ποτέ δεν γύρισε τα νώτα του στη δύναμη, Ποτέ !
Από την δύναμη έμαθε την τέχνη του πολεμιστή, και δεν ξεχνά ποτέ
να δείχνει την ευγνωμοσύνη του για την εύνοια που του έδειξε η δύναμη
όλα αυτά τα χρόνια στις πλώρες, στα καταστρώματα και τις γέφυρες
των καραβιών. Των ποντοπόρων καραβιών, αυτών που ταξιδεύουν με κάθε
είδος δύναμης στα πέλαγα, τους ωκεανούς του κόσμου, στο βοριά μα και
τον νοτιά, με μόνη συντροφιά τα άλμπατρος, τον πολικό αστέρα και
τον σταυρό του νότου για το στίγμα του καραβιού.
Ποτέ δεν γύρισε τα νώτα του στη δύναμη ο Καπετάνιος
Γιατί έμαθε σιγά, σιγά την τέχνη του πολεμιστή στις πλώρες
των καραβιών. Αυτό του πήρε σχεδόν όλη του την ζωή για να μάθει
την τέχνη του πολεμιστή, για να γίνει υπερασπιστής της Αρχόντισσας
ζωής και των συντρόφων του, του πληρώματός του, και δεν ξεχνά ποτέ
να δείχνει την ευγνωμοσύνη του στη δύναμη.
Η ευγνωμοσύνη είναι ευλογία, όπως και η δύναμη,
και αυτό ο Καπετάνιος το έμαθε πολύ καλά.
Η μάχη με την δύναμη δεν έχει τελειώσει ακόμη για τον Καπετάνιο
Ο Καπετάνιος πάντα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της Εμπόλεμης Ζώνης
της ζωής, αυτό το έμαθε πολύ καλά στις πλώρες των καραβιών που
βρισκόταν όλα του τα χρόνια.
Τον Καπετάνιο πάντοτε αφορούσε η μάχη της δύναμης
Ο Καπετάνιος έπρεπε πάντα να είναι νηφάλιος για να μπορέσει να βγάλει
τον εαυτό του και το πλήρωμά του από κάθε δύσκολη θέση στη μάχη
με την δύναμη.
Ο Καπετάνιος πάντα χάραζε την πορεία, μια πορεία για τη δύναμη,
κατά συνέπεια το καθετί μετρούσε.
Ο Καπετάνιος αποδέσμευε δύναμη και την μεταβίβαζε στο πλήρωμά του
στους συντρόφους του.
Αυτό έκανε πάντα ο Καπετάνιος
Στην πλώρη, στο κατάστρωμα, στη γέφυρα του καραβιού
στην Εμπόλεμη Ζώνη της Ζωής.
Αυτό που δεν ξέχασε ποτέ είναι να δείχνει την ευγνωμοδύνη του
στη δύναμη για την εύνοια που του έδειξε.

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2007

Καλημέρα Μεγαλειότατε.....



Σαν στοργική μάνα του λαού θα σταθούμε δίπλα του, είπε,
ο σεβασμιότατος Καλαβρύτων στον Ελληνικό λαό στο εκκλησίασμα
όταν του ζήτησαν να προσευχηθεί, να κάνει και λιτανεία για να
έρθει βροχή, και να που ήρθε η βροχή.
Να τα ακούει αυτά ο Μακαριότατος Χριστόδουλος και να ευχαριστιέται
η ψυχή του.
Για σκέψου, σε λίγο θα κάνουν και θυσίες στην Αγία Λαύρα μήπως
και τυχόν βρέξει και χιονίσει στα Καλάβρυτα για να τα οικονομήσουν
τα χιονοδρομικά κέντρα της περιοχής που φέτος είναι χωρίς χιόνια.
Βλέπεις ο μητροπολίτης Καλαβρύτων είναι καταπληκτικός, όλα τα
καταφέρνει, όπως και ο Μεγαλειότατος Χριστόδουλος.
Λες να κάνουνε και σκι, αλλά πάλι, σκι με ράσα γίνεται?
Αυτοί όμως ρε παιδί μου όλα τα καταφέρνουν
Αυτοί μιλάνε με τον Θεό
όχι με τους ανθρώπους
Από τον Θεό παίρνουν εντολές
Τώρα τι εντολές, μόνο αυτοί ξέρουν οι σεβασμιότατοι

Μόνο με τον Θεό μιλάνε, τώρα τι του λένε του Θεού
Μόνο αυτοί το ξέρουν
Ίσως να του λένε του Θεού, ότι πέρα βρέχει θεέ μου
Γιατί όχι και εδώ

Από αυτούς τους καταπληκτικούς τύπους όλα πρέπει να τα περιμένεις
Αυτοί όλα τα μπορούν, έχουν θείο χάρισμα
Αυτόν που έχουν ξεχάσει όμως είναι τον Χριστό μας
Κάπου, κάπου τον θυμούνται γιατί δεν τους βολεύει ο Χριστός
Αυτός που τους βολεύει είναι μόνο ο Θεός

Αυτό όμως που δεν ξεχνάνε ποτέ, είναι η εκκλησιαστική και
η μοναστηριακή περιουσία της εκκλησίας της Ελλάδας που λένε
Αυτό δεν το ξεχνούν ποτέ
Αυτήν την περιουσία την θυμούνται πάντα και πολύ καλά μάλιστα
Βλέπεις αυτήν εννοούνε περιουσία της εκκλησίας και όχι την ορθοδοξία
και την χριστιανική θρησκεία, δεν τους νοιάζει για την ορθοδοξία
δεν τους νοιάζει το πνευματικό έργο του Χριστού μας, αλλά μόνο
το χρηματικό το περιουσιακό.
Το χρηματικό τους ενδιαφέρει μόνο, και αυτό εννοούνε περιουσία
της εκκλησίας, και βάζουνε και στο τέλος της Ελλάδας για εντυπωσιασμό
Άραγε αυτή την περιουσία τους άφησε ο Χριστός μας να διαφυλάξουν ?

Για σκέψου όλοι αυτοί να ήταν μανάδες μας
Για πατεράδες όχι, γιατί αυτοί δεν αποχτούν παιδιά
παρά μόνο ανήψια

Θα μας είχαν κάνει ένα κράτος με ράσα μαύρα
Φαντάζεσαι τον Καραμανλή, τον Παπανδρέου και την Γιαννάκου
με ράσα?
Αυτοί όλα τα μπορούν, γιατί μόνο με τον Θεό μιλάνε

Αυτόν που δεν μπορώ να φανταστώ με ράσα είναι τον Μεϊμαράκη
Πάντως θα ήταν όμορφος με ράσα υπουργός άμυνας
Αλλά για φαντάσου
Τον υπουργό δημόσιας τάξης με ράσα
Ε, αυτό θα είχε μεγάλη πλάκα
Αμ αστυνομικούς και ματ με ράσα δεν θα είχε μεγάλη πλάκα ?
Για σκέψου κουκουλοφόρους με ράσα
Πάντως από αυτούς τους σεβασμιότατους και μακαριότατους
όλα μπορείς να τα περιμένεις
Εδώ γλυτώσαμε από τους μεγαλειότατους από αυτούς να δούμε
πως θα γλυτώσουμε
Ευτυχώς που ήμαστε και εμείς εδώ και φυλάμε της Θερμοπύλες

Καλημέρα στον μεγαλειότατο, τον μακαριότατο, τον σεβασμιότατο
Από τον Καπετάνιο χωρίς ράσα
Φιλάκια πρωινά από την Εμπόλεμη Ζώνη

Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2007

Ο κόσμος είναι ένα μυστήριο.....


photo from weatherbug.com

Η δύναμη του πολεμιστή είναι η ίδια η ζωή
Μην κατηγορούμε τον εαυτό μας αν δεν μπορούμε να τα συλλάβουμε
όλα αυτά, να τα καταλάβουμε
Εγώ ποτέ δεν κατηγόρησα τον εαυτό μου για κάτι που δεν
καταλάβαινα.
Ο κόσμος είναι ένα μυστήριο

Αυτό που βλέπουμε γύρω μας αυτή την στιγμή, δεν είναι ολόκληρος
ο κόσμος, υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα στον κόσμο,
τόσο πολλά που, στην πραγματικότητα, είναι ατέλειωτα.
Προσπαθώντας να τα συλλάβουμε όλα αυτά, δεν κάνουμε τίποτα άλλο
από το να προσπαθούμε να κάνουμε τον κόσμο πιο οικείο σε μας.
Όλοι μας βρισκόμαστε μέσα στον κόσμο που τον αποκαλούμε
πραγματικό επειδή απλώς τον γνωρίζουμε.
Όμως δεν γνωρίζουμε τον κόσμο της δύναμης και κατά συνέπεια
δεν μπορούμε να του δώσουμε μια οικεία εικόνα.
Πρέπει πρώτα να αποκτήσουμε δύναμη
Τώρα δεν μπορούμε να βρούμε ένα λόγο, όταν όμως θα αποθηκέψουμε
αρκετή δύναμη, η ίδια η δύναμη θα μας βρει έναν καλό λόγο.
Παρά την ηλικία μου ωστόσο, κατάφερα να αποκτήσω αρκετή δύναμη
και μια μέρα, η δική μου, προσωπική δύναμη, έκανε τον κόσμο
να καταρρεύσει.
Κανείς όμως δεν το θέλει, να σταματήσει τον κόσμο
Απλώς συμβαίνει
Και από την στιγμή που μαθαίνεις τι σημαίνει σταματώ τον κόσμο,
αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχει κάποιος λόγος γι αυτό.
Χρειάζεται όμως παραπολλή δύναμη για να το μάθεις αυτό

Αν όμως κάποια μέρα θα ζεις σαν πολεμιστής, τότε θα έχεις ίσως
αποχτήσει αρκετή προσωπική δύναμη για να δώσεις μόνος σου
την απάντηση στο τι σημαίνει σταματώ τον κόσμο.
Δεν είναι εύκολο να μάθει κάποιος σχεδόν καθετί που χρειάζεται
να ξέρει ένας πολεμιστής για να μπει στον κόσμο και να αρχίσει
να αποθηκεύει μονάχος του δύναμη.
Είναι βέβαιο πως αν θελήσει κανείς να μπει μόνος του στον κόσμο
της δύναμης θα χρειαστεί να αγωνίζεται σε όλη του τη ζωή.

Ο κόσμος είναι ένα μυστήριο......

Καλημέρα στον κόσμο του πολεμιστή

Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2007

Καλημέρα ζωή μοναδική.....


photo from dreamstim.com

Είμαι όσο νέος θέλω να είμαι
Αυτό απαντώ κάθε φορά που με ρωτούν πόσων ετών είμαι
Είναι και πάλι θέμα προσωπικής δύναμης
Αν έχεις αποθηκέψει δύναμη, το σώμα σου μπορεί να εκτελέσει
απίστευτα κατορθώματα.
Αντίθετα, αν σπαταλάς τη δύναμή σου, σύντομα παχαίνεις
και γερνάς.
Ο αριθμός της ηλικίας δεν έχει καμιά αξία για την ζωή
παρά μόνο για τις δημόσιες υπηρεσίες.
Για να έχει κανείς δύναμη, πρέπει να ζει με δύναμη
Την δύναμη μπορείς να την συναντήσεις παντού

Η ομίχλη, το σκοτάδι, οι αστραπές, οι κεραυνοί και η βροχή
αποτελούν όλα μέρος μιας μεγάλης μάχης της δύναμης.
Ένας πολεμιστής θα έδινε ότι είχε και δεν είχε για να μην χάσει
μια τέτοια μάχη.
Η φύση της δύναμης, σε προστάζει και ταυτόχρονα βρίσκεται
στις προσταγές σου
Η δύναμη μπορεί να είναι το καθετί
Είμαστε πολύ μυστήρια πλάσματα, οι μάχες μας με την δύναμη
είναι πολύ διαφορετικές σε κάθε πλάσμα
Στην πρώτη μου μάχη με την δύναμη είδα τους εχθρούς μου, γιατί
μισούσα εκείνη την εποχή, ήμουνα βουτηγμένος μέσα στο μίσος,
δεν είμαι όμως πλέον.
Τώρα έχω κατανικήσει το μίσος μου, αλλά εκείνη την εποχή
με κατέτρωγε το μίσος.

Η δύναμη είναι μια πολύ περίεργη υπόθεση, για να την κατακτήσει
κανείς και να μπορεί να την προστάζει, πρέπει καταρχήν να είναι
δυνατός, παράλληλα όμως μπορεί και να την αποθηκέψει μέσα του
σιγά σιγά, ώστε να έχει αρκετή στη διάθεσή του σε ενδεχόμενη
μάχη μαζί της.
Όταν δεν έχει αποκτήσει κανείς αρκετή δύναμη, τον περιμένει πάντα
ο θάνατος.
Όταν η δύναμη του πολεμιστή φθίνει τον αρπάζει ο θάνατος
Έτσι, το να διακινδυνεύεις μέσα στο άγνωστο χωρίς καμιά δύναμη
είναι ανόητο.
Το μόνο που σε περιμένει είναι ο θάνατος

Είναι δύσκολο
Το ξέρω πόσο δύσκολο είναι να ζήσει κανείς σαν πολεμιστής

Αν ακολουθήσεις όμως ορισμένους κανόνες, και πράξεις όλα όσα
έχεις διδαχθεί μέχρι τώρα, μπορείς να αποχτήσεις αρκετή δύναμη
για να δεις και να σταματήσεις τον κόσμο.
Αυτό όμως μόνο ένας πολεμιστής μπορεί να το καταφέρει που έχει
αποκτήσει τη δύναμη.
Ο πολεμιστής είναι ένα ιδιαίτερο πλάσμα
Είναι το πλάσμα που εμπιστεύεται η Αρχόντισσα Ζωή
Γιατί ο πολεμιστής είναι ο μόνος που μπορεί να σταματήσει τον κόσμο

Μια από τις τέχνες του πολεμιστή είναι να γκρεμίσει τον κόσμο
για κάποιον ειδικό λόγο και μετά να τον ξαναφτιάξει για να μπορέσει
να ζήσει μέσα του.
Χρειάζεται όμως πάρα πολύ δύναμη για να το μάθεις αυτό

Καλημέρα Πολεμιστή
Υπερασπιστή της Αρχόντισσας Ζωής

Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2007

Καλημέρα Ελλάδα των σοφών.....


photo from travelblog.org

Οι σοφοί σε αυτό τον τόπο που λέγεται Ελλάδα περισσεύουν,
μόνο σοφά δεν σκέφτονται
Παρά μόνο συμφεροντολογικά και κερδοσκοπικά
Τώρα τι είδους σοφοί είναι όλοι αυτοί, δεν είναι άξιο απορίας
Γιατί αυτοί μόνο σοφοί δεν είναι, παρά μόνο κερδοσκόποι
αργόσχολοι και γυρολόγοι των διάφορων υπουργείων.
Ακόμη και του Μεγάρου Μαξίμου
Διορίζονται στις διάφορες επιτροπές των λεγόμενων σοφών
μόνο με πολιτικά κριτήρια και όχι ανάλογα με την σοφία
που διαθέτουν, ακόμη και στις λεγόμενες ανεξάρτητες αρχές
που μας λένε ότι αποτελούνται από σοφούς της χώρας
και προσωπικότητες.
Τι είδους σοφοί είναι όλοι αυτοί που δέχονται να διοριστούν
με πολιτικά κριτήρια
Αυτό είναι πρωτάκουστο τουλάχιστον για σοφούς
Βέβαια σ αυτή τη χώρα όλα μπορούν να συμβούν

Για σκέψου στη χώρα των σοφών και των θεών τι ακριβώς συμβαίνει
Ε αυτό είναι από τα άγραφα
Είναι κοροϊδία και όχι για γέλια
Ντροπή

Τόσους σοφούς ούτε στην αρχαιότητα είχε αυτή η χώρα
Ευτυχώς που δεν ζει ο Αλέξανδρος ο Μεγάλος
γιατί θα τους έβαζε να ξεχωρίζουν τα άχυρα του Βουκεφάλα
και όχι δυο Γαϊδάρων, να δει αν το μπορούν

Καλημέρα στην σύγχρονη Ελλάδα των σοφών

Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2007

Καλημέρα κύριε Υπουργέ......



Για την Ινδία αναχωρεί ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας
Όχι για να πάει να παίξει παρτίδα τένις
όχι
Αλλά για θέματα οικονομίας

Λες να μας τον κρατήσουν στην Ινδία οι Ινδοί τον Γιώργο
για να τους φτιάξει την οικονομία όπως την δικιά μας
Και να τους κάνει και αυτούς στα γρήγορα πιο πλούσιους
όπως έκανε και εμάς ?
Λες ρε γαμώτο ?
Λες να γλιτώσουμε αν μείνει στην Ινδία μια για πάντα
Λες
Αλλά πάλι
Εμείς τι θα κάνουμε χωρίς Γιώργο
Πως θα παίζουμε τένις
Ποιός θα μαζεύει τα μπαλάκια
Ο Δούκας ο ψηλός

Τι να κάνω τώρα
Βλέπεις του έχω και αδυναμία
Όπως και το CNN

Καλημέρα κύριε Αλογοσκούφη μας
Καλό ταξίδι
και με τη νίκη

Jennifer Rush - The Power Of Love

Καλημέρα στη δύναμη
Έστω και του Έρωτα
Ξέρει από αυτά ο Πολεμιστής

Η αναζήτηση της δύναμης στο δρόμο προς τη Ζωή.....



Στην αναζήτηση της δύναμης καθετί που κάνεις μετράει,
είναι πολύ σημαντικό.
Δεν κάνεις σχέδια όταν πρόκειται να κυνηγήσεις τη δύναμη,
ο κυνηγός κυνηγάει ότι του παρουσιαστεί μπροστά του
στο δρόμο προς τη ζωή.
Συνεπώς πρέπει πάντα να βρίσκεται σε κατάσταση ετοιμότητας

Η δύναμη είναι μια πολύ παράξενη υπόθεση, είναι αδύνατο
να την συλλάβεις και να πεις τι είναι στην πραγματικότητα.
Είναι ένα αίσθημα που έχει κάποιος στη σχέση του με ορισμένα
πράγματα.
Η δύναμη είναι κάτι προσωπικό, ανήκει ατομικά μόνο σε κάποιον
Η δύναμη σε προστατεύει και, παρόλα αυτά, σε υπακούει.
Ο κυνηγός της δύναμης παγιδεύει τη δύναμη και κατόπιν
την αποθηκεύει μέσα του σαν προσωπικό του εύρημα.
Στη συνέχεια, η προσωπική αυτή δύναμη μεγαλώνει, με αποτέλεσμα
ένας πολεμιστής που έχει συγκεντρώσει μέσα του πολύ προσωπική
δύναμη, φτάνει στο σημείο να γίνει άνθρωπος της γνώσης.
Η αποθήκευση της δύναμης είναι ένα άλλο αίσθημα
Εξαρτάται από το τι είδους άτομο είναι ο πολεμιστής

Αν ο πολεμιστής είναι άνθρωπος με βίαιη ιδιοσυγκρασία
αποθηκεύει τη δύναμη μέσα από αυτό το αίσθημα.
Ότι κάνει είναι δυνατό και άμεσο, συντρίβει τα πράγματα γύρω του
και οτιδήποτε του συμβαίνει λαβαίνει χώρα με αυτό τον τρόπο.
Δεν υπάρχει τρόπος να εξηγήσω πως είναι δυνατόν να αποθηκευτεί
η δύναμη, τόση δύναμη, μέσα από ένα αίσθημα.
Δεν υπάρχει τρόπος να το εξηγήσω
Πρέπει ο καθένας να το κάνει μονάχος του αυτό !

Καλημέρα Ζωή

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2007

Καλημέρα Ζωή.....


photo from travelblog.org

Στη ζωή πρέπει να αποκτήσουμε τόλμη και ταυτόχρονα
αυτοέλεγχο, αυτός ο συνδιασμός είναι η ψυχική διάθεση
του πολεμιστή. Μόνο όταν έχουμε αποκτήσει τέτοια διάθεση
μπορούμε να ξεπεράσουμε τις δυνατότητές μας.
Ο πολεμιστής, ο επαγγελματίας πολεμιστής, ο υπερασπιστής
της Αρχόντισσας ζωής, δημιουργεί μόνος του τη διάθεσή του.
Όταν δεν είσαι πολεμιστής δεν το γνωρίζεις αυτό, ο φόβος
σε οπλίζει με την διάθεση του πολεμιστή.
Αν το γνωρίζεις όμως αυτό, όλα μπορούν να σου χρησιμεύουν
για να περάσεις σ αυτή τη διάθεση.
Είναι εύκολο να ενεργείς πάντα με τέτοια διάθεση
Η διάθεση του πολεμιστή χρειάζεται για όλες μας τις πράξεις,
διαφορετικά η ζωή μας αλλάζει μορφή και ασχημίζει,
δεν υπάρχει δύναμη σε μια ζωή που της λείπει αυτή η διάθεση.

Όλα σε προσβάλλουν και σε αναστατώνουν, κλαψουρίζεις συνέχεια,
παραπονιέσαι και νιώθεις πως ο καθένας μπορεί να σε μεταχειριστεί
κατά το κέφι του, δεν υπάρχει δύναμη στη ζωή σου.
Πόσο άσχημο πρέπει να είναι αλήθεια αυτό το αίσθημα

Ο πολεμιστής, αντίθετα, είναι κυνηγός, υπολογίζει το καθετί
το ελέγχει, και μόλις τελειώνουν οι υπολογισμοί του, δρα,
αφήνεται να προχωρήσει.
Ο πολεμιστής δεν είναι φύλλο στο έλεος του ανέμου, κανένας δεν μπορεί
να τον παρασύρει, κανένας δεν μπορεί να τον υποχρεώσει να κάνει
πράγματα που δεν θέλει η που δεν τα έχει πριν υπολογίσει ο ίδιος.
Ο πολεμιστής έχει μάθει να επιβιώνει και επιβιώνει με τον καλύτερο
δυνατό τρόπο. Τον πολεμιστή, τον επαγγελματία, μπορούν
να τον τραυματίσουν αλλά όχι να τον προσβάλλουν, για τον πολεμιστή
δεν υπάρχει τίποτε προσβλητικό στις ενέργειες των συνανθρώπων του
εφ όσον εκείνος δρα πάντα με σωστή ψυχική διάθεση.
Η ψυχική διάθεση του πολεμιστή δεν είναι κάτι ασυμβίβαστο για τον
δικό μας κόσμο, μας είναι αναγκαία για να αποφεύγουμε τις γκάφες.
Για να αποκτήσει κανείς την ψυχική διάθεση του πολεμιστή
δεν είναι απλό πράγμα.
Πρόκειται για επανάσταση
Χρειάζεται μεγάλη δύναμη για να το καταφέρεις αυτό
Χρειάζεται πολύς χρόνος και κόπος !

Καλημέρα Ζωή
Καλήμερα σε όλους τους πολεμιστές
Τους υπερασπιστές της Αρχόντισσας ζωής

Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2007

Φτάνει πια !!!!!!!!!!!



Εδώ και τώρα εκλογές
Αυτό ζήτησε εχθές στη Βουλή ο Αρχηγός Γιώργος
Από τον Αρχηγό Κώστα
Στην πρόταση μομφής

Αλλά ο Αρχηγός Κώστας τον απεκάλεσε Γιώργο και του είπε
να κάτσει φρόνημα σαν καλό παιδί που είναι.

Και αυτός σίγουρα σήμερα θα πάρει το ποδήλατό του
και θα κάνει τις βόλτες του για να ξεσκάσει
Όχι θα κάτσει να σκάσει

Βλέπεις αυτοί έχουν βρει εμας όλους τα κορόϊδα και
μας δουλεύουν και όλα τα βολεύουν για την πάρτη τους

Βουνό τα χρέη για τα νοικοκυριά
Έκρηξη δανεισμού
Ακατάλληλα τρόφιμα στα νοσοκομεία
Σε κώμα οι Εντατικές
Μάχες για ένα κρεβάτι εντατικής
Και η κυβέρνηση σεμνά και ταπεινά

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο πουθενά !!!!!!

Έκρηξη τζόγου το 2006
Η υψηλότερη κατά κεφαλήν δαπάνη για παιχνίδια σε καζίνα
όχι θα κάτσουν να σκάσουν οι Έλληνες

Μπορεί να μην έχουμε κυβέρνηση
αλλά τουλάχιστον έχουμε αντιπολίτευση
κάτι είναι και αυτό

Μάστερ στον παραλογισμό
Κρατικά πτυχία αναγνωρίζονται σε όλο τον κόσμο
αλλά όχι στη Ελλάδα
Συμβαίνει και αυτό στο τόπο αυτό που λέγεται Ελλάδα

Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και τόσα άλλα
ο Γιώργος κάνει ποδήλατο
και ο Κώστας είναι αραχτός

Καλημέρα Ελλάδα
Καλημέρα σε όλους μας που ανεχόμαστε όλους αυτούς

Καλό πρωινό

Eros Ramazzotti - Un angel no es

Καλημέρα Ελλάδα
Καλημέρα Αθήνα
Καλημέρα στην καθημερινότητα
Μόνο με καλή μέρα είναι
όμορφη η Ζωή

la cosa mas bella

Καλημέρα Ελλάδα
Καλημέρα Αθήνα

Καλημέρα Αττική Γη.....



photo from www.wunderground.com

Καλημέρα Αθήνα
Μόλις πριν λίγο γύρισα από την πλατεία περπατώντας
στον μεγάλο δρόμο κάτω από τα πεύκα και τις ελιές
πάντα στο πεζοδρόμιο για έξτρα ασφάλεια.
Η βραδιά πραγματικά είναι χειμωνιάτικη, ιδανική για χιόνι
ο αέρας κόπασε και ο ουρανός είναι του χιονιά.
Το κρύο είναι κοντά στους 0 βαθμούς προς το παρόν
Στην Πεντέλη και την Πάρνηθα χιονίζει και πιο βόρεια από εδώ
τα Βριλήσσια. Μπορεί και εδώ στις επόμενες ώρες να χιονίσει
πάντως τις πρωινές ώρες όλα θα είναι παγωμένα, γιατί η θερμοκρασία
θα πάει κάτω από το μηδέν.
Δευτέρα ξημερώματα και τώρα που ερχόμουν προς το σπίτι, κανείς
δεν κυκλοφορούσε στο δρόμο πεζός, μόνο εγώ κυκλοφορούσα.
Κάπου, κάπου περνούσε και κάποιο αυτοκίνητο στα γρήγορα και εγώ
συνέχιζα να περπατώ σιγά, σιγά με τα χέρια στις τσέπες προς το σπίτι
προς την ζεστασιά του σπιτιού.
Το σπίτι αυτή την στιγμή που γράφω αυτές τις λίγες γραμμές
έχει 20 βαθμούς θερμοκρασία σταθερά, είναι καλά.
Μόλις πριν λίγο έφτιαξα μια κούπα αχνιστό Ελληνικό καφέ και κάθισα
και γράφω σιγά, σιγά στο μπλοκάκι μου αυτές τις μικρές στιγμές
αυτού του πρωινού, είναι οι πιο αγαπημένες μου στιγμές της ημέρας
αυτές οι ώρες οι πρωινές πριν το ξημέρωμα.
Είναι η ομορφιά της ησυχίας του πρωινού
Αυτή την ώρα ακούς μέχρι και την ανάσα σου
Μέχρι και τον ήχο που κάνει η μύτη του μολυβιού που χαράζει
τις λέξεις, τις φράσεις πάνω στο λευκό χαρτί και το ζωντανεύει.

Σε λίγες ώρες θα χαράξει η καινούργια ημέρα, θα αρχίσει η καινούργια
εβδομάδα και η καθημερινότητα.
Τα παιδιά θα βγουν πρωί, πρωί για να πάνε στα σχολεία τους
και οι εργαζόμενοι στις δουλειές τους, μπορεί να κάνει κρύο αρκετό
σε σχέση με τις προηγούμενες ημέρες, αλλά η ζωή και οι ρυθμοί της ζωής
δεν σταματούν, η ζωή και η καθημερινότητα συνεχίζουν τον δρόμο τους
χωρίς διακοπές.
Μπορεί να είναι πολλές φορές ρουτίνα, αλλά έτσι είναι η ζωή
στις μεγαλουπόλεις.
Πάντως κάνει κρύο, μπορεί και να χιονίσει, λίγο προσοχή χρειάζεται
στο δρόμο και όλα θα πάνε καλά.
Η ημέρα και η ζωή είναι μπροστά μας

Καλό πρωινό σε όλη την Ελλάδα
Καλημέρα Αθήνα

Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2007

Καλημέρα Ελλάδα.....


photo from www.wunderground.com

Πρωινό Σαββάτου σήμερα με γεύση χειμωνιάτικη αλλά και ήλιο
Με λίγη βροχή και χιονόνερο, ομπρέλα ανοιχτή και καπέλο στο κεφάλι.
Κάπου, κάπου χαρτομάντιλο στο χέρι και σκούπισμα της μύτης
από το συνάχι.
Πλατεία άδεια σήμερα, ακόμη και από τις χαρούμενες φωνές
των παιδιών, κανείς δεν κάθεται έξω στην πλατεία, εκτός
από τα αδέσποτα. Όλοι περνούν στα γρήγορα και βιαστικά, μόνο
κάτω από την τέντα του περίπτερου της πλατείας βλέπεις μερικούς
να στέκονται για να πάρουν την Σαββατιάτικη εφημερίδα η κάποιο
περιοδικό, μπορει και τσιγάρα όπως εγώ.
Όλοι σήμερα κάθονται μέσα στα καφέ, για τον καφέ, το διάβασμα της
εφημερίδας, τα σχόλια της επικαιρότητας και τα αθλητικά.
Μέχρι αργά το μεσημέρι όλα τα καφέ της πλατείας είναι γεμάτα
μετά, σιγά σιγά όλοι φεύγουν για το σπίτι η για κάποιο μαγαζί
για το μεσημεριανό φαγητό, μένουν μόνο λίγοι που έχουν φάει νωρίς
και ήρθαν για τον απογευματινό καφέ που εκείνη την ώρα έχει ησυχία.
Εγώ συνήθως φεύγω από το καφέ της πλατείας γύρω στις 4 το απόγευμα,
γιατί πηγαίνω πάντα αργά για καφέ, και περπατώντας αργά νωχελικά
πάω για το σπίτι, για το φαγητό της ημέρας, μια φορά μόνο τρώω
την ημέρα, είναι αρκετό, εκτός αν πάω κάπου το βράδυ για φαγητό
με την παρέα, βέβαια, για να γίνει αυτό δεν πρέπει να έχει αγώνα
ποδοσφαιρικό η μπάσκετ. Άμα έχει, η πάω στο γήπεδο όταν η ομάδα
παίζει εδώ η μένω σπίτι η πλατεία για να δω τον αγώνα.
Πολλές φορές τον ακούω από το Ράδιο όταν είμαι σπίτι, όπως σήμερα
που παίζει Παναθηναϊκός ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη.
Παρέα μου έχω την κούπα του καφέ γεμάτη Ελληνικό καφέ
και το κλασσικό τσιγάρο.
Το παιχνίδι βρίσκεται στο 18' λεπτό και ο ΠΑΟΚ ανοίγει το σκορ
με γκολ του Γεωργιάδη ΠΑΟΚ - ΠΑΟ 1- 0 και το παιχνίδι συνεχίζεται
και ο καπετάνιος πίνει τώρα πιο τακτικά καφέ και τσιγάρο.
Τίποτε άλλο δεν ακούγεται στο σπίτι, παρά μόνο η φωνή αυτού
που περιγράφει τον αγώνα και οι φωνές από το γήπεδο.
Αυτές οι στιγμές είναι η πιο όμορφες στιγμές του Σαββατοκύριακου
Για μένα μόνο βέβαια
Στο 37' λεπτό του αγώνα ο Παναθηναϊκός ισοφαρίζει με πέναλτι
που εκτέλεσε ο Παπαδόπουλος ΠΑΟΚ - ΠΑΟ 1 - 1
Τέλος πρώτου ημιχρόνου ΠΑΟΚ - ΠΑΟ 1 - 1
μέτριο παιχνίδι μέχρι τώρα, πολλά φάουλ, έτσι δεν παίζετα
ποδόσφαιρο.
Δεύτερο ημίχρονο
Γκολ από τον ΠΑΟΚ με κεφαλιά του Μπαλάφα ΠΑΟΚ - ΠΑΟ 2 - 1
Το παιχνίδι χάλασε, πολλά φάουλ και καθυστερήσεις, ασχήμιες
στις εξέδρες χωρίς λόγο, φίλαθλοι που δεν έχουν καμιά σχέση
με το ποδόσφαιρο, αυτοί πάνε στο γήπεδο μόνο για φασαρίες και
ασχήμιες, παρά λίγο ο διαιτητής να διακόψει τον αγώνα, κρίμα !

Τέλος του αγώνα ΠΑΟΚ - ΠΑΟ 2- 1
Δίκαια μπορώ να πω κέρδισε ο ΠΑΟΚ, δίκαια μπορούσε να κερδίσει
και ο ΠΑΟ, αυτή είναι η ομορφιά του ποδοσφαίρου.
Εγώ σε λίγο πάω πλατεία για τα καθιερωμένα σχόλια μεταξύ καφέ
και τσιγάρου

Καλό βράδυ σε όλους
Καλό ξημέρωμα, αύριο είναι μια άλλη μέρα
Αύριο έχει άλλους αγώνες
ΑΕΚ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Σε λίγο θα χαράξει η καινούργια ημέρα
Καλό πρωινό Κυριακής

Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2007

Καλημέρα Ελλάδα.....


photo from www.dreamstim.com

Τρίτος δρόμος προς τη μεταρρύθμιση
Να δούμε ποιός θα επικρατήσει τελικά.....

Τα πανεπιστήμια πρέπει να είναι χώροι απόλυτης ελευθερίας
της σκέψης και της έκφρασης
Στα πανεπιστήμια δεν υπάρχουν κυρίαρχες απόψεις η θεωρίες,
ούτε κυρίαρχες θρησκείες, αλίμονο αν στους χώρους
που ζυμώνεται το πνεύμα επικρατούσε η επιβολή, η υποχρεωτική
αποδοχή, το αλάνθαστο
Στα πανεπιστήμια αμφισβητείται ακόμη και η θρησκεία
η όποια θρησκεία
Τα Ελληνικά πανεπιστήμια σήμερα έχουν φοιτητές πολλών
θρησκειών, πολλών δογμάτων, ακόμη και άθεους.
Επομένως δεν έχει κανένα νόημα η λειτουργία ενός χριστιανικού
ναού μέσα στην πανεπιστημιούπολη.
Άντε να δούμε πότε θα τα καταλάβουμε όλα αυτά

Τώρα ψάχνουν τρίτο δρόμο για τα πανεπιστήμια, χωρίς να έχουν
βρει τους άλλους δυο, κανείς δεν κάθεται να συζητήσει επί
της ουσίας, όλοι βγάζουν απλά κορώνες με τα γνωστά πάντα
περί του ασύλου και των κουκουλοφόρων.
Καλά, δεν καταλαβαίνουν ότι τελικώς το ίδιο το πανεπιστήμιο
θα βγει χαμένο ?
Εκτός και αν αυτό επιδιώκουν
Γιατί η κυβέρνηση προσπαθεί συστηματικά να αποτρέψει τον δημόσιο
διάλογο για να αποφύγει την κριτική στα προβλήματα που
πραγματικά μετράνε σ αυτό τον τόπο για τους πολίτες

Στα χρόνια όμως της " Φραπελιάς " όλα είναι δυνατά

Πάντως όπου νάνε η καμπάνα θα κτυπήσει
Και η καμπάνα που είναι στη γέφυρα του πλοίου δεν κτυπά
για να πάμε στον εσπερινό η την λειτουργία
αλλά κτυπά όταν αλλάζουν οι ώρες και οι βάρδιες για την γέφυρα
και το μηχανοστάσιο του πλοίου.

