Πέμπτη 16 Αυγούστου 2007

" Περί Φωτίσεως "

Σαν λαός μόνο φώτιση θέλουμε, εδώ που φτάσαμε
Μόνο στάχτες, αποκαϊδια, μπετόβεργες και μπετόν
έχουνε μείνει και αναμεσά τους και εμείς, να μας
φωτίζει, ο ήλιος, σαν ήλιος του μεσονυχτίου.

Αλήθεια, με καμένα τα χέρια και τα φτερά που προσπαθούμε
να πάμε ?













Οι φωτο είναι από τον Sailor

2 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ρίγησα με την οδύνη των πανικοβλημένων κατοίκων, πνίγηκα στη θέα των καπνών έστω και πίσω από το...γυαλί
ΑΣΦΥΚΤΙΩ!

Γλαρένια οργή και θλίψη

Unknown είπε...

@ φυρδην-μίγδην

Εγώ είμουν εκεί, κοντά, όσο μας
επέτρεψαν να πλησιάσουμαι.
Η οδύνη ήταν πολύ μεγάλη, οι εικόνες αυτές θα μείνουν στην
μνήμη μου για πάντα.

Καλό σου πρωινό
Όσο καλό μπορεί να είναι
Θαλασσινός θυμός, οργή και θλίψη