Σάββατο 27 Μαΐου 2006

Η ζωή ένα όμορφο παραμύθι.....

Η γνώση είναι
Η αρχή και το τέλος
Η αφετηρία και ο τερματισμός

Η ζωή είναι σαν ένα όμορφο παραμύθι
με αρχή μαγική, πορεία ονειρική
περιπλάνηση μέσα στις ομορφιές της ζωής.
Το τέλος σίγουρα θα είναι όπως το τέλος
ενός όμορφου παραμυθιού.

Μα μήπως ολόκληρη η ζωή μας δεν
είναι σαν ένα όμορφο παραμύθι
που σε ταξιδεύει μέσα στη ζωή
με αρχή και τέλος ?

Τα παραμύθια λένε πάντα την αλήθεια της ζωής
και ας μοιάζουν σαν παραμύθια για παιδιά
εξ άλλου και εμείς παιδιά γεννιόμαστε
και στο τέλος πάλι παιδιά γινόμαστε.

Η ζωή είναι
Να την γράφεις, να την διαβάζεις
να την ζεις από το τέλος προς
την αρχή, γιατί το τέλος είναι
αυτό που μετράει τελικά.

Γι αυτό που έχω μέσα στην ψυχή μου
γιατί να δώσω εξηγήσεις ?
Αυτό πρέπει να το εξηγήσεις εσύ.

Τα βιώματά μας τα κουβαλάμε μαζί μας
μέχρι το τέλος, και τα παίρνουμε μαζί μας.
Γιατί μετά το τέλος αρχίζει μια καινούργια
ζωή για αυτούς που έρχονται, και δεν είναι
σωστό να κουβαλάνε τα βιώματα τα δικά μας
μαζί με τα δικά τους μέχρι το τέλος.

Μετά το τέλος αρχίζει πάντα μια καινούργια
ζωή, πάντα από το τέλος, η συνέχεια της ζωής.

Σήμερα είναι μια καινούργια ημέρα
Μετά το τέλος δεν υπάρχει καινούργια
ημέρα, ξεκινάει μια καινούργια ζωή
και μια καινούργια ημέρα.

Να ξέρεις πως καμιά ημέρα δεν είναι
όμοια με την άλλη και πως κάθε
πρωινό έχει το ξεχωριστό του θαύμα
τη μαγική στιγμή της καινούργιας ημέρας.

Την στιγμή που θα κινήσουμε προς
αναζήτηση της καινούργιας ημέρας
θα ξεκινήσει και αυτή να μας συναντήσει.

Κάτω από τα φτερά της γνώσης μπορείς
να πετάς με σιγουριά μέσα στη ζωή και
στην ευτυχία, και να δεις το ξημέρωμα
της καινούργιας ημέρας, το ξημέρωμα
της ομορφιάς της ζωής, της ευτυχίας.

Δεν είναι αλήθεια η ζωή και η ευτυχία
ένα όμορφο παραμύθι ?
Ένα παραμύθι αληθινό που διαβάζοντάς το
ταξιδεύουμε μέσα στις ομορφιές του κόσμου
της ζωής και της ψυχής ?

Αυτό το όμορφο παραμύθι διάβαζα
και ταξίδευα μέσα στην αγκαλιά
του γαλάζιου της θάλασσας
κάτω από το μπλε του ουρανού.

Ο γιος της Θάλασσας

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Καλησπέρα αβεσσαλώμ.
Δεν θα διαφωνήσω με όλα αυτά
που γράφεις, τα ξέρω, τα έχω ζήσει
από κόντα όλα μου τα χρόνια στις
περηπλανήσεις μου στον κόσμο.
όλες τις εικόνες τις έχω κρατήσει
μέσα μου και θα τις κρατήσω μέχρι
το τέλος και θα τις πάρω μαζί μου
για να αφαιρέσω ένα μικρό βάρος
απο αυτούς που θα έρθουν μετά
απο μένα.
Είμαι από την γεννιά που γνώρισε
όλες τις άσχημες συνθήκες που
γράφεις και τις έζησα εδώ στην
Αθήνα, γεννήθηκα και μεγάλωσα
στο συνοικισμό της Καλλιθέας και
ζούσα σε σπίτια από πλήθρες
σκεπασμένες με πισσόχαρτο.
Και όμως αυτή την γειτονιά την
λέω πάντα η γειτονιά των αγγέλων
γιατι έτσι ήταν για μένα και έτσι
θα παραμείνει.
Κράτησα μέσα στην ψυχή μου ότι
πιο όμορφο, κανένας δεν μπορεί να
φιλακήσει η να λερώσει την ψυχή μου
και έτσι θα παραμείνει.
Εγώ το μόνο που κάνω πάντα είναι
να χρησιμοποιώ την κριτική μου απέναντι
στην υποκρισία της εξουσίας,
γιατι κάθε πολίτης όπως εγώ και συ
έχουμε ευθύνη και υποχρέωση να το
κάνουμε.

Καλό σου βράδυ !