Η ευγνωμοσύνη στη δύναμη.....

Στη φωτο είναι το V.L.C.C. "ARION"

Ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος που έμαθε την τέχνη του πολεμιστή,
που απέκτησε δύναμη και έγινε πολεμιστής, ποτέ δεν γυρίζει
τα νώτα του στη δύναμη χωρίς να δείξει την ευγνωμοσύνη του για
την εύνοια που του έδειξε.
Ποτέ δεν γυρίζεις τα νώτα σου στην καταιγίδα, στην θύελλα
στην αστραπή.
Τα άλμπατρος κοιτούν στα μάτια την δύναμη της θύελλας,
της καταιγίδας και πετούν πάντα στο πέλαγος του Νοτιά χωρίς
να γυρίζουν τα νώτα τους στη δύναμη.
Αυτά τα τόσο προικισμένα πλάσματα της δημιουργίας, δείχνουν πάντα
την ευγνωμοσύνη τους στη δύναμη για την εύνοια που τους έχει δείξει.

Χρόνια ολόκληρα ο Καπετάνιος έχει ζήσει κοντά σ αυτά τα θαυμαστά
πλάσματα, πετούσε μαζί με τα άλμπατρος πάνω από τις κορφές των
κυμάτων του ωκεανού, μέσα στην θύελλα την καταιγίδα, τις αστραπές
την βροχή, την ομίχλη, το χιόνι.
Ποτέ δεν γύρισε τα νώτα του στη δύναμη, Ποτέ !
Από την δύναμη έμαθε την τέχνη του πολεμιστή, και δεν ξεχνά ποτέ
να δείχνει την ευγνωμοσύνη του για την εύνοια που του έδειξε η δύναμη
όλα αυτά τα χρόνια στις πλώρες, στα καταστρώματα και τις γέφυρες
των καραβιών. Των ποντοπόρων καραβιών, αυτών που ταξιδεύουν με κάθε
είδος δύναμης στα πέλαγα, τους ωκεανούς του κόσμου, στο βοριά μα και
τον νοτιά, με μόνη συντροφιά τα άλμπατρος, τον πολικό αστέρα και
τον σταυρό του νότου για το στίγμα του καραβιού.
Ποτέ δεν γύρισε τα νώτα του στη δύναμη ο Καπετάνιος
Γιατί έμαθε σιγά, σιγά την τέχνη του πολεμιστή στις πλώρες
των καραβιών. Αυτό του πήρε σχεδόν όλη του την ζωή για να μάθει
την τέχνη του πολεμιστή, για να γίνει υπερασπιστής της Αρχόντισσας
ζωής και των συντρόφων του, του πληρώματός του, και δεν ξεχνά ποτέ
να δείχνει την ευγνωμοσύνη του στη δύναμη.
Η ευγνωμοσύνη είναι ευλογία, όπως και η δύναμη,
και αυτό ο Καπετάνιος το έμαθε πολύ καλά.
Η μάχη με την δύναμη δεν έχει τελειώσει ακόμη για τον Καπετάνιο
Ο Καπετάνιος πάντα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της Εμπόλεμης Ζώνης
της ζωής, αυτό το έμαθε πολύ καλά στις πλώρες των καραβιών που
βρισκόταν όλα του τα χρόνια.
Τον Καπετάνιο πάντοτε αφορούσε η μάχη της δύναμης
Ο Καπετάνιος έπρεπε πάντα να είναι νηφάλιος για να μπορέσει να βγάλει
τον εαυτό του και το πλήρωμά του από κάθε δύσκολη θέση στη μάχη
με την δύναμη.
Ο Καπετάνιος πάντα χάραζε την πορεία, μια πορεία για τη δύναμη,
κατά συνέπεια το καθετί μετρούσε.
Ο Καπετάνιος αποδέσμευε δύναμη και την μεταβίβαζε στο πλήρωμά του
στους συντρόφους του.
Αυτό έκανε πάντα ο Καπετάνιος
Στην πλώρη, στο κατάστρωμα, στη γέφυρα του καραβιού
στην Εμπόλεμη Ζώνη της Ζωής.
Αυτό που δεν ξέχασε ποτέ είναι να δείχνει την ευγνωμοδύνη του
στη δύναμη για την εύνοια που του έδειξε.