Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2007

Ο τελευταίος χορός του πολεμιστή, του υπερασπιστή της ζωής.....


photo from wunderground.com

Κάθε άνθρωπος που κυνηγά τη δύναμη της γνώσης
χορεύει στο θάνατό του

Θα έρθω λοιπόν και θα χορέψω στο θάνατό μου πάνω εδώ,
σ αυτή τη γη, στο τέλος της μέρας, και καθώς
θα χορεύω τον τελευταίο χορό μου, θα ιστορώ
τους αγώνες μου, τις μάχες που κέρδισα και τις μάχες
που έχασα. Θα μιλάω για τις χαρές και για τα βάσανα
που πέρασα αναζητώντας την προσωπική μου δύναμη.
Ο χορός μου θα ιστορεί τα μυστικά και τα θαυμάσια
πράγματα που αντιμετώπισα στη ζωή μου, και ο θάνατός μου
θα κάθεται εδώ και θα με παρακολουθεί να χορεύω
χαμογελώντας για τελευταία φορά στη ζωή

Ο ήλιος που θα βασιλεύει, θα λούζει το σώμα μου
με φως χωρίς να το καίει
Ο αέρας θα είναι ήρεμος και γλυκός καθώς θα ζυγώνω
προς το τέλος του χορού
Θα κοιτάξω τον ήλιο, γιατί, δεν θα τον ξαναδώ ποτέ
ούτε ξύπνιος, ούτε στο όνειρό μου, και τότε ο θάνατός μου
θα δείξει προς το νοτιά
Προς την απεραντοσύνη του πελάγους
Εκεί που πετούν τα Άλμπατρος......

8 σχόλια:

david santos είπε...

Αυτή η εργασία είναι πολύ καλή. Αγαπώ τον πολιτισμό ελληνικά. Tnak εσείς

Unknown είπε...

@ david santos

Καλημέρα

Σε ευχαριστώ
Και εγώ αγαπώ τον πολιτισμό
ελληνικά, thanks !

THE_RETURN είπε...

"Κάθε άνθρωπος που κυνηγά τη δύναμη της γνώσης
χορεύει στο θάνατό του"


Πόσο σοφό! Πόσο σοφό!

Έεεεεετσι ακριβώς!

Και "χορός" μεταφορικός - όχι κατ'ανάγκη κυριολεκτικός.

Καλησπέρα Καπετάνιε μου!

allmylife είπε...

με συγκινήσατε.

Unknown είπε...

@ the return

Καλησπέρα

Και "χορός" μεταφορικός
όχι κατ ανάγκη κυριολεκτικός
πολύ σωστά
και όλα αυτά για τον άνθρωπο
που κυνηγά τη δύναμη της γνώσης.
Σε ευχαριστώ
Είναι πολύ σπουδαίο να χορέψεις
στο θάνατό σου

καλό σου βράδυ
όπου νά είναι αρχίζει η F1
και το MotoGp για να αρχίσουμε
να χορεύουμαι στην πίστα

Unknown είπε...

@ allmylife

Καλησπέρα

Και εγώ ήμουν στ αλήθεια
συγκινημένος όταν το έγραφα,
και το διάβαζα γράφοντας το
γραμμή, γραμμή
και στο τέλος το διάβασα όλο μαζί
γιατί πρώτα το γράφω στο μπλοκάκι
της ζωής του πολεμιστή καπετάνιου
και μετά το γράφω στο Blog.

Σε ευχαριστώ

Καλό σου βράδυ

zoufitsa είπε...

Καπετανιο μου ...ρυγισα...
Σε ευχαριστω...

Unknown είπε...

@ zoufitsa καλή μου

Καλησπέρα

Και εγώ έτσι αισθανόμουνα
όλη την διάρκεια που το έγραφα
και σταματούσα κάπου, κάπου για
να το διαβάζω.
Αυτή όμως είναι η πιο σπουδαία
στιγμή στη ζωή του πολεμιστή

Σε ευχαριστώ από καρδιάς

καλό σου βράδυ