Καλημέρα Ελλάδα
Καλημέρα Αθήνα

Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2007

Το ταξίδι και ο προορισμός.....


photo from www.wunderground.com

Σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός

Μόνο το ταξίδι έχει σημασία και αξία και κυρίως
το ταξίδι ζωής.
Τον προορισμό μόνο ο καπετάνιος τον ξέρει
από την αρχή του ταξιδιού και κανείς άλλος.
Κατά την διάρκεια του ταξιδιού το πλήρωμα του πλοίου
της ζωής, θα ρωτά για να μάθει τον προορισμό του ταξιδιού.

Άραγε έχει τόση σημασία και αξία να μάθουμε τον προορισμό
του ταξιδιού η να κάνουμε το ταξίδι που την πορεία του
την χάραξε το σίγουρο χέρι του καπετάνιου ?
Αυτό είναι το ερώτημα που πρέπει το πλήρωμα να σκεφτεί
πριν απαντήσει.
Ο καπετάνιος την ξέρει την απάντηση
Το πλήρωμα, αν έχει εμπιστοσύνη στον καπετάνιο, θα κάνει
το ταξίδι, γιατί αυτό έχει σημασία και αξία και όχι ο προορισμός.
Το ταξίδι είναι το ζητούμενο και όχι ο προορισμός
γιατί ο προορισμός είναι το τέλος.

Καλημέρα Ζωή

Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2007

Καλημέρα στη χώρα της " φραπελιάς ".....


photo from www.travelblog.org

Όλα τα είχαμε σ αυτό τον τόπο η Φραπελιά μας έλειπε

Ήρθε τώρα και έδεσε το πράγμα, σαν λουκούμι που
προσφέρουμε μαζί με τον καφέ.
Πρέπει να ομολογήσω ότι ήμαστε μια καταπληκτική χώρα,
τέτοια πατρίδα δεν υπάρχει πουθενά σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Λες να υπάρχει σε άλλους πλανήτες ?
Λες ρε γαμώτο να υπάρχει και σε άλλους πλανήτες "φραπελιά" ?
Μήπως φταίει η αλλαγή του κλίματος στον πλανήτη μας ?
Μήπως φταίει ο Γάιδαρος που έφαγε όλα τα κλίματα και τώρα όλοι
τρέχουν να κόψουν φύλλα ελιάς για να φτιάξουν φραπελιά πριν
τα φάει και αυτά ο Γάιδαρος ?

Τα φύλλα της ελιάς από σύμβολο της ειρήνης που ήταν και είναι
έγινε πια σύμβολο της πατρίδας μας με την φραπελιά, αφού
τρέχουν να κατοχυρώσουν την πατέντα.
Η υπόθεση φραπελιά τείνει να εξελιχθεί σε επιχείρηση εκμετάλλευσης
της ελπίδας. Κάποιοι κάνουν ήδη χρυσές δουλειές πουλώντας
τα ελαιόφυλλα πιο ακριβά και από το ελαιόλαδο.
Τα φύλλα της ελιάς έχουν γίνει πλέον το πιο δημοφιλές εμπόρευμα
στις λαϊκές αγορές, θα δω και εγώ την Παρασκευή στην δικιά μας
λαϊκή αγορά.
Φύλλα ελιάς Επιδαύρου 12 ευρώ το κιλό

Χθες στην πλατεία που ήμουν για καφέ, όλοι για την φραπελιά
μιλούσαν, κοίτα που η φραπελιά είναι και μοδάτη
θα γίνει της μόδας, μπεστ σέλλερ θα γίνει καπετάνιε μου
Αντί να πίνεις Φρέντο καπουτσίνο
Θα πίνεις φραπελιά από φύλλα ελιάς
Και τα δυο από (Φ) ξεκινούν, είναι πολύ απλό.

Στο καφέ της πλατείας με ρωτούν
Καπετάνιε πως την βλέπεις την κατάσταση ?
Όλοι προσπαθούν να ισορροπήσουν
Είμαστε μια κοινωνία που ψάχνει την ισορροπία της
Και να σας πω και κάτι άλλο
Με στενοχωρεί που δεν έχω το προνόμιο της σοφίας να πω
σε όλους αυτούς τους ανθρώπους πως να ισορροπήσουν.
Ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει
Καπετάνιε μου εσύ είσαι σοφός άνθρωπος
Όχι
Απλά όσο μεγαλώνω γίνομαι σοφότερος, γιατί είμαι σκεπτόμενος
άνθρωπος, εδώ σ αυτό τον τόπο γίνεται συνωστισμός σοφών
που προσπαθούν, λένε βέβαια, να βρουν τον τρόπο να μας κάνουν
να ισορροπήσουμε, εμείς όμως δεν θέλουμε σοφούς τέτοιου είδους
απλά θέλουμε σκεπτόμενους ανθρώπους, δεν χρειαζόμαστε τόση
σοφία για την "φραπελιά" παρά μόνο σκεπτόμενους πολίτες
είναι πάρα πολύ απλό !

Καλημέρα Ελλάδα
Καλημέρα Αθήνα
Καλημέρα στη χώρα της "φραπελιάς"

Καλό μήνα σε όλους !