Καλημέρα σε όλους, καλή εβδομάδα, με πολύ αγάπη και κατανόηση για όλους
που δουλεύουν και πάνε πρωί και κάθε πρωί στην δουλέιά τους, και σ' αυτούς που
δεν δουλεύουν η σταμάτησαν να δουλεύουν όπως εγώ και η Μάνια μας, μετά απο πολύχρονη
διαρκεί δουλειά.
Αγάπη, συμπάθεια, κατανόηση, συμπαράσταση σ' αυτούς που ψάχνουν δουλειά, στους
απολυμένους και σε όλους τους καινούργιους που προσπαθούν να μπουν στην κοινότητα
της δουλειάς, στην αγορά εργασίας.
Ολόψυχα και από καρδιάς είμαι κοντά τους.
Όχι, δεν είμαι μεγαλόψυχος, άνθρωπος είμαι όμως, σκεπτόμενος πρώτα πρώτα, με αγωγή
παιδία, διαπαιδαγώγηση, καλή ανατροφή, καλές αρχές από τους γονείς μου, το οικογενειακό
και κοινωνικό μου περιβάλλον γι αυτό νοιάζομαι για τον άνθρωπο και τον αγαπώ, τον σέβομαι, τον εκτιμώ, όπως ακριβώς με αγαπά με σέβεται και με εκτιμά και αυτός.
Αξιοπρέπεια και σεβασμό είναι από τα πρώτα που πήραμε εγώ και τα αδέλφια μου από
τους γονείς μας, και τα κρατήσαμε σε όλη μας την ζωή μέχρι και σήμερα.
Αυτά με χαρακτηρίζουν.
Δεν έχασα ποτέ, χωρίς να θέλω να πω ότι κέρδισα από τους ανθρώπους, γιατί δεν είναι
κέρδος η αξιοπρέπεια ούτε να σέβεσαι και να εκτιμάς, είναι τρόπος ζωής.
Έτσι είμαι τι να κάνω ?
Πέρσι το καλοκαίρι που παραθέριζα, πηγαίνω στο ίδιο νησί για πολλά χρόνια χωρίς να είμαι
από εκεί μα ούτε και η καταγωγή μου, κάποιο απόγευμα που έπινα καφέ στην πλατεία
του χωριού με πλησιάζει ένα πολύ νέο παιδί, ο Παναγιώτης, με χαιρετά και με ρωτάει αν
μπορεί να καθίσει, του λέω και βέβαια μπορείς, μα ποιός είσαι ?
Ο γιος του Στρατή είμαι ο μικρός, δεν με θυμάστε ?
Τι λες ? ο μικρός Παναγιώτης ?
Ναι, αλλά τώρα μεγάλωσα κύριε Μίμη
και ξέρεις τι μου είπε? Να σας πω κάτι κύριε Μίμη, πολύ σας αγαπώ μας λείψατε τρία χρόνια
που δεν ήρθατε και ο Παναγιώτης είναι μόνο 20 χρόνων.Εγώ βέβαια είμαι πιο μεγάλος
από τον μπαμπά του.
Ξέρης τι όμορφα αισθάνθηκα εκείνη την στιγμή ?
Μοναδικά, όχι από ικανοποίηση, αλλά από την εκτίμηση τον σεβασμό την εμπιστοσύνη του
ανθρώπου, αυτού του τόσο νέου παιδιού.
Δεν είπα βέβαια ότι είμαι φίλος με τον μπαμπά του και την μητέρα του.
Στην βόλτα μου την πρωινή στην παραλία συναντώ τον Γαβρίλη που έχει εκεί μαγαζί, ένα
γνωστό παιδί, νέο άνθρωπο που γνωριζόμαστε πολλά χρόνια στο νησί και μένει στο χωριό
με χαιρετά με πολύ γλυκό και ζεστό χαμόγελο.
Για σας κύριε Μίμη, τι κάνετε ?
Μια χαρά είμαι Γαβρίλη μου, σε βλέπω φέτος πολύ ανεβασμένο του λέω.
Χαμογελά και μου λέει, να σας πω κάτι ? Όχι μόνο μας λείψατε αλλά ανησυχήσαμε που δεν
σας είδαμε τα τρία τελευταία χρόνια.
Τι άλλο να πω άραγε ?
Τίποτα........
Αξιοπρέπεια, αγάπη, σεβασμός, εκτίμηση, εμπιστοσύνη τα πιο μεγάλα αγαθά της ζωής
τα πιο πολύτιμα εφόδια για να πορευτείς στην ζωή.
Καλημέρα στο καμάρι των ανδρών μου λέει ο Κώστας ένα πρωινό, πολύ φίλος από χρόνια,
έτσι με αποκαλεί κάθε φορά που με συναντά στο καλντερίμι η στην πλατεία με την παρέα
που πίνουμε καφέ η το μεσημέρι ρακί.
Γι' αυτό και εγώ απόψε θα σε ονειρευτώ Ζωή μοναδική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου