Η ομορφιά της δημιουργίας....

Το να βλέπεις είναι η αρχή και το τέλος της ζωής
όλης της ζωής, που απλόχερα μας χάρισε ο δημιουργός.

Λίγο μετά την γέννησή μου, μετά το πρώτο κλάμα
του ερχομού, από την μάνα της γέννησης, της μιας
και μοναδικής, της ομορφιάς της δημιουργίας,
άρχισα να ψάχνω τον κόσμο, την ζωή, με τα μάτια μου
τα γαλανά, και βέποντας τη ζωή, έφθασα μέχρι και
σήμερα που γράφω αυτές τις λίγες γραμμές, με το
μολύβι της ζωής μου που δεν λέει να τελειώσει.

Είναι αυτό που δεν ξέρω, πότε θα τελειώσει,
είναι αυτό που δεν ξέρω αν θα μπορέσω να δω
το τέλος με τα μάτια μου και να το γράψω με το
μολύβι μου στο μπλοκάκι της ζωής μου.

Μα αυτό είναι όλη η ομορφιά της ψυχής, της ζωής
τις δικής μου. Αυτό είναι το ενδιαφέρον και
η ομορφιά όλης της ζωής, του κύκλου της ομορφιάς
της δημιουργίας.

Τώρα αν θα μπορέσουν τα μάτια μου να δουν το τέλος
αυτό το ξέρει μόνο η ψυχή μου, η ψυχή του
Γέρο Καπετάνιου του Πέλαγους, του φίλου
των Άλμπατρος του νοτιά, του γιου της μάνας
θάλασσας, του μπλε και του γαλάζιου
και ο δημιουργός μου.

Με ρώτησε κάποτε ταξιδεύοντας στο πέλαγος
ο ναύτης τις βάρδιας
Καπετάνιε μου, μπορεί κάποιος να γράψει όλη
την ζωή μέσα σε λίγες γραμμές μιας σελίδας ?
και βέβαια μπορεί ναυτάκο μου.
Μόνο που χρειάζεται γνώση.

Ξέρεις πόση γνώση και κόπος χρειάζεται για να
γράψεις μέσα σε λίγες γραμμές μια ολόκληρη
ζωή σαν τη δική μου ?
και το ταξίδι μέσα στο πέλαγος συνεχίζεται για
να φτάσω στον προορισμό μου, στο απάνεμο
του Λιμανιού της ψυχής.

Σε λίγο κτυπάει το τηλέφωνο
Λέγεται ?
Καλημέρα μπαμπά μου τι κάνεις ?
Γεια σου μωρό μου, μια χαρά, όπως πάντα
σε λίγο περνάμε τα στενά του Γιβραλτάρ
μπαίνουμε στη Μεσόγειο, στην πιο όμορφη
θάλασσα του πλανήτη, πάμε Σουέζ
Να είσαι καλά μπαμπά μου, να προσέχεις
Καλό σας ταξίδι, καλές Θάλασσες.

Ο γιος της Θάλασσας