Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2006

Πειράζει που είμαι ανορθόδοξος ?



Αυτό που μου αρέσει σε μένα
Είναι που είμαι ανορθόδοξος

Όλοι ζητάμε, όλοι διεκδικούμαι, όλοι απαιτούμαι
Τώρα τελευταία κάνουμε και από μια κατάληψη,
καινούργια μόδα, κάθε είδους κατάληψη, χωρίς διάκριση.
Σχολεία, Πανεπιστήμια, Πολυτεχνεία, Τράπεζες, Δήμους
Κοινότητες, Ταχυδρομεία, Τρένα, Καράβια, Αεροπλάνα,
Σιδηροδρόμους, Δρόμους, Πλατείες, Γεφύρια, Εκκλησίες
Μοναστήρια, Νοσοκομεία, μέχρι και οι αστυνομικοί έκαναν
κατάληψη στα κεντρικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας,
όχι βέβαια της παλιάς Νέας Δημοκρατίας, μέχρι εκεί φτάσαμε.

Καλά, για τα υπουργεία και όλα τα γύρω γύρω, αυτά τα έχουμε
για καθημερινή απασχόληση, απασχόληση πραγματική όμως
δεν έχουμε, τα μόνα που έχουν γλιτώσει την κατάληψη προς
το παρόν βέβαια, είναι η Βουλή και το Μέγαρο Μαξίμου.
Αυτά μέχρι τώρα το μόνο που κάνουμε είναι να τα μπλοκάρουμε,
αλλά, δεν ξέρεις σε λίγο τι μπορεί να γίνει.
Έχουμε μπλοκάρει τα πάντα, έχουμε μπλοκάρει τη Ζωή.
Η οπισθοδρόμηση συνεχίζει ολοταχώς τον κατήφορο και εμείς
εκεί, το βιολί μας, συνεχίζουμε να απαιτούμε και να
διεκδικούμε αυτά που όλοι μας ονομάζουμε αυτονόητα.
Γιατί έτσι μας αρέσει
Όλοι ξαφνικά, γίναμε συνδικαλιστές, η κατάρα αυτής της Χώρας
Όλοι κάπου ανήκουμε, όλοι μαζευόμαστε σε ομάδες μικρές
η μεγάλες και απαιτούμε, διεκδικούμε, έτσι, επειδή λέμε
ότι ήμαστε συνδικαλιστές, συνδικαλισμένοι, δεν είσαι
συνδικαλιστής η δεν συνδικαλίζεσαι η δεν ανήκεις σε κάποιο
σωματείο, δεν είσαι τίποτα, είσαι ένα τίποτα, δηλαδή εγώ
που δεν είμαι συνδικαλιστής είμαι ένα τίποτα.
Καλλίτερα τίποτα, ένα τίποτα, παρά συνδικαλιστής
και καταληψίας, τουλάχιστον είμαι ελεύθερος, ανεξάρτητος
αδέσμευτος και ανορθόδοξος.
Πειράζει δηλαδή που είμαι ανορθόδοξος ?
Και βέβαια πειράζει όλους αυτούς
Τους πειράζει
Γιατί, πιστεύουν, έτσι τουλάχιστόν λένε, ότι ειναι ορθόδοξοι
Όχι βέβαια Χριστιανοί
Όχι
Αυτοί είναι συνδικαλιστές και καταληψίες
Αυτοί το μόνο που θέλουν είναι να γεμίζουν τις τσέπες τους,
οι συνδικαλιστές, από τα λεφτά τα δικά μας
Άκου Χριστιανοί
Ο κόσμος που τους ακολουθεί, δεν απολαμβάνει τίποτα άλλο
παρά μόνο να είναι μέσα στους δρόμους, στις πλατείες έξω
από τα υπουργεία, την Βουλή, τους Δημόσιους Οργανισμούς
μέσα στο κρύο, τι ζέστη τι βροχή, ενώ αυτοί απολαμβάνουν
τον συνδικαλισμό και πολλές φορές το χειροκρότημα.
Τον αγώνα, τους αγώνες τους κάνουν ο κόσμος ο απλός
ο Λαός και όχι οι συνδικαλιστές.
Αυτοί είναι αραχτοί και το μόνο που κάνουν είναι
να καθοδηγούν, να οδηγούν τον κόσμο, τον απλό πολίτη
στον κατήφορο, που ο κατήφορος αυτός είναι ανήφορος και δύσκολος
για τον απλό κόσμο, για τον εργαζόμενο και τον απολυμένο.
Αυτό κάνουν, έχουν γίνει σαν φράπες
Έχουν καταντήσει τον τόπο, ένα συνδικαλιστικό μπάχαλο συναλλαγής
Χωρίς νόημα και ουσία, χωρίς προοπτική, χωρίς αρχή και τέλος.
Αυτά βέβαια συμβαίνουν μόνο στον Δημόσιο τομέα
Για να ξέρουμε τι λέμε και τι γράφουμε
Και ας με λένε ανορθόδοξο, πειράζει που είμαι ?

Εκεί είναι όλα τα λεφτά και η αργοσχολία
Στον Δημόσιο τομέα και όχι στον Ιδιωτικό
και με τις κυβερνητικές ευλογίες
Αυτό που το πας, μπορείς να μου πεις ?
Αμ δεν μου λες
Παρά με λες ανορθόδοξο μόνο
Πειράζει που είμαι ανορθόδοξος ?

Δεν υπάρχουν σχόλια: