Όταν ο ήλιος δύσει για πάντα
θα είναι γιατί έχεις φύγει εσύ.
Άμα φύγεις, ψυχή μου εσύ, από μέσα μας
θα είναι σαν ο ήλιος να μην ξαναβγεί ποτές.
Η ομορφιά της ψυχής του ανθρώπου
πενθεί μαζί με την δική μου,
και θα πενθεί για πάντα.
Το μαύρο χρώμα του πένθους
έχει τυλίξει για πάντα την ψυχή μας.
Αυτές τις λίγες γραμμές τις αφιερώνω σε όλες
τις ψυχές που χάθηκαν και εξακολουθούν
να χάνονται στην Ινδονησία, Σουμάτρα και Ιάβα
από τον θυμό τις φύσης, του θεού, Λένε !
Λες και κάποιοι αποφάσισαν ότι όλες αυτές
οι ψυχές πρέπει να πεθάνουν.
Ο ήλιος δεν θα ξαναβγεί ποτές γι αυτές
τις ψυχές, την ομορφιά της αθωότητας.
Αν είναι άδικο, αυτές οι ψυχές και όλες οι ψυχές
που χάνονται άδικα, το άδικο το παίρνουν μαζί τους.
Εμείς που ζούμε και εξακολουθούμε να ζούμε,
το άδικο το κουβαλάμε μαζί μας μέχρι το τέλος.
Το πόσο βαρύ είναι το άδικο, αυτό το ξέρει
το νοιώθει ο καθένας μας, άλλοι μπορούν
να το σηκώσουν, έχουν τη δύναμη.
Μέχρι το τέλος.
Άλλοι, όχι, λυγίζουν, δεν μπορούν, δεν αντέχουν
τους νικά το βάρος του άδικου.
Δεν μπορούν να κάτσουν κάτω απο την Μπάρα.
Κάποιος είπε,
Πως άφησε ο Θεός να γίνουν όλα αυτά ?
Άλλος είπε,
Είναι μια δοκιμασία για τον άνθρωπο
ο Θεός μας δοκιμάζει.
Εγώ, απλά ρωτάω
Άραγε το άδικο και η δοκιμασία είναι χάρισμα
του Δημιουργού η του Θεού ?
Τι είδους δοκιμασία είναι αυτή ?
Τι άφησε ο Θεός για να γίνονται όλα αυτά ?
Και το ρωτάω εγώ, που είμαι λάτρης του μεγαλείου
της ψυχής του ανθρώπου.
Και μπορώ να κάτσω κάτω από τηνΜπάρα
γιατί απέκτησα την δύναμη να σηκώνω
το βάρος του άδικου.
Μα γιατί Θεέ μου γίνονται όλα αυτά ?
Ισχύει το πίστευε και μη ερεύνα ?
Εσύ Θεέ μου το είπες αυτό ?
Η το έγραψε ο άνθρωπος που θέλει
να παραστήσει τον Θεό ?
Εγώ πάντως είμαι με τον Δημιουργό.
Τώρα αν άλλοι, επέλεξαν να τον αποκαλούν
Θεό για να απευθύνονται σ αυτόν
αυτοί ξέρουν, αυτοί επέλεξαν.
Όχι, όμως και εγώ.
Άκουσα πριν λίγο, οι άνθρωποι στην Ινδονησία
τρέχουν πανικόβλητοι για να σωθούν.
Από ποιόν Θεέ μου ?
Το άκουσες εσύ Θεέ μου ?
Στην Ινδονησία μήπως κατοικούν άνθρωποι
κάποιου άλλου θεού, Θεέ μου ?
Μήπως γίνεται πόλεμος μεταξύ Θεών
πάνω από την Ινδονησιά, Θεέ μου ?
Και εσύ τι κάνεις Θεέ μου ?
Απλά παρακολουθείς την καταστροφή
της Δημιουργίας ?
η μήπως η δημιουργία συνεχίζεται ?
Θα περιμένω τις απαντήσεις μέχρι το τέλος.
Όταν και οι δυο μας θα σταθούμε μπροστά
στον Δημιουργό μας.
Οι άνθρωποι της γνώσης έχουν αποκτήσει
την ικανότητα να βλέπουν,
αντί απλώς να κοιτάζουν και να περιμένουν
Θεέ μου.
Ο γιος της Θάλασσας
2 σχόλια:
Καπετάνιε μου, είναι δύσκολη η σημερινή μέρα για σένα ε? Σ' ευχαριστούμε που μας το λες γιατί σε έχουμε συνηθίσει με το χαμόγελο και την καλή κουβέντα στο στόμα.
Ο Θεός να σου δίνει δύναμη και κουράγιο να αντέξεις τον πόνο σου και αν λυγίσεις και νίωσεις πως χάνεσαι μέσα σε αυτό, άστο να το ζήσεις ψυχούλα μου. Άστο γιατί είσαι άνθρωπος πάνω από όλα τ' άλλα. Οι σκέψεις μου είναι μαζί σου, η γειτονιά των αγγέλων σου συμπαραστέκεται. Μ.
Το ξέρω μοργκάνα μου ότι το ταξίδι
είναι μακρύ και πολύ παράξενο.
έχεις δίκιο, και σε ευχαριστώ
για όλα όσα μου γράφεις.
Αυτά όλα, όπως γράφεις και εσύ,
δεν προσεγγίζονται με την λογική
γιατί από πολλά χρόνια
είναι πεπερασμένη.
γι αυτό είμαι πεπισμένος και το
πιστεύω.
Σε ευχαριστώ για την καλή σου
διάθεση να μου γράψεις λίγα λόγια.
Καλό σου βράδυ !
Μαριαλένα μου καλή μου φίλη
για μια ακόμα φορά σε ευχαριστώ
μέσα απο την καρδιά μου.
Το ξέρω κορίτσι μου είσαι μια πολύ
όμορφη ψυχή, έτσι είμαι και εγώ
τι να κάνουμε.
Μ αυτή θα πορευτούμαι μέχρι
το τέλος.
Σε ευχαριστώ για την αγάπη σου
να ξέρεις ότι πάντα θα μένω
στην γειτονιά των αγγέλων
που συνορεύει με την συνοικία
το όνειρο.
Να είσαι
Καλό σου βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου