Τετάρτη 31 Μαΐου 2006

Ανοιχτό Πανεπιστήμιο....

Εδώ θα μας μιλάνε για πλάκες επιπέδου.
Δάσκαλοι, με υψηλό δείκτη νοημοσύνης και πλάκας.
Η πλάκες θα είναι το κυρίαρχο θέμα τις διδασκαλίας
από προικισμένους δασκάλους με το χάρισμα της πλάκας.

Γιατί η πλάκα στη ζωή μας είναι χάρισμα του δημιουργού
είναι μια από τις ομορφιές της ζωής, που μας δίνει τη γνώση
το κουράγιο για να συνεχίσουμε να ζούμε μέσα σ ένα κόσμο
γεμάτο ομορφιά, χαμόγελο με χρώματα από πλάκες,
γεμάτο πλάκα, γιατί η ζωή χρειάζετε πλάκα.

Ζωή χωρίς πλάκες και πλάκα, είναι ζωή χωρίς αλάτι
και πιπέρι, που αν προσθέσεις λίγη ρίγανη, κόκκινο πιπέρι
βασιλικό, λίγη κανέλλα, δυο σκελίδες σκόρδο μαζί με το
αλάτι και το πιπέρι, τότε θα αισθανθείς όλη την ομορφιά
της γεύσης της πλάκας που αφήνει στην ψυχή σου όλη
αυτή η ομορφιά της ζωής.

Μήπως στην αρχαία Αθήνα, Ελλάδα, η κωμωδία,
η σάτιρα, τι ήταν ?
Μια πολύ όμορφη καλογραμμένη πλάκα, από αυτούς
τους προικισμένους ανθρώπους.

Αλήθεια ποιος από μας, μικρός μα και μεγάλος σαν εμένα
δεν θυμάται τις πλάκες που έχει κάνει και του έχουν κάνει
στη ζωή του απο τότε που κατάλαβε τη ζωή μέχρι σήμερα?
Στα παιδικά μας χρόνια, σε όλη τη διάρκεια του σχολείου
στο πανεπιστήμιο, στο στρατό, στις εκδρομές, στις διακοπές
στα γλέντια μας, στις βόλτες μας στον ελεύθερο χρόνο μας.

Είναι όλα αυτά που κανείς μας δεν ξεχνά, που δεν πρόκειται
να ξεχάσει ποτές γιατί όλοι μας έχουμε κάνει πλάκες και
μας έχουν κάνει, γιατί έχουμε μεγάλη πλάκα όλοι μας.

Γι αυτό προτείνω το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο της Πλάκας
που μπορούν ακόμη να γίνονται και σεμινάρια πλάκας
υψηλού επιπέδου.
Μέχρι και καφενείο της πλάκας για ανθρώπους με πολύ
πλάκα μπορούμε να κάνουμε και βιβλιοπωλείο.

Αφού σκέφτηκα, να ζητήσω από την πολιτεία να μας
παραχωρήσουν το σπίτι της Άρσης βαρών στη Νίκαια
και όχι να το δώσουν στο πανεπιστήμιο Πειραιά.

Επειδή η ζωή δεν είναι της Πλάκας αλλά τις λείπει
η ομορφιά της πλάκας που δίνει καινούργιο χρώμα
και νόημα και κυρίως γέλιο και χαμόγελο στη ζωή
που μας λείπει.
Και όταν η ζωή σε κάνει να χαμογελάς, δεν είναι
τίποτα άλλο παρά μόνο ευτυχία και σταματά
να είναι ζωή της πλάκας.

Τότε καταλαβαίνεις ότι δεν ήμαστε τις πλάκας
Αλλά έχουμε μεγάλη πηγαία πλάκα.

Αυτό το Πανεπιστήμιο χρειαζόμαστε, για να έρθει
όλος ο κόσμος της χώρας να μάθει το γέλιο
και το χαμόγελο, να μάθει την ζωή την ίδια
να μάθει να χαμογελά στον συνάνθρωπό του
στον διπλανό του, επιτέλους !

Εγώ με την παρέα μου, τριαντάρηδες, κλείναμε την
Ελ. Βενιζέλου στην Ν.Σμύρνη, απο την Αγ. Παρασκευή
μέχρι την πλατεία και κάναμε Λάκκος δεξιά
Λάκκος αριστερά, εν χορώ.
Παίζαμε σβούρες στην πλατεία και γκαζές
Σαν την ομορφιά της πλάκας δεν υπάρχει τίποτα πιο
όμορφο για να θυμάσαι από την ζωή.
Η ζωή θέλει πλάκα γιατί έχει και αυτή την πλάκα της.

Γράφοντας αυτές τις λίγες γραμμές, το χαμόγελο, μου
έκανε παρέα από την αρχή μέχρι το τέλος
γιατί έχω μεγάλη πλάκα και δεν τα έγραψα όλα αυτά
για πλάκα.

Έτσι, Απλά !

Τα έγραψα αυτά όλα σήμερα που κλίνει ο Μήνας Μάης
γιατί είχε μεγάλη πλάκα αυτός ο μήνας.

Ο γιος της Θάλασσας
που έχει μεγάλη πλάκα

Δεν υπάρχουν σχόλια: