Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2006

Βγήκα στο δρόμο να περπατήσω στη βροχή....



Βγήκα στο δρόμο και σε έβλεπα να φεύγεις
όταν μου είπες κάπου βιάζεσαι να πας
τραγουδά ο Πλούταρχος

Και η βροχή συνεχίζεται να πέφτει πυκνή
και εγώ είμαι στην μέση του δρόμου μέσα
στην βροχή και εσύ φεύγεις από κοντά μου
επειδή βιάζεσαι κάπου να πας
με τα στολίδια σου και τα δακτυλίδια σου

Δεν πειράζει όμως, κάποτε θα σταματήσει
η βροχή, θα ξαστερώσει, μέχρι τότε υπομονή
θα περπατώ στη μέση του δρόμου μέσα στην βροχή
για να σε βλέπω που βιάζεσαι κάπου να πας
με τα στολίδια σου και τα δακτυλίδια σου

Αν δεν με θες έστω και εσύ λιγάκι
να είσαι σίγουρη ότι την άκρη θα την βρω
μέχρι τότε μες την βροχή θα περπατώ
παρέα με τις σταγόνες της βροχής
στη μέση του δρόμου της Ζωής

Δεν με κατάλαβες ποτέ, δεν το κατάλαβες
τι έχω κάνει εγώ για σένα
Ε λοιπόν, άσε με μόνο μου να περπατώ
μέσα στη βροχή στη μέση του δρόμου
με μόνη παρέα τις σταγόνες της βροχής
και την Αρχόντισσα Ζωή, την μόνη
αγαπημένη και λατρεμένη

Άσε με μόνο μου
Δεν χρειάζομαι ούτε τα στολίδια σου
ούτε τα δακτυλίδια σου
Δεν θέλω να θυμάμαι πόσο πολύ σ αγάπησα
Δεν θέλω να θυμάμαι πόσο πολύ σε πίστεψα
Δεν θέλω ποια

Δεν θέλω να θυμάμαι
Πως και που σε γνώρισα
Δεν θέλω ποια
Άσε με μόνο μου σε παρακαλώ

Έγώ έχω μάθει να γυρνάω με μπόρες καταιγίδες
μέσα στα πλακόστρωτα καλντερίμια της Ζωής
και να ψάχνω την Αρχόντισσα της καρδιάς
τηε ψυχής, της Ζωής για να βρω να συναντήσω

Δεν θα σταματήσω ποτές, Αρχόντισσά μου
να σε ψάχνω, να σε αναζητώ για να σε βρω
ποτές δεν θα σταματήσω, να σε ψάχνω να σε βρω
να σε συναντήσω, για να σου πω πόσο
μα πόσο πολύ σε αγαπώ.

Η αγάπη, ο Έρωτας είναι πάνω από την δύναμη
από κάθε ανθρώπινη δύναμη
γιατί είναι ψυχή από την ψυχή μου
καρδιά από την καρδιά μου

Τι άλλο να κάνω Αρχοντοπούλα μου
που σε αγάπησα τόσο πολύ....

Ήρθες εχτές στον ύπνο μου
και μου ψιθύρισες, Αρχόντισσα της ψυχής
της καρδιάς και της Ζωής

Την αγκαλία σου άνοιξέ μου για να μπω
για να μπω να ζεσταθώ
και ας κοιμηθώ μες την αγκαλιά σου
την ζεστή την μοναδική την αγαπημένη
και αν είναι ας πεθάνω, εκεί !

Τι άλλο να σου γράψω, Αρχόντισσα Ζωή
Να γράψω ότι θα πάψω να σε αγαπώ ?

Αυτό, δεν θα το γράψω ποτές !

Καπετάνιος
Ο γιος της Θάλασσας

6 σχόλια:

THE_RETURN είπε...

Τι να προσθέσει κανείς σε αυτόν τον τόσο αυθεντικό ύμνο προς τη Ζωή, που έγραψες Καπετάνιε μου...
Δεν "αγγίζουμε", που λένε...

Καλημέρα! :)

Clowd είπε...

"Γυναίκα είσαι ζωή
απ' τη φωτιά των άστρων
απ' του Ήλιου το φιλί
πνοή του ανέμου, ανάσα μου
τραγούδι σε γιορτή"

μία στροφούλα από Μάλαμα
γιατί ο ύμνος σου πότε αναφέρεται στη Ζωή και πότε στη Γυναίκα
Καλημέρα ναυτάκι μου, καλοταξιδεμένη!!!

Unknown είπε...

Είσαι και πολύ πρώτος
return !
Εσύ σαν ποιητής μπορείς
να αγγίξεις την ζωή και εσύ
αυθεντικά, γιατί είσαι αυθεντικός

σε ευχαριστώ για τα καλά σου
λόγια καλέ μου φίλε

Καλημέρα !!!!

Unknown είπε...

clowd καλή μου
καλημέρα !

Ακριβώς πότε στη ζωή
και πότε στην γυναίκα

για μένα η ζωή είναι γυναίκα
πολύ σωστά τα λέει ο Μάλαμας !

ο ύμνος ταιριάζει στη ζωή
και στη γυναίκα
για μένα είναι η Αρχόντισσα
της Ζωής και έτσι θα παραμείνει

καλημέρα clowd καλή μου

THE_RETURN είπε...

Ναι Καπετάνιε μου, τη ζωή την αγγίζουμε,
το κείμενό σου δεν "αγγίζουμε" λέω, γιατί είναι πανέμορφο,
και κάθε σχόλιο περιττεύει! :)

Καλησπέρα!

Unknown είπε...

the return

Σε ευχαριστώ για τα όμορφά σου
λόγια και είναι πολύ λίγο
το ευχαριστώ, τα λόγια σου είναι
αυτά που αξίζουν.

Να είσαι πάντα καλά

καλό σου πρωινό !