Σαν λαός μόνο φώτιση θέλουμε, εδώ που φτάσαμε
Μόνο στάχτες, αποκαϊδια, μπετόβεργες και μπετόν
έχουνε μείνει και αναμεσά τους και εμείς, να μας
φωτίζει, ο ήλιος, σαν ήλιος του μεσονυχτίου.
Αλήθεια, με καμένα τα χέρια και τα φτερά που προσπαθούμε
να πάμε ?
Οι φωτο είναι από τον Sailor
2 σχόλια:
Ρίγησα με την οδύνη των πανικοβλημένων κατοίκων, πνίγηκα στη θέα των καπνών έστω και πίσω από το...γυαλί
ΑΣΦΥΚΤΙΩ!
Γλαρένια οργή και θλίψη
@ φυρδην-μίγδην
Εγώ είμουν εκεί, κοντά, όσο μας
επέτρεψαν να πλησιάσουμαι.
Η οδύνη ήταν πολύ μεγάλη, οι εικόνες αυτές θα μείνουν στην
μνήμη μου για πάντα.
Καλό σου πρωινό
Όσο καλό μπορεί να είναι
Θαλασσινός θυμός, οργή και θλίψη
Δημοσίευση σχολίου