Τι ομαδάρα αυτή η Αργεντινή ρε γαμώτο, την σκόρπισε
την Σερβία, αυτή την τόσο μεγάλη σχολή ποδοσφαίρου.
Τι φαντασία είναι αυτή, τι φινέτσα, τι ταμπεραμέντο
τι ταλέντο, τι όμορφιά ποδοσφαίρου.
Τόσο το πρώτο όσο και το σημερινό ματς της Αργεντινής
είναι τα πιο όμορφα του Μουντιάλ, μέχρι τώρα.
Στην ανάπαυλα του παιχνιδιού σκάλιζα το λεξικό και είδα
την λέξη Πράσο, και αμέσως είπα.
Δεν φτιάχνω ένα πρασόρυζο, με ρύζι Basmati σουρωτό,
να καλέσω τον Αντώναρο και τον Ρουσόπουλο να φάμε
παρέα ? κερνάω και μπύρα κρύα, σε ποτήρια παγωμένα.
Ρε παιδιά λέτε να δεχθούν την πρόσκληση ?
Μην μου πεις ναύτη ότι ο Αντώναρος και ο Ρουσόπουλος
βλέπουν Μουντιάλ, γιατί θα πάθω, θα φάω όλο το πρασόρυζο
και τότε είναι που θα σκάσω.
Με φαντάζεσαι να σκάσω από το πρασόρυζο και να γελάει
ο Αντώναρος ?
Ε, αυτό, δεν το μπορώ, ούτε να το σκεφτώ
ούτε και να το φανταστώ.
Πάμε τώρα εμείς Μουντιάλ, αλλά χωρίς Αντώναρο.
Αρχίζει το Ολλανδία - Ακτή Ελεφαντοστού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου