Αφού είσαι καλά χωρίς εμένα
όλα είναι καλώς καμωμένα
πάντως εγώ πάντα θα σ' αγαπώ
και θα νοιάζομαι για σένα.
Αυτά μου είπε πριν λίγες μέρες ένα πρόσωπο πολύ αγαπημένο
που πράγματι αγαπώ, σέβομαι και εκτιμώ.
Σε ευχαριστώ Δημήτρη μου που με θυμήθηκες, ήταν ότι πιο
όμορφο για μένα, και εγώ συνέχισα να περπατώ παρέα με την γλυκιά
φωνή της και τα λόγια ψυχής και καρδιάς της.
Όχι ικανοποιημένος, αλλά ευτυχισμένος ακολουθώντας τον δρόμο
τον δικό μου, τον δρόμο τις Γοητείας τις Μοναξιάς.
Αμαν βρε Δημήτρη μου με αυτή την μοναξιά σου.
Και εγώ συνεχίζω το σεργιάνισμα στον κόσμο και στις ομορφιές
της ζωής, ακολουθώντας την ψυχή την καρδιά και το ενστικτό μου.
Έχω βρει την ισορροπία μου, στις σχέσεις μου με τους άλλους
την πορεία στη ζωή, στην σκέψη, στο χαμόγελο, στον έρωτα
την αγάπη, στον κοινωνικό μου και καθημερινό μου περί γύρω,
με τους δίπλα τους απέναντι, λέω καλημέρα με έναν άλλο τρόπο
και όχι απλά επειδή πρέπει να πω η από ευγένεια.
Άλλαξα τρόπο ζωής, έτσι απλά !
Ναι, αλλά είσαι μόνος σου, Μίμη μου.
Δηλαδή για να αλλάξει κάποιος τρόπο ζωής πρέπει να έχει και παρέα ?
Μια συντροφιά Μιμάκο μου.
Δηλαδή η συντροφιά καταπολεμά, απαλύνει την μοναξιά ?
Συμβατικά και σε εικονική πραγματικότητα δεν ζούσα ποτέ και ούτε
πρόκειται να ζήσω, σε αυτό είμαι απόλυτος.
Δεν είμαι εναντίον τις συντροφικότητας και αυτό το ξέρεις πολύ καλά.
Την μοναξιά τις ψυχής, τις σκέψης την ομορφαίνουν όλα τα όμορφα
και ενδιαφέροντα που έχω μέσα μου και ζω με αυτά αρμονικά, συνεχίζοντας
την πορεία της ζωής μου παρέα με την Γοητεία της Μοναξιάς.
Έτσι, απλά !
ο γιος της θάλασσας !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου