Δευτέρα 15 Μαΐου 2006

Προστασία του πνεύματος.....

Προστασία του πολιτισμού μας
Προστασία της κουλτούρας μας
Προστασία της τέχνης
Αυτό χρίζονται κριτές
Τι θα πει η Εκκλησία
Η πολιτεία στο πλευρό της
Είμαστε ένας τόπος θεοκρατικός λένε
στο εξωτερικό για μας, για τον τόπο μας.
Αυτόν τον τόπο που τον φωτίζει ο ήλιος
του πνεύματος χιλιάδες χρόνια, και είναι
μέσα στο γαλάζιο της θάλασσας κάτω από
το Μπλε του Ουρανού

Επιτέλους

Η εκκλησία θα κρίνει σ αυτό τον τόπο αν πρέπει
να πάμε να δούμε μια έκθεση ζωγραφικής, τέχνης,
να διαβάσουμε ένα βιβλίο, να γράψουμε ένα πεζό
ένα ποίημα, να πάμε να δούμε μια ταινία ?
Δεν βρισκόμαστε σε άλλες εποχές, αυτές εμείς
τις ξεπεράσαμε, τις αφήσαμε πίσω.
Αυτό, πρέπει να το καταλάβουν όλοι αυτοί που
βγαίνουν και μιλάνε μπροστά από την αγία τράπεζα,
φορώντας το ράσο, πιστεύοντας ότι τους προστατεύει
και αυτό χρίζονται κριτές των πάντων εν ονόματι
του Χριστού.
Η χριστιανική θρησκεία και ο Χριστός μας δεν έχει
να φοβηθεί τίποτα από μας, αλλά μόνο απο αυτούς,
τους αυτό χριζόμενους κριτές των πάντων.
Ας σταματήσουν επιτέλους το κήρυγμα
Αλλιώς ας βγάλουν τα ράσα και να έρθουν να δούμε
και εμείς τι είδους παντελόνια φοράνε απο κάτω
Αν φοράνε βέβαια
Λέω, εγώ τώρα !
Και να σηκωθούν να φύγουν από τους θρόνους που κάθονται,
γιατί αυτό μόνο τους ενδιαφέρει και τίποτα άλλο.
Ο Χριστός μας δεν καθόταν σε κανένα θρόνο, δεν είχε
ανάγκη απο θρόνο.
Ο Χριστός ήταν πάντα και περπατούσε ανάμεσα στους
ανθρώπους και γι αυτό μπήκε στην ψυχή την δική μας
και όχι στην δική σας.
Λοιπόν να σταματήσει η κοροϊδία και η υποκρισία
μια για πάντα, γιατί το μόνο που κάνετε είναι κακό
σ αυτό τον τόπο, που είναι δικός μας τόπος, όλων
των μικρών, των πολύ μικρών και ταπεινών.
Και αν θέλετε να είναι και δικός σας τόπος, αυτό που
έχετε να κάνετε, είναι να αφήσετε ήσυχο επιτέλους
τον Χριστό.
Δεν έχει ανάγκη την προστασία την δική σας.
Όπως προφυλάξαμε τις Θερμοπύλες εμείς, έτσι
θα προφυλάξουμε αυτόν τον τόπο και τον
Χριστό μας.

Αλίμονο αν ο Χριστός και η Χριστιανική θρησκεία
έχει ανάγκη την προστασία την δική σας.

Ο θεός είναι ίδιος και ας έχει χίλια ονόματα
αλλά πρέπει να επιλέξεις ένα
για να απευθύνεσαι σ εκείνον
P. Coelho

Καπετάν Δημήτρης
Ο γιος της Θάλασσας

2 σχόλια:

Serenity είπε...

Οι ρασοφόροι... συμφορά του Έθνους! Έχει βγει και βιβλίο μ’αυτόν τον τίτλο! Καλησπέρα, Καπετάνιε :)

Unknown είπε...

Γεια σου πριγκιποπούλα!

Μεγάλη συμφορά για αυτό τον τόπο τον μοναδικό και τους
ανθρώπους του.
Αυτοί νομίζουν ότι επειδή μάζεψαν
υπογραφές θα βάλουν τον Χριστό
μέσα στην ψυχή μας.
Ο Χριστός δεν χρειάσθηκε υπογραφές για να μπει στην ψυχή των ανθρώπων.

Πρόκειται περί υποκειμένων άσε
να μην τους χαρακτηρήσω.

Αχ,βρε Βίλλυ μου

Καλησπέρα κορίτσι μου!