Πέμπτη 2 Αυγούστου 2007
Τα καλύτερά μου χρόνια.....
Βάζω μουσική για να ακούσω
και ξεχνιέμαι
Κάθομαι να διαβάσω και να γράψω
και ξεχνιέμαι
Πως στ αλήθεια να μην ξεχνιέμαι, να μην ξεχαστώ,
μπροστά σ αυτή την ασχήμια, την καταστροφή που γίνεται
σ αυτή την χώρα την μοναδική, σ αυτό τον Πλανήτη
στον Παράδεισο του σύμπαντος
Πως να μην ξεχνιέμαι
Τι να δουν τα μάτια μου άλλο
Τι εικόνες να μεταφέρουν στην ψυχή και την καρδιά μου
Τι να αντικρίσω πια
Την τελική
Την ολοκληρωτική καταστροφή του πιο όμορφου πλανήτη
της πιο όμορφης χώρας ?
Τι άλλο απέμεινε να δουν άραγε τα μάτια μου ?
Τι άλλο άραγε θα αντικρίσω μέχρι το τέλος μου
Τι άλλο άραγε θα δουν τα μάτια μου
Τι θα αντικρίσουν
Πάντως εδώ θα είμαι, μέχρι το τέλος μου
Το τέλος το δικό μου
Εδώ θα είμαι
Εδώ που έζησα τα καλύτερά μου χρόνια
Εδώ που τα μάτια μου αντίκρισαν για πρώτη φορά τον ήλιο
Εδώ που τα μάτια μου θα αντικρίσουν για τελευταία φορά
τον ήλιο και την ζωή
Εδώ, πιστός φρουρός στις επάλξεις τις εμπόλεμης ζώνης !
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Καλημέρα Καπετάνιε μου, μας έχει παρει και μας έχει σηκώσει γενικώς...
Και ναι, όντως, όπως τα λες, πάλι καλά που είναι το γράψιμο και η μουσική...
Γράφουμε και ακούμε μέσα στους καπνούς...
Σουρρεαλισμός πλήρης
και εγώ εδώ θα είμαι..
δίπλα σου, δίπλα του, δίπλα σας..
βάλε ξανά μουσική και άσε τον εαυτό σου να ξεχαστεί, να ηρεμήσει και να αποδράσει..
καλό πρωινό! σε όλους μ(σ)ας!
@ The return
Καλημέρα
Πάλι καλά που εμείς έχουμε
το γράψιμο και την μουσική παρέα
με το διάβασμα
Σουρρεαλισμός πλήρης
όπως ακριβώς το γράφεις
Μακάρι η ζωή να ήταν σαν
τα μονοθέσια, να μπορείς
να έχεις το κουμάντο εσύ
Τώρα βλέπεις
είμαστε έξω από την πίστα
Καλό πρωινό
Αυγουστιάτικο Δροσερό
@ Kat
Καλή μου φίλη Καλημέρα
Να είσαι καλά για την συμπαράσταση
και την πολύ όμορφη συντροφιά σου
Όλοι μας έχουμε την ανάγκη
ηρεμίας και απόδρασης
Παρέα με την μουσική το γράψιμο
και το διάβασμα
Κάτω από τον πλάτανο της ζωής
που απέμεινε
Καλό πρωινό
Δημοσίευση σχολίου