Ο δρόμος προς τη γνώση......

Από το Ταξίδι στο Ιξτλάν
Carlos Castaneda.

Αν είχε επίγνωση της απόφασης του και αναλάβαινε την ευθύνη της
θα έπαιρνε την τροφή και θα ένιωθε κάτι παραπάνω από ικανοποιημένος.
Ίσως μάλιστα να αντιλαμβανόταν πως και η τροφή ήταν δύναμη.
Μερικές φορές είναι αναγκαίο να βρίσκεις γρήγορα ένα ευνοϊκό μέρος στο ύπαιθρο,
η τουλάχιστον πρέπει να διαπιστώνεις αν το μέρος που πρόκειται να αναπαυτής είναι κακό.
Κάποτε καθίσαμε να ξεκουραστούμε δίπλα σε ένα λόφο κι εσύ θύμωσες πολύ
και αναστατώθηκες. Το μέρος εκείνο ήταν εχθρικό για σένα.
Πρέπει να μάθεις στο να αναγκάζεις σιγά σιγά τα μάτια σου να δουν ξεχωριστά
την ίδια εικόνα. Η έλλειψη εικονικής μεταστροφής συνεπάγονταν μια διπλή αντίληψη
του κόσμου και αυτή η διπλή αντίληψη, σου δίνει την ευκαιρία να διακρίνεις αλλαγές
στο περιβάλλον τις οποίες τα μάτια κανονικά είναι ανίκανα να συλλάβουν.
Νομίζεις πως θα μπορούσες να βρεις μόνος σου ένα κατάλληλο μέρος για να ξεκουραστούμε?
Δεν έχω ιδέα ποιο είναι το κριτήριο για ένα κατάλληλο μέρος.
Το κοίταγμα με σύντομες ματιές επιτρέπει στα μάτια να συλλάβουν ασυνήθιστες εικόνες.
Τι είδους εικόνες ?
Δεν είναι εικόνες ακριβώς, περισσότερο μοιάζουν με αισθήματα, κοιτάζοντας ένα θάμνο
δέντρο η βράχο, όπου σου αρέσει πιθανόν να ξεκουραστείς τα μάτια σου μπορούν
να σε κάνουν να νιώσεις αν το μέρος αυτό είναι κατάλληλο για ξεκούραση η όχι.
Δεν με νοιάζει τι είδες, μπορούσες να δεις και ελέφαντα. Το θέμα είναι αν νιώθεις πως
είναι το μέρος που μας ενδιαφέρει.
Μην απογοητεύεσαι, χρειάζεται καιρός για να μάθεις να χρησιμοποιείς κατάλληλα
τα μάτια σου. Έχεις κλίση στο κυνήγι, να τι πρέπει να μάθεις. Ν α κυνηγάς.
Το πνεύμα του κυνηγού ξαναγύρισε σε σένα τώρα πλέον πιάστηκες στο δίχτυ.
Οι κυνηγοί είναι πάντοτε κυνηγοί, είμαι και εγώ κυνηγός.
Εννοείς πως κυνηγάς για να ζεις ?
Κυνηγώ για να επιβιώσω, δεν μπορώ σίγουρα να ζήσω από αυτή τη γη.
Το να είσαι κυνηγός, σημαίνει να ξέρεις πολλά πράγματα, σημαίνει ότι μπορείς να βλέπεις
τον κόσμο με διαφορετικούς τρόπους.
Για να είναι κανείς κυνηγός πρέπει να βρίσκεται σε τέλεια ισορροπία με όλα, αλλίωτικα
το κυνήγι χάνει τη σημασία του.
Σήμερα λόγου χάρη σκοτώσαμε ένα μικρό φίδι, έπρεπε να ζητήσω συγνώμη που του αφαίρεσα
τη ζωή τόσο αιφνίδια και οριστικά. Έκανα ότι έκανα, γνωρίζοντας ότι και η δική μου ζωή
θα μου αφαιρεθεί κάποια μέρα με τον ίδιο ξαφνικό και οριστικό τρόπο.
Έτσι, από γενική άποψη, εμείς και τα φίδια είμαστε ίσοι.
Ένα από αυτά μας έθρεψε σήμερα.
Ποτέ δεν αντιλήφθηκα μια ισορροπία σαν αυτή που λες όταν κυνηγούσα.
Αυτό δεν είναι αλήθεια. Δεν σκότωνες απλώς ζώα, εσύ και η οικογένεια σου
τρώγατε το κυνήγι.
Συνεχίζεται......

ο γιος της θάλασσας !
Κυνηγός της Ζωής και της Γνώσης